مجموعه تئاترشهر، تماشاخانه سنگلج و تالار هنر به عنوان سالن‌های اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، هفته آخر تیر در حالی میزبان ۱۲ هزار و ۳۵۵ نفر و فروش ۵۲۷ میلیون و ۲۰۸ هزار تومانی بودند که با توجه به آغاز اجرای آثار نمایشی مختلف، رکورد مطلوب تعداد مخاطب و فروش را از خود به جای گذاشتند. به گزارش «وطن‌امروز»، همزمان با رونق گرفتن فصل اجراهای نمایشی از ابتدای سال جاری در سایه تسریع واکسیناسیون و رسیدن جامعه به ایمنی نسبی از یک سو و همچنین تنوع اجراهای تئاتری در گونه‌های مختلف تئاتر بزرگسال، نمایش‌های آیینی و سنتی و تئاتر کودک و نوجوان در تالارهای اقماری زیرمجموعه اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سوی دیگر، به مرور شاهد بازگشت رونق اجراها و حضور پرشور مخاطبان و نزدیک شدن اعداد و ارقام آماری مخاطبان و فروش نمایش‌ها به دوران پیش از کرونا هستیم. با نگاهی آماری می‌توان دریافت که هفته پایانی تیرماه ۱۴۰۱ در قیاس با ۱۲ هفته بهار ۱۴۰۱ با ثبت رکورد میزبانی از ۱۲ هزار و ۳۵۵ نفر در قیاس با ۳ ماهه نخست سال، رکوردی منحصر‌به‌فرد را از خود برجا گذاشته است. مؤلفه‌ دیگری که به‌عنوان خط تمییز اصلی میان بدنه تئاتر دولتی و خصوصی شناخته می‌شود، نگاهی است که دولت در امر متولی‌گری مدیریت فرهنگی- هنری بر حوزه‌ عدالت و تزریق یارانه‌های دولتی داشته و دارد. 

در حوزه هنرهای نمایشی اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ۳ سالن فعال خود مجموعه تئاتر شهر (با ۵ سالن اقماری)، تماشاخانه سنگلج (سالن مختص اجرای نمایش‌های آیینی و سنتی) و تالار هنر (سالن مختص نمایش‌های کودک و نوجوان)، تلاش کرده ضمن تنوع‌بخشی به حوزه اجرای آثار تئاتری با پایین نگه‌داشتن قیمت بلیت تئاتر، دسترسی عموم مخاطبان و علاقه‌مندان به عرصه هنرهای نمایشی را گسترده‌تر و فراگیرتر به نسبت بخش خصوصی که از بدنه حمایت‌های دولتی کمتر بهره می‌برد، فراهم کند. مهم‌ترین خروجی این مؤلفه آن است که شاید در مقایسه میزان فروش سالن‌های خصوصی با سالن‌های دولتی با اختلاف عدد و رقمی بالا مواجه باشیم اما نباید این مساله را از ذهن ‌دور داشت که نگاه مدیریت دولتی در امور فرهنگی- هنری از جمله حوزه هنرهای نمایشی با محوریت عدالت فرهنگی و پایین نگه ‌داشتن قیمت بلیت همراه است که باعث شده شاهد این اختلاف عدد و رقم میان میزان فروش سالن‌های دولتی و سالن‌های خصوصی باشیم. 

به زعم کارشناسان، چه‌بسا شاهدیم در سالن‌های خصوصی برخی آثاری که از کیفیت مطلوبی نیز برخوردار نیستند، فروشی به نسبت بیشتر از آثاری که در تماشاخانه‌های دولتی با کیفیتی به مراتب بالاتر به صحنه می‌روند دارند.  بر همین اساس است که فروش بیشتر تماشاخانه‌های خصوصی را نباید به پای توفیق آنها در حوزه اقتصاد تئاتر نوشت.