رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار دستاندرکاران کنگره شهدای ورزشکار با تأکید بر اهمیت ورزش همگانی و قهرمانی، ورزش را جزو خطوط اصلی زندگی اجتماعی امروز دانستند. ایشان همچنین در دیدار دانشجویان دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن مجتبی علیهالسلام، با اشاره به حوادث اخیر کشور، جامعه ورزشی کشور را جامعهای سالم توصیف کردند. به همین مناسبت، محمود خسرویوفا، رئیس کمیته ملی المپیک و پاراالمپیک مصاحبهای با پایگاه اطلاعرسانی مقام معظم رهبری انجام داد. خسرویوفا در پاسخ به این سوال که در تصویر و چارچوبی که برای ایران قوی ترسیم میکنیم، ورزش قهرمانی چه نقش و مأموریتی دارد؟ گفت: ببینید! من همواره میگویم ورزشکارهای قبل از انقلاب اینطور نبودند. من آرزو داشتم روزی ایرانیها به اورست صعود کنند. ارتش یک تیم را هم قبل از انقلاب فرستاد. از مسیر ساده هم فرستاد. نتوانستند کاری بکنند. از مسیرهای ساده اطراف تبت هم رفتند؛ یعنی از یک مسیر دیگری غیر از مسیر اصلی که کاتماندو است. ارتش هم پشتیبانیشان کرد. ضمن احترام به آنها عرض میکنم از راه سادهای رفته بودند. الان خانمهای ایرانی قلههای بزرگ دنیا را فتح میکنند. به قلههای سخت هیمالیا صعود میکنند. اینها چیزهای نشدنیای بود. گروه خانمهای ما به قله اورست رفتند و آنجا پرچم «یا فاطمه الزهرا سلاماللهعلیها» را به اهتزاز درآوردند. روی قله، خاک تربت حضرت اباعبدالله علیهالسلام را گذاشتند. ما روزی آرزو داشتیم یک ایرانی به این قله صعود کند. الان قلههای زیادی زیر پای ایرانیهاست. ما فیلمهای رزمی را قبل از انقلاب