بازی پرسپولیس- هوادار که تمام شد، اکثر کارشناسان فوتبال ایران اعتقاد داشتند این پرسپولیس براحتی می‌تواند قهرمان لیگ برتر شود اما اتفاقات اخیر نشان داد متاسفانه تیم فنی و مدیریتی باشگاه موفق به جمع کردن حواشی خودساخته نشده‌اند.

محمدرضا ساکت به عنوان یک مدیر کارکشته به بهترین شکل ممکن موفق شد حواشی موجود را جمع کند. موارد حاشیه‌آفرین مثل بستن دستبند مشکی از آن دسته اتفاقاتی بود که یکپارچگی هر تیمی را زیر سوال می‌برد. ممکن است عده‌ای از بازیکنان موافق چنین موضوعی نباشند، پس بهتر است کل تیم تصمیمی را بگیرند که به نفع همه باشد. چند منبع موثق به خبرنگار ورزشی «وطن‌امروز» اطلاع دادند گویا این دستبندهای مشکی از سوی کادر فنی پرسپولیس در اختیار بازیکنان قرار گرفته است. البته بازیکنانی مثل ترابی، بیرانوند و امیری ترجیح دادند از آن استفاده نکنند و خارجی‌ها هم طبیعتا تشخیص دادند خودشان را به این موضوع داخلی ربط ندهند؛ خروجی کار هم مشخص شد. 

سوال نخست و بی‌پاسخ این است: چه کسی به این بازیکنان دستبند مشکی داد؟ سوال مهم‌تر اینکه آقای درویش به عنوان بزرگ‌تر و رئیس باشگاه چرا منفعلانه عمل کرد؟ چطور در اصفهان محمدرضا ساکت بخوبی موفق به جمع کردن حواشی می‌شود اما در تهران نه درویش و نه آجورلو قادر به انجام این کار نیستند؟ استقلال با اشتباه و پنالتی بچگانه قاسمی‌نژاد برنده بازی شد و ممکن بود یامگا همان پنالتی را گل نکند تا استقلال هم بسان پرسپولیس وضعیتی مشابه داشته باشد. 

بازیکنی که قرارداد چند ده میلیاردی می‌بندد، چگونه به خود اجازه می‌دهد در چنین برهه‌ مهمی سرخود عمل کند؟

پرسپولیس تیمی که تا ۳ هفته قبل مدعی شماره یک قهرمانی بود، حالا مجموعه‌ای شکست‌خورده به نظر می‌رسد. اخبار موثقی در دست نیست اما بالاخره در بازی با سپاهان مشخص می‌شود مسائل مطرح شده تا چه حد صحیح است. آنطور که ما شنیدیم و تا این لحظه تکذیب نشده، گویا کادر فنی به بازیکنان دستبند مشکی داده و همین موضوع باعث دلخوری چند بازیکن تاثیرگذار مثل ترابی و امیری شده است. 

خب! حالا چه می‌شود؟ آیا پرسپولیس با همین روحیه می‌تواند پا به ورزشگاه نقش جهان بگذارد؟ آیا سرخ‌های پایتخت می‌توانند از سد سپاهان بگذرند؟ 

در بیانات روز گذشته رهبر انقلاب که همواره  فصل‌الخطاب است، تاکید شد جامعه هنری و ورزشی ما سالم است و در آن عناصر مؤمن و باشرف کم نیستند و موضع‌گیری چند نفر ارزشی ندارد. 

پس بهتر است از همین امروز با نگاه صحیح و عقلایی به موضوع پرداخته شود. 

از یاد نبریم اگر پرسپولیس و استقلال نتوانند به حواشی بی‌اهمیت غلبه کنند، آن وقت دود این قضایا به چشم میلیون‌ها هوادار سرخابی می‌رود. 

