یونس مولایی: خیابان انقلاب روز گذشته یکی دیگر از قاب‌های پرشکوه تاریخ خود را به ثبت رساند. حضور گسترده مردمی در بیعت با آرمان حضرت رسول(ص) و برائت از هنجارشکنانی که در هفته گذشته بار دیگر بهانه‌ای برای حمله به مقدسات و انقلاب اسلامی پیدا کرده بودند، جلوه‌ای از پشتیبانی جمهور از نظام اسلامی بود. با این حال هر قدر معنای ایجابی حضور مردم نشان از عمق وفاداری جامعه به آرمان‌های متعالی انقلاب داشت، وجه سلبی این حضور بار دیگر دست خالی جریانات معلوم‌الحالی که آرزوی براندازی را در سر می‌پرورانند را نمایان کرد. 

ضدانقلاب در دهه‌های گذشته بهانه‌های مختلفی را برای اردوکشی خیابانی علیه نظام اسلامی آزموده است. فتنه 78 و 88 بیش از همه بر وجه سیاسی سوار بود و تقلا می‌کرد تا جمهوریت و اسلامیت نظام را به تقابل بکشاند و نهایتا با عظیم‌ترین حضورهای مردمی خنثی شد. حوادث سال‌های 96 و 98 پیرنگ اقتصادی داشت اما با حضور مردمی که خود متحمل سخت‌ترین مشکلات معیشتی بودند، شکست خورد. حوادث هفته اخیر اما بیشتر برآمده از موضوعات اجتماعی و فرهنگی بود؛ موضوعاتی که دشمنان در تخیل خود پاشنه آشیل نظام اسلامی به حساب‌شان می‌آوردند. با این همه عدم شکل‌گیری تجمع بزرگ در همراهی با ضدانقلاب و به موازات آن حضور پرشور مردم در تجمعات اعتراض به هنجارشکنی بار دیگر مشت پوچ معاندان در پیش‌بردن سناریوی براندازی را نمایان کرد. 

حضور روز گذشته مردم را باید قابی از ماندگاری انقلاب در میان نسل‌های متمادی دانست. انقلابی که کماکان پویا مانده و توانایی دفع فتنه‌ها و نیرنگ‌های دشمنان را دارد. موج‌سازی‌های مکرر ضدانقلاب و بخشی از جریان‌های سیاسی داخلی در هفته گذشته بیش از همه بر این استوار بود که مردم را بریده از نظام و انقلاب تعریف کنند؛ تعریفی که البته با تصویر روز گذشته منافات جدی داشت و بی‌اعتبار شد. با این حال سوای غلط بودن چشم‌انداز براندازان و ضدانقلاب از واقعیت‌های بیرونی، آنچه که در روزهای گذشته و در قالب رفتار و گفتار آشوبگران نمایان شد وهم آنان نسبت به مناسبات جامعه ایران بود. رفتارهایی همچون آتش‌زدن پرچم و قرآن و حمله به حجاب زنان بار دیگر موید این واقعیت بود که حتی اگر رویای براندازی ضدانقلاب نیز رنگ تحقق به خود بگیرد هیچ چشم‌اندازی برای قدرت گرفتن‌شان نمی‌توان متصور بود. جریانی که هنوز نسبت به پیوند عمیق مردم با مقدسات و باورهای دینی‌شان جاهل است، نمی‌تواند برای فتح کرسی قدرت رویاپردازی کند.

 سوای این عمل، جنس کنشگری آشوبگران و اهتمام جد‌ی‌شان برای کسب حمایت خارجی گویای این واقعیت است که این جریان به رغم تمام سروصدایش فاقد هرگونه ایده و دستورالعملی برای اداره ایران است و در نهایت مدیریت داخلی کشور را در اوهام خود هم به دولت‌های غربی سپرده است. روز گذشته قاب انقلاب در خیابان انقلاب تصویر جدیدی ثبت کرد؛ تصویری که توهم ضدانقلاب در تخیل براندازی را بیش از پیش به رخ‌شان کشید.