تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در حالی با کسب ۷ مدال رنگارنگ و عنوان نایب‌قهرمانی در رقابت‌های جهانی به کار خود پایان داد که ۲ جوان طلایی شکست یزدانی در فینال را زیر سایه قرار دادند. شاگردان پژمان درستکار حاصل ماه‌ها تلاش و ممارست در اردوهای تیم ‌ملی و حضور در تورنمنت‌های رسمی و تدارکاتی را گرفتند و با کسب ۲ مدال طلا، ۳ نقره و ۲ برنز، عنوان نایب‌قهرمانی رقابت‌های جهانی را از آن خود کردند. بی‌تردید نقطه عطف این دوره از مسابقات، درخشش بی‌بدیل و افتخارآفرین کامران قاسم‌پور و رحمان عموزاد بود که توانستند در فینال رقابت‌های جهانی، رقبای توانمند آمریکایی خود را شکست دهند و با اقتدار به مدال طلا برسند. هر چند دیگر فینالیست‌های تیم ایران هم تا رسیدن به این مرحله تلاش فراوانی کردند اما در عمل مشخص شد، ۲ آزادکار طلایی کشتی آزاد ایران یک سر و گردن از تمام هم‌قطاران خود بالاترند. در مقابل باید به تلخ‌ترین اتفاق مسابقات جهانی امسال یعنی شکست عجیب حسن یزدانی برابر دیوید تیلور هم اشاره کرد که به گفته بسیاری از کارشناسان و اهالی کشتی، پیش‌بینی نتیجه امتیازی آن بسیار سخت بود. یزدانی در پنجمین دوئل خود با رقیب سنتی‌اش از آمریکا هیچ حرفی برای گفتن نداشت و با وجود اقتدار و توانمندی همیشگی خود نتوانست کوچک‌ترین خطری برای تیلور ایجاد کند به طوری که چهارمین و سنگین‌ترین باخت خود برابر حریف آمریکایی‌اش را رقم زد و نشان داد در یک سال گذشته نتوانسته پا‌به‌پای دیوید تیلور، تمرین و آماده‌سازی کند. تیلور در مسابقه با یزدانی نشان داد بخوبی رقیبش را آنالیز کرده و در نهایت اجازه هیچ عرض‌اندامی به او نداد؛ کاری که کادر فنی تیم ‌ملی کشتی کشورمان برای این دیدار و دیگر کشتی‌های مهم انجام نداد یا اگر انجام داد، اصولی، علمی و کارساز نبود. مطمئنا مدال‌آوران کشتی آزاد کشورمان در رقابت‌های جهانی در اکثر اوقات با تکیه بر توان ذاتی فنی و جسمی خود به مدال رسیدند و نمی‌توان بحث تبلیغاتی آنالیز حریفان یا کچینگ حساب‌شده کادر فنی را در موفقیت‌های آنها دخیل دانست. در مقابل باید به کاروان کشتی آمریکا اشاره کرد که مثل همیشه با مربیان و آنالیزورهای پرتعداد خود به میدان آمد و اکثر رقبای خود را با دقت و وسواس آنالیز و مغلوب کرد. در نهایت نیز مزد آنالیزهای علمی و اصولی خود را با قهرمانی مقتدرانه گرفت و نشان داد در غیاب تیم روسیه می‌تواند به‌راحتی سکوی نخست رقابت‌های جهانی را از آن خود کند. کشتی آزاد ایران در رقابت‌های جهانی سال گذشته در نروژ با ۳ طلا، ۳ نقره و یک برنز بر سکوی سومی ایستاد و امسال انتظار می‌رفت شاگردان درستکار در غیاب تیم قدرتمند روسیه جام قهرمانی را بالای سر ببرند؛ غافل از اینکه تیمی مدعی و توانمند مثل آمریکا در این مدت بیکار نبوده و با کسب ۴ طلا و ۴ نقره، سکوی قهرمانی را از آن خود کرد. به هر حال از دست دادن فرصت سبقت از آمریکا و کسب عنوان قهرمانی در غیاب روس‌ها برای کشتی آزاد ایران، درس‌های زیادی برای کادر فنی داشت. این دوره از مسابقات با تمام برد و باخت‌ها و اتفاقات تلخ و شیرینش به ما ثابت کرد، بحث آنالیز و داشتن استراتژی دقیق و حساب‌شده در تمام اوزان، امری لازم و غیرقابل انکار است و دیگر نمی‌توان همان نسخه‌های قدیمی و نخ‌نمای همیشگی را برای مبارزات بزرگی همچون مصاف یزدانی و تیلور تجویز کرد.

 

* بی‌رحم مثل رحمان!

رحمان عموزاد با یک نمایش تهاجمی دومین طلای کاروان کشتی ایران را تصاحب کرد. نمایش تهاجمی آخرین فینالیست ایران در رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی جهان دومین طلا را برای کاروان کشتی ایران به ارمغان آورد. رحمان عموزاد با ارائه یک کشتی شجاعانه و رو به جلو با نتیجه 13 بر 8 حریف آمریکایی خود را شکست داد و روی سکوی اول کشتی جهان قرار گرفت. کشتی عموزاد با حریف آمریکایی مجموعه‌ای از اجرای فنون مختلف و کاملا پرافت‌ و خیز و پرهیجان بود و با وجود شروع سخت، در نهایت به سود این ستاره نوظهور کشتی جهان تمام شد؛ آن هم با نتیجه‌ای که شاید کمتر تصورش را می‌کردیم. این کشتی با یورش‌های حریف آمریکایی و زیر غافلگیرانه و چند بار تابیدن ۲ کشتی‌گیر آغاز شد که در نهایت باعث شد با یک چلنج، رأی داوران 8 بر 6 به سود کشتی‌گیر آمریکایی ادامه پیدا کند. با آغاز وقت استراحت و حضور دوباره رحمان روی تشک، او بود که به‌ صورت کامل نبض کشتی را در دست گرفت و با زیرگیری‌های پیاپی از چپ و راست، 4 بار حریف خود را در گوشه‌های تشک خاک کرد و در نهایت فاتح این نبرد شد. عموزاد با چهره آفتاب‌سوخته و زخمی در شرایطی که در وقت اول حتی احتمال ضربه شدنش هم می‌رفت، آن‌چنان کشتی را در اختیار گرفت و حریف سرسخت خود را به زانو درآورد که باورکردنی نبود. او با سری پرشور موفق شد کاری کند تا کشتی ایران دومین فینال را هم از آمریکا ببرد و دیدارهای سرنوشت‌ساز ما و قهرمان کشتی جهان 2 - 2 مساوی شود. کشتی عموزاد با گزارش پر حس و حال هادی عامل و تشویق صدها ایرانی حاضر در سالن مسابقات کشتی حس و حالی فوق‌العاده داشت و زمانی که او با پرچم مقدس ایران دور تشک دور افتخار می‌زد، به نظر می‌رسید سرانجام این دور از رقابت‌ها با خوشی برای کاروان کشتی ایران پایان پیدا یافته باشد؛ اگر چه شکست اطری در کشتی قبلی کمی ناراحت‌مان کرده بود اما در نهایت، این جوان رعنای مازندرانی (عموزاد) بود که نشان داد فن و بند کشتی ایرانی چیست و چگونه می‌شود در بالاترین سطح رقابت‌های جهانی از آن استفاده کرد.