حسین باقرشاهی: چمن هیبریدی جزیره کیش چه شد؟ مگر قرار نبود نخستین چمن هیبریدی ایران در جزیره کیش افتتاح شود؟ چقدر از آن چمن تکمیل شده است؟ اصلا استارتش خورده است؟ وعده ساخت چند کمپ مجهز را چه می‌گویید؟ اصلا کمپی ساخته شده؟ اصلا کلنگی خورده؟ آن چیزی که می‌دانیم و خبر داریم سفرهای بیهوده مدیران ورزش به همراه سعید محمد، شهاب‌الدین عزیزی‌خادم و میرشاد ماجدی (که دیگر هیچ یک در پست‌های خود نیستند) به جزیره کیش است که هیچ خروجی مشخصی هم نداشت. مدت‌ها مسؤولان ورزشی در رویاهای‌شان کیش را شریک قطر در برگزاری جام‌جهانی می‌دانستند اما حالا یک ماه به برگزاری بازی‌ها، تقریبا هیچ رزروی برای هیچ مسافر خارجی نشده و باید پذیرفت از یک فرصت بسیار بزرگ براحتی گذشتیم. 

 

* تنها برگزاری اردوی تیم ‌ملی فوتبال خودمان

از همان موقع که مسؤولان چند بار به کیش رفتند و در همایش‌های مختلف شرکت کردند، می‌دانستیم حداکثر سهم کیش از جام‌جهانی این است که تیم‌ ملی اردوی خود را در آنجا برگزار کند و تمام. مسؤولان می‌گفتند هواداران فوتبال از سراسر دنیا می‌آیند و در کیش اتاق می‌گیرند و علاوه بر تماشاگران، تیم‌های بزرگ هم برای برپایی اردوی خود قبل از جام‌جهانی راهی کیش خواهند شد، هر چند بودند کسانی که این وعده‌ها را جدی گرفتند. حمید سجادی به عنوان وزیر ورزش یک بار با شهاب‌الدین عزیزی‌خادم، رئیس وقت فدراسیون فوتبال و سعید محمد که آن زمان رئیس مناطق آزاد ایران بود - و اخیرا برکنار شده - به کیش رفت. مسؤولان یکی پس از دیگری مقابل دوربین‌ها ژست برنده می‌گرفتند و کیش را شریک قطر در برگزاری جام‌جهانی می‌دانستند. یک بار دیگر زمان سرپرستی میرشاد ماجدی در فدراسیون فوتبال، حمید سجادی به همراه او راهی کیش شد که آن ماجراهای بین علی دایی و وزیر ورزش پیش آمد. 

 

* جزیره وعده‌ها

به وعده‌ها برسیم؛ مسؤولان مدعی بودند خیلی از فوتبال‌دوستان که می‌خواهند جام‌جهانی را ببینند، به جزیره کیش می‌آیند و در هتل‌های این جزیره اتاق رزرو می‌کنند. حتی مسؤولان مدعی بودند اگر تعداد نفرات زیاد شد آمادگی دارند تعداد تخت‌ها و اتاق‌های هتل‌ها را بیشتر کنند(!) اما واقعیت چه شد؟ شما را با صحبت‌های چند روز پیش (21 مهر) جمشید حمزه‌زاده، رئیس جامعه حرفه‌ای هتل‌داران ایران تنها می‌گذاریم؛ از ۶ ماه پیش اعلام کردیم با 20 هزار تخت آمادگی پذیرش مسافران جام‌جهانی قطر را داریم اما تا الان یک نفر هم رزرو نداشته است. باورتان می‌شود؟ در فاصله یک ماه مانده تا شروع جام‌جهانی یک نفر هم اتاق رزرو نکرده است! هنوز هم هستند کسانی که ادعا می‌کنند سنگال، مکزیک و غنا به کیش می‌آیند؛ وعده‌ای که تا چند هفته دیگر صحت و سقم آن مشخص خواهد شد. 

 

* همراهان وزیر ورزش یکی یکی رفتند!

