گروه بین‌الملل: فرزند ارشد الیزابت دوم دیروز با لقب «چارلز سوم» طی مراسم تشریفاتی در کاخ تاریخی سنت جیمز لندن، رسما از سوی شورای الحاق به عنوان پادشاه انگلیس معرفی شد. چارلز بلافاصله با مرگ مادرش الیزابت دوم پادشاه انگلیس شد اما آیین معرفی وی به عنوان حاکم جدید از سوی شورای الحاق که از وزرای ارشد کابینه، قضات و رهبران کلیسای انگلیس تشکیل شده است، جزو تشریفات به ‌شمار می‌رود. سپس نمایندگان مجلس فراخوانده می‌شوند تا قانونگذاران هم به پادشاه جدید سوگند وفاداری یاد کنند. مراسم رسمی و تاجگذاری فعلا برگزار نمی‌شود. طبق قوانین سلطنتی، «یک حاکم جدید به محض مرگ سلف خود، به تخت سلطنت می‌نشیند». با این حال ممکن است تا تاجگذاری رسمی شاه چارلز سوم، ماه‌ها فاصله باشد. درباره ملکه الیزابت، تاجگذاری او در تاریخ ۲ ژوئن ۱۹۵۳ انجام شد؛ ۱۶ ماه پس از به سلطنت رسیدنش در ۶ فوریه ۱۹۵۲؛ زمانی که پدرش، پادشاه جورج ششم درگذشت. چارلز 74 ساله از ۴ سالگی ولیعهد بود و با 70 سال طولانی‌ترین وارث تاج‌وتخت در تاریخ انگلیس محسوب می‌شود. او قبل از شاه شدن، عنوان رسمی «شاهزاده ولز» را یدک می‌کشید و اکنون فرزند او ویلیام این عنوان را خواهد داشت.

 

* پادشاهی با برچسب فساد اخلاقی

همزمان با رسیدن چارلز سوم به سلطنت در انگلیس، گمانه‌هایی درباره اینکه پسر ملکه وارث مناسبی برای تاج و تخت مادرش خواهد بود یا نه، مطرح شده است. در همین رابطه مجله تایم نوشت: «آینده نهاد سلطنت در این کشور چندان روشن نیست». به نوشته تایم، به هیچ‌وجه نباید حمایت 60 درصدی جامعه انگلیس از ملکه را به پای حمایت از خاندان سلطنتی نوشت، خصوصا پس از اتهام تعرض جنسی علیه شاهزاده اندرو (فرزند الیزابت دوم) و همچنین رفتار (نژادپرستانه‌) که با شاهزاده هری و همسرش مگان مارکل شد. چالش بزرگ بر سر راه چارلز سوم اکنون این است که آیا می‌تواند جای خالی مادرش را پر کرده و از نقش سلطنت در این کشور حفاظت کند یا نه. او که برای رسیدن به سلطنت 70 سال منتظر مانده، بخش اعظم تصور عمومی از خود را معطوف به به دوران شاهزادگی در ولز و بخش‌های شرم‌آور زندگی شخصی‌اش می‌‌بیند، از جمله رابطه پنهانش با کامیلا پارکر باولز (همسر کنونی‌اش و ملکه همنشین انگلیس)، جدایی‌ پر سروصدایش از شاهدخت دایانا و همچنین موضع‌گیری‌های آشکارش در مواردی مانند تغییرات اقلیمی و تاکتیک‌های جنجالی دولت انگلیس درباره مهاجرت سیستماتیک؛ برخلاف ملکه که با زیرکی تمام تا مجبور نمی‌شد اعلام موضع نمی‌کرد و امور سیاسی را پنهانی اداره می‌کرد. تایم در ادامه نوشته است: «چارلز دقیقا بر خلاف مادرش عمل می‌کند. اوج دخالت او در سیاست جایی مشخص شد که بین سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۵ در نامه‌هایی که به «یادداشت‌های عنکبوت سیاه» معروف شد، با وزرای کابینه دولت وقت انگلیس بر سر پاره‌ای از مسائل لابی‌گری کرد». همچنین روابط مالی و افشای فساد او با دیکتاتورهای عرب خاورمیانه هم بارها بویژه در سال جاری رسانه‌ای شده و آلودگی مالی او را نیز برجسته کرده است.

 