استقلال و پرسپولیس به خودی خود به اندازه کافی پتانسیل برای گسیل به سمت حواشی را دارند و اگر مدیرانی از جنس مردم موفق به جمع کردن این حواشی نباشند، آن وقت شاهد یک شکست تمام‌عیار برای پرهوادار‌ترین تیم‌های ایرانی در عرضه ورزش خواهیم بود. در وهله اول سرمربی باید از تیم خود در مقابل حواشی مراقبت کند نه اینکه خود او عامل حاشیه شود.

انتظار می‌رود درویش و آجورلو به عنوان مدیران ۲ باشگاه راهکار صحیحی را برای برون‌رفت از این غائله پیدا کنند. ساکت در اصفهان موفق شد و اگر درویش و آجورلو به هر دلیلی موفق نشوند، آن وقت هنگامه تغییرات است. در این میان اگر کادر فنی مسؤولیت پخش کردن دستبند مشکی در رختکن را به عهده بگیرد، باید قید موفقیت آن مجموعه را زد. 

 

* بهانه بی‌بهانه

گل‌محمدی در نشست خبری پس از بازی با تراکتور علت اصلی باخت تیمش را به عدم تمرکز شاگردانش به دلیل اتفاقات رخ داده پیش از بازی ارتباط داد و گفت اگر چندین پنالتی دیگر هم می‌زدند تبدیل به گل نمی‌شد تا به این وسیله نشان دهد تیمش با آمادگی روحی و روانی وارد زمین نشده‌ است. اشاره سرمربی پرسپولیس به اتفاقاتی بود که گفته می‌شود از شب قبل از بازی و البته در جریان دیدار با تراکتور به وجود آمد و این مسائل تمرکز سرخپوشان را برای بازی با تراکتور از بین برد. موضوع هم اینجاست که سرمربی پرسپولیس مشخص نکرده تیمی که چند صد میلیارد تومان بودجه برای تشکیل کادر فنی و بازیکنانش هزینه شده، چرا برای چنین بازی مهمی که میلیون‌ها هوادار پیگیر نتیجه آن بودند نباید تمرکز داشته باشد؟! کادر فنی و بازیکنان حرفه‌ای، چرا باید تفکری آماتور داشته باشند که به هر دلیلی پیش از یک مسابقه حساس تمرکز آنها از بین برود؟ وقتی همین بازیکنان و مربیان در زمان عقد قرارداد اعلام می‌کنند حرفه‌ای هستند، چرا باید ذهن خود را درگیر مسائلی کنند که باعث می‌شود میلیون‌ها هوادار به خاطر نتیجه به دست آمده سرخورده شوند؟

اجازه دهید مثال دیگری بزنیم؛ اگر یک جراح متخصص قلب در زمان عمل جراحی باعث مرگ کسی شود و سپس ادعا کند به خاطر مسائل بیرونی تمرکز نداشته آیا این مسأله قابل قبول است؟‌ یحیی گل‌محمدی به عنوان سرمربی پرسپولیس این وظیفه را دارد که بازیکنانش را نه تنها از نظر بدنی و تاکتیکی، بلکه از نظر ذهنی و روحی هم آماده مسابقه کند. پرسپولیس تیمی است که به گفته مسؤولان آن بیش از 30 میلیون هوادار دارد و مطمئنا نتایج این تیم باعث شادی یا ناراحتی آنها می‌شود. وقتی صحبت از تعهد کاری می‌شود باید پذیرفت پرسپولیسی‌ها حتی اگر برای این بازی تمرکز نداشتند، ایراد از خودشان بوده، چون کادر فنی وظیفه داشته بازیکنان را برای این بازی آماده کند، نه اینکه آنها درگیر مسائلی شوند که ارتباطی با فوتبال ندارد. بازی با تراکتور به پرسپولیسی‌ها نشان داد فارغ از هر مسأله‌ای زمانی که پیراهن این تیم را بر تن می‌کنند باید بدون توجه به حواشی برای اعتلای نام این باشگاه و سربلندی هوادارانش تلاش کنند؛ همان‌طور که سپاهان و استقلال هم در شرایطی مشابه بازی کرده و حتی 3 امتیاز را به دست آوردند، آن هم بدون بهانه و عذر غیرموجه!

