کد خبر: 250332تاریخ: 1401/4/8 00:00
سربلند مثل ایران
حسین کیامنش: روز گذشته رهبر انقلاب در دیدار مسؤولان قوه قضائیه با ایشان، در بخشی از فرمایشات‌شان به حوادثی اشاره کردند که مردم ایران در دهه 60، بویژه سال 1360 از سر گذراندند و دلیل سربلندی مردم در برابر این حوادث را ایستادگی و نهراسیدن از دشمنان دانستند و فرمودند این سنت الهی در همه دوران‌ها قابل تکرار است و باید بدانیم خداوند سال ۱۴۰۱ همان خداوند سال ۱۳۶۰ است و کدام دولت و کشور در دنیا وجود دارد که در مقابل چنین حوادث تلخ و وحشتناکی از پا نیفتد و به مسیر خود ادامه دهد؟
اما منظور رهبر انقلاب از حوادث تلخ و وحشتناکی که قرار بود مردم ایران را به زانو درآورد، چیست؟
پیروزی انقلاب اسلامی ایران اتفاقی نبود که بخواهد یک‌شبه رخ دهد. حداقل اگر از قیام 15 خرداد سال 42 حساب کنیم، مردم ایران 15 سال مبارزه کردند، زندان کشیدند و شهید دادند، تا در 22 بهمن 57 فریادهای استقلال‌طلبی و اسلام‌خواهی‌شان به ثمر نشیند. در جهانی که انقلاب‌ها وابسته به مکتب فکری غرب بودند یا زیر بیرق کمونیسم قرار داشتند، انقلاب ایران از دل آموزه‌های اسلام بیرون آمد تا بگوید بدون وابستگی به بلوک‌های شرق و غرب هم می‌توان رستگار شد اما این رستگاری و استقلال باب میل دشمنان نبود.
درست از فردای پیروزی انقلاب اسلامی، تلاش‌‌ها برای به زیر کشیدن انقلاب نیز کلید خورد. ناآرامی‌هایی که در گوشه و کنار کشور، بویژه در منطقه غرب و با هدف تجزیه ایران شروع شد؛ جنگ مسلحانه‌ای که سازمان منافقین از خردادماه سال 60 علیه جمهوری اسلامی آغاز کرد و البته جنگی که در روزهای پایانی شهریور‌ماه 59 از سوی رژیم بعث علیه ایران به راه افتاد، همه و همه نشان از تلاش‌هایی داشت که دشمنان استقلال ایران برای سرکوب عزت‌خواهی مردم ایران پیش بردند که البته همه‌شان ناکام ماندند. اگر چه مردم ایران در این مسیر حوادث و روزهای تلخی را هم از سر گذراندند.
ترور ناجوانمردانه بزرگان انقلاب از جمله شهید بهشتی، شهید رجایی، شهید باهنر و شهید مطهری و شهادت هزاران نفر در دفاع از تمامیت ارضی کشور از جمله روزهای ناگواری بود که بر مردم ایران گذشت. با همه اینها مردم ایران به آرمان‌خواهی ادامه دادند. جمهوری اسلامی روز به روز ریشه دواند و بیش از پیش تنومند شد، تا امروز به قدرت اول منطقه تبدیل شود. اگر چه نه انقلاب پیشرفت روزافزونش را متوقف کرده و نه دشمنان از سنگ‌اندازی در این مسیر دست برداشته‌اند و تحریم‌های چند ساله‌ای که هنوز ادامه دارد، گواه بر این موضوع است.