مهدی طاهرخانی: آنچه موجب شد مارک ویلموتس برگ برنده را در دست داشته باشد، مشکل اساسی و قدیمی فدراسیون فوتبال ما بود؛ مشکلی که به نظر پابرجا خواهد بود: تحریمهای بانکی و بسته شدن دست ما برای پرداخت حقوق در زمان مقرر و البته خالی بودن گاوصندوق فدراسیون فوتبال.
فاجعه ویلموتس میتوانست عینا برای کارلوس کیروش رخ دهد. به گفته یکی از نزدیکان سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران، او در آستانه جام جهانی ۲۰۱۸ حدود 8 ماه حقوق و مزایای خود را دریافت نکرده بود. میدانید این به چه معناست؟ کیروش بر خلاف ویلموتس برای کار کردن آمده بود، نه تیغیدن و گروگان گرفتن فوتبال ایران. اگر قرار به اجرای تاکتیک رندانه و کاغذبازی حقوقی به کمک همسر بود، کیروش بالای 10 بار این فرصت را داشت اما او هدفش را متفاوت ترسیم کرد، او ماند اما غر زد، با همه جنگید؛ از وزیر ورزش گرفته تا رئیس فدراسیون فوتبال و حتی دستیاران خویش. سوال این است: آیا کیروش در همه مسائل و پیشآمدها، حق محض بود؟ هرگز! قصد روتوش مجدد و قهرمانسازی از او را ندارم. شاید در خیلی از مسائل بیجهت تند و بدون انعطاف عمل کرد و اشتباه زیاد داشت. بعضا بحران ساخت اما موضوع مهم و بنیادین، ماندن و کار کردن بود. کیروش ماند، ویلموتس نه. کیروش ادامه داد، استراماچونی هرگز. کیروش تحمل کرد، کالدرون دلیلی بر این ندید. سوال دیگر: آیا تاج در آن موضوع خاص مقصر بود؟ بدون شک! اما چرا؟ او به واسطه تجربه کیروش در مسائل مالی، به گونهای «بدعادت» شده بود. همه فوتبالیها از جمله «ما مطبوعات»، تصور میکردیم ویلموتس اول و آخر پولش را میگیرد، پس نیاز به شلوغبازی نیست. کیروش ما را بدعادت کرد و تصور میکردیم پول خارجیها را میشود دیر به دیر داد. تحریم بانکی و متعاقبا ارسال پول از مبدا ایران مشکل بزرگی بود که هنوز پابرجاست. از این رو مهدی تاج باید قبل از آوردن ویلموتس با وزیر وقت ورزش اتمام حجت میکرد و ضمانت میگرفت که راس تاریخ مقرر، دولت یاری برساند اما هرگز چنین نشد. باید در آن برهه، بدون شلوغ بازی،
شرکتهای داخلی را بسیج میکرد تا در زمان مقرر ارز لازم به پیکره فدراسیون تزریق میشد. به واسطه ۲ صعود متوالی به جامهای جهانی۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ حساب فدراسیون در زوریخ پر بود اما ایالات متحده دوپایش را روی گلوی ما گذاشت و برایش ورزش با مسائل دیگر تفاوتی نداشت. وزیر ورزش امروز نگران تولد ویلموتس ۲ و ۳ است. تردید نکنید اگر سراغ مربی گرانقیمت خارجی برویم آش و کاسه همان است که قبلا بود. فیفا صریحا مدت زمان مشخصی را برای پرداخت حقوق مربیان و بازیکنان خارجی تعیین کرده؛ یا توان این کار را داریم یا نداریم. اگر در موعدش پول را به هر شکلی به آنها ندهیم، باید قید همه خارجیها را زد، چون همه کیروش نیستند و تا دلتان بخواهد ویلموتسهایی هستند که کیسه برای پول زبانبسته دوختهاند. این واقعیتی است که باید تبیین شود. این حقیقتی است که باید با صدای بلند گفته شود؛ اگر هم صرفا قصدتان زدن تاج است که هیچ. با خیال آسوده او را دادگاهی کنید اما تردید نکنید مشکل ما در تولید ویلموتسها جای دیگری است و عینا تکرار خواهد شد، بویژه اگر طرف یک شیاد تازهنفس دیگر باشد.