 

* فرار به جلو

 پرسپولیس در هفته هفتم لیگ برتر در استادیوم بدون تماشاگر آزادی نخستین شکست فصل را تجربه کرد و فاصله‌اش با سایر مدعیان کاهش یافت. یحیی گل‌محمدی پس از باخت به جای آنکه به جنبه فنی مسابقه بپردازد، در صحبت‌های کوتاهی دلایل این باخت را بیشتر به مسائل روحی و روانی مربوط دانست و بر مستحق بودن باخت پرسپولیس صحه گذاشت. گل‌محمدی در نشست خبری علت اصلی باخت تیمش را به عدم تمرکز شاگردانش به دلیل اتفاقات رخ داده پیش از بازی ارتباط داد و گفت اگر چندین پنالتی دیگر هم می‌زدند تبدیل به گل نمی‌شد تا به این وسیله نشان دهد تیمش با آمادگی روحی و روانی وارد این بازی حساس نشده‌ است. حاشیه‌های قبل از این دیدار هم کم نبود؛ از شایعه به زمین نیامدن بازیکنان پرسپولیس و تأخیر در حضور در زمین برای گرم کردن گرفته تا مشکلات فنی نورافکن‌های استادیوم که موجب شد بازی با نیم‌ ساعت تأخیر آغاز شود. یحیی گل‌محمدی و برخی بازیکنان پرسپولیس از چند روز قبل و در بحبوحه آشوب‌های اخیر در برخی مناطق کشور و در فضای مجازی، وارد این موج شده و بیشتر از آنکه از مسائل فنی این تیم خبر بیاید، متن‌های سیاسی و استوری‌های حمایتی آنها از برخی چهره‌های تحریک‌کننده بیرون می‌آمد. به نظر می‌رسد گل محمدی به جای پاسخگو بودن درباره مشکلات فنی و تشریح علل باخت تیمش، با بیان مشکلات روحی، به نوعی فرار به جلو می‌کند. 

بسیاری از کارشناسان و پیشکسوتان این تیم معتقدند یحیی هنوز در چیدمان برخی نفرات و ارنج تیم به ثبات نرسیده و تیمی که مدعی قهرمانی و صدرنشینی است نباید مقابل حریفان آن هم در خانه ترسو بازی کند و با یک مهاجم به زمین برود. در خط دفاعی هم تیم پرسپولیس بسیار ضعیف‌تر از دیدارهای قبلی بازی کرد و چند بار مهاجمان تراکتور موقعیت تک به تک به دست آوردند. در خط میانی هم هافبک‌ها اصلا خوب نبودند و نه تنها در بازیسازی موفق عمل نکردند، بلکه توپ‌های زیادی هم لو دادند. 

حالا باید از یحیی گل‌محمدی پرسید: چرا تیم صدرنشین لیگ برتر در یکی از حساس‌ترین بازی‌های فصل خود در خانه باید اینقدر بی‌نظم و ضعیف بازی کند؟! اصلا به فرض اینکه بازیکنان تیم مشکلات روحی و روانی داشته و تمرکز کافی نداشته‌اند؛ چه کسی مقصر این مشکلات است؟ غیر از این است که خود شما و برخی بازیکنان با موج‌سواری در فضای متشنج و ملتهب مجازی وظیفه اصلی‌تان که بازی و تمرین و بردن رقباست را فراموش کردید؟! آیا یکی از وظایف کادر فنی انسجام و جمع کردن حواشی اطراف تیم و متوجه کردن بازیکنان به مسابقات نیست؟ اگر اوضاع روحی و روانی شما و بازیکنان حالا حالاها بهتر نشود و برای بازی با سپاهان و بازی‌های بعدی هم این مشکلات را به زعم خودتان داشته باشید، تکلیف هواداران چیست؟