در یکی از سفرهای وزیر ورزش به کیش، شهاب‌الدین عزیزی‌خادم که آن زمان رئیس فدراسیون فوتبال بود، به همراه سعید محمد، رئیس وقت مناطق آزاد ایران همراهی‌اش کردند. عزیزی‌خادم را مدتی بعد هیات‌رئیسه فدراسیون عزل کرد و سعید محمد هم اخیرا برکنار شد. در سفر بعدی هم میرشاد ماجدی، سرپرست موقت فدراسیون فوتبال با وزیر راهی کیش شد. 

حالا وقت آن است آنهایی که حرف از اتفاق‌های بزرگ می‌زدند بیایند و پاسخگو باشند. آن همه ادعا چه شد؟ کدام‌شان رنگ واقعیت به خود دید؟ سینا کلهر مدعی شده بود همکاری ایران و قطر فراتر از امور ورزشی است و شامل مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هم می‌شود! صحبت‌های سینا کلهر را مرور کنیم: «تنها بخش کوچکی از این موضوع ورزشی بوده و بخش‌های زیادی از آن اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. در واقع بخش بسیار کوچکی از این همکاری ورزشی است». جالب اینکه ما در همان بخش ورزشی‌اش هم ماندیم، حالا بحث‌های دیگرش بماند! تازه کلهر حساب درآمدزایی هم کرده بود و می‌گفت در حوزه دریانوردی و جذب توریست هم این همکاری برای ما سود دارد.

ما که از روز اول هم انتظار نداشتیم در میزبانی جام‌جهانی شریک قطر باشیم و کارهای بزرگ انجام دهیم ولی روی صحبت ما با مسؤولان است، آنها که می‌آیند و بدون در نظر گرفتن ابعاد مختلف پروژه‌ها، وعده‌های بزرگ می‌دهند، لبخند می‌زنند و سوار هواپیما می‌شوند تا دوباره بازگردند و البته این سناریو هر چند ماه یک بار رقم خورده است. چمن هیبریدی جزیره کیش چه شد؟ مگر قرار نبود نخستین چمن هیبریدی ایران در جزیره کیش افتتاح شود؟ چه شد؟ چقدر از آن چمن تکمیل شده است؟ اصلا استارتش خورده است؟ وعده ساخت چند کمپ مجهز را چه می‌گویید؟ اصلا کمپی ساخته شده؟ اصلا کلنگی خورده؟ حیف و هزاران حیف که چه بودجه‌هایی حیف و میل شد و ما خبر نداریم. آن چیزی که می‌دانیم و خبر داریم، سفرهای بیهوده وزیر ورزش به همراه سعید محمد، شهاب‌الدین عزیزی‌خادم و میرشاد ماجدی به جزیره کیش است که هیچ خروجی‌ای هم نداشت. 

 

* امتیاز خوبی که براحتی از دست رفت

جام جهانی 2022 بیخ گوش‌مان برگزار خواهد شد و بهره ما از آن چیست؟ صفر! شاید مسافران ایرانی که هزینه‌های قطر برای‌شان سنگین باشد به کیش بروند و بعد برای بازی‌ها دوباره راهی قطر شوند ولی جذب توریست چه شد؟ حیف نیست از امتیاز مجاورت استفاده نکردیم؟ آنهایی که هنوز اعتقاد دارند تا جام‌جهانی زمان باقی مانده و ممکن است تماشاگران راهی قطر شوند، خوش‌خیال هستند. هواداران جام‌جهانی از چند ماه قبل همه کارهای اقامتی را انجام می‌دهند و مثل ما دقیقه نودی کار انجام نمی‌دهند، کارهای‌شان بر اساس اصول است. اگر قرار بود کسی اتاق رزرو کند، تا الان انجام داده بود. با برنامه‌ریزی درست می‌شد از امتیاز میزبانی بهره ببریم ولی دل بستیم به وعده، وعده و باز هم وعده. بحث‌مان دیگر سر نیامدن خارجی‌ها نیست، بحث سر این است که چرا مسؤولان ما وعده‌هایی می‌دهند که اصلا کسی انتظار ندارد انجام شود؟ چرا یاد گرفته‌ایم فقط وعده بدهیم؟ کاری کرده‌اند که حالا حتی بار معنایی کلمه «وعده» هم برای‌مان تغییر کرده و وقتی کسی وعده فلان کار را می‌دهد، ته دل‌مان می‌گوییم غیرممکن است آن کار انجام شود.