* آینده سلطنت چارلز در هاله‌ای از ابهام

چارلز سوم، پسر الیزابت دوم دیروز در حالی رسما پادشاه انگلیس شد که از یک سو آینده سلطنت وی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و از سوی دیگر تحلیل‌هایی در رابطه با از بین رفتن نهاد پادشاهی در دوران سلطنت وی مطرح می‌شود. در همین ارتباط «میخائیل میاگکوف» مدیر علمی انجمن تاریخی نظامی روسیه در گفت‌وگو با خبرگزاری اسپوتنیک گفت چارلز سوم، پسر بزرگ ملکه انگلیس که بعد از مرگ الیزابت دوم جانشین مادرش شده، ممکن است آخرین شاه بریتانیا و کشورهای مشترک‌المنافع باشد. وی افزود: دلیل این استدلال احتمالا می‌تواند این باشد که کم‌کم جامعه بریتانیا نهاد تشریفاتی پادشاهی را به عنوان باری گران در حیطه بی‌ثباتی جهانی و بحران اقتصادی در نظر بگیرد. این کارشناس ادامه داد: با توجه به اینکه اروپا در بحران است و بریتانیا با برگزیت زندگی خود را سخت‌تر هم کرده، نهاد سلطنت ممکن است خیلی سنگین باشد و چارلز سوم آخرین ویندزور در سلطنت بریتانیا شود. به گفته وی، «اگر وضعیت اقتصادی بدتر شود، از جمله به دلیل بالا رفتن قیمت انرژی، مردم بریتانیا ممکن است به این فکر بیفتند که چرا باید صدها میلیون پوند را خرج خانواده‌ای از اشراف کنیم که نقش مفیدی در اداره کشور ایفا نمی‌کنند؟» همچنین به اعتقاد مدیر علمی انجمن تاریخی نظامی روسیه مباحث درباره عدم لزوم حفظ دودمانی که فقط به طور رسمی بر بریتانیا حکومت می‌کند، در زمان حیات ملکه الیزابت دوم هم مطرح بوده است، تا جایی که نظرسنجی‌های متعدد از جمله نظرسنجی مؤسسه یوگاو در ماه مه‌ سال گذشته میلادی حاکی از مخالفت بیش از 35 درصد مردم انگلیس با تداوم نظام سلطنت در کشورشان است. بهار سال گذشته نظرسنجی مؤسسه یو‌گاو نشان داد ۶۳ درصد مردم انگلیس با ادامه سلطنت در کشورشان موافقند. این در حالی است که یک‌چهارم شهروندان ترجیح می‌دادند کشورشان رهبری منتخب بر اساس آرای مردم داشته باشد و از هر 10 نفر، یک نفر هم در این باره مردد بود. این در حالی است که پشتیبانی از نظام سلطنت پیش از این نظرسنجی تا بیش از 75 درصد برآورد می‌شد. جالب اینکه دسته‌بندی داده‌های نظرسنجی مذکور بر اساس سن نشان از اختلاف ‌نظر عمیق میان نسل‌های مختلف درباره تداوم نهاد سلطنت بود. طبق نظرسنجی‌های انجام شده، احتمال موافقت افراد ۱۸ تا ۲۴ سال با نظام سلطنتی در بریتانیا از بقیه گروه‌های سنی پایین‌تر است. علاوه بر این پروفسور «آنا وایتلاک» از مورخان سلطنتی انگلیس در پایگاه ایریش‌نیوز نوشت مرگ ملکه الیزابت باعث ایجاد سؤالات اساسی درباره آینده سلطنت شده است. وایتلاک پیشنهاد می‌کند ویلیام، دوک کمبریج، به جای شاهزادگی ولز، ممکن است چشم‌انداز بهتری به عنوان پادشاه برای بقای سلطنت باشد اما او گفت چارلز به نفع پسرش کناره‌گیری نمی‌کند، بنابراین تعهد او به نقش خود می‌تواند به طور بالقوه به منزله نابودی سلطنت باشد. طبق گزارش‌ها، مرگ ملکه در بدترین موقعیت ممکن از لحاظ سیاسی - اقتصادی - اجتماعی برای بریتانیا رقم خورده است.

 

* هندی‌ها: کوه نور را پس دهید

پس از مرگ ملکه الیزابت دوم، بسیاری از هندی‌ها خواهان بازگرداندن الماس کوه نور هستند. پایگاه اینترنتی مجله تایم آمریکا در مطلبی در این باره نوشت: مدت کوتاهی پس از درگذشت الیزابت دوم، ملکه انگلیس، عبارت «کوه نور» و هشتگ «کوه نور خود را پس بگیریم» در توئیتر هند ترند شد. بر اساس این گزارش کاربران توئیتر در هند ساعاتی پس از آنکه کاخ باکینگهام خبر مرگ الیزابت دوم، ملکه بریتانیا را تایید کرد، با ترند کردن هشتگ «کوه نور» خواستار بازگرداندن این جواهر مشهور و گران‌قیمت به کشورشان شدند. این اشاره به یکی از معروف‌ترین جواهرات جهان بود. الماس کوه نور تنها یکی از 2800 سنگی است که برای تاج الیزابت در نظر گرفته شده است ولی این الماس 105 قیراطی بیضی شکل، نگین این تاج است. دولت‌های ایران، افغانستان، پاکستان و هند همگی ادعای مالکیت این الماس را داشته‌اند. در حالی که هیچ برنامه‌ای برای آینده این جواهر فاش نشده است، چشم‌انداز باقی ماندن آن در انگلیس باعث شده است بسیاری از کاربران توئیتر در هند خواستار بازگرداندن آن شوند. یکی از کاربران هندی نوشته است این الماس که توسط بریتانیایی‌ها «دزدیده شده» از «مرگ»، «قحطی» و «غارت ثروت» ما به دست آمده است.

***