printlogo


کد خبر: 252628تاریخ: 1401/6/10 00:00
نساجی، چرخ توسعه اقتصادی

سیدامیرحسین موسوی: «چرخ توسعه اقتصادی» یکی از عناوینی است که برای صنعت نساجی به کار برده می‌شود. صنایع نساجی و تولید پوشاک جزو قدیمی‌ترین و فراگیرترین صنایع در جهان به شمار می‌رود و نگاهی به شاخص‌های عملکردی این صنایع در جهان هم نشانگر آن است که این صنعت ظرفیت بسیار بالایی در تحقق اهداف اشتغال‌آفرینی و ارزآوری صادراتی کشورها داشته و دارد. به همین منظور صنعت نساجی بویژه حوزه پوشاک را می‌‎توان به عنوان صنعتی راهبردی در مسیر تحول صنعتی کشورهای در حال توسعه به حساب آورد. بررسی تجربه‌های توسعه برخی کشورهای در حال توسعه مانند ویتنام، هندوستان و اندونزی نیز نشان‌دهنده سهم بالای صنعت نساجی در مسیر گذار به سمت صنعتی شدن آنهاست. صنعت نساجی در ایران هم یکی از قدیمی‌ترین و باسابقه‌ترین صنایع کشور به شمار می‌رود. سابقه این صنعت را می‌توان به اندازه تاریخ ایران دانست. این صنعت از دوره صفویه تاکنون افت و خیزهای زیادی را تجربه کرده است. در چند سال گذشته -به طور دقیق در 3 دهه اخیر- وابستگی به واردات برای تامین برخی مواد اولیه، نبود استراتژی مشخص برای توسعه زنجیره ارزش، مشکل نقدینگی بنگاه‌ها، عدم اتخاذ سیاست‌ تجاری مناسب و واردات بی‌رویه، قاچاق به صورت اظهار خلاف واقع و واردات غیررسمی باعث آب رفتن صنعت نساجی کشور شده است تا جایی که امروز سیاست‌گذاران صنعتی کشور به طور کلی جایگاهی را برای ظرفیت‌های ارزآوری و حتی اشتغال‌آفرینی این صنعت در اقتصاد کشور قائل نیستند. در ایران صنعت نساجی و پوشاک ضمن برخورداری از ظرفیت‌های بالقوه متعدد همچون ظرفیت‌های کنونی پتروشیمی (الیاف مصنوعی) و دسترسی به بازار بزرگ داخلی، همواره مورد توجه قرار داشته است و انتظار می‌رفته از توان رقابت‌پذیری بالایی در هر ۲ بازار داخلی و خارجی برخوردار باشد اما در عمل سهم این فعالیت در صنعت ایران کاهشی بوده است. 
بر اساس آمار، سال 1370 سهم ارزش افزوده صنعت نساجی و پوشاک از تولید ناخالص داخلی معادل 6 درصد بود اما هم‌اکنون این صنعت با سهم کمتر از یک درصد، خارج از دایره صنایع کلیدی ارزش‌زای کشور قرار گرفته است و برنامه‌ریزی‌ها و هدف‌گذاری سیاست‌گذار نیز تاثیر چندانی بر بهبود شرایط کسب‌وکار آن نداشته است، به نظر می‌رسد تجدیدنظر در رویه سیاست‌گذاری برای صنعت نساجی و پوشاک یکی از الزامات توسعه این صنعت است، چرا که فقدان برنامه‌ای جامع برای توسعه زنجیره ارزش صنعت نساجی بیش از پیش ملموس است. 
 

Page Generated in 0/0057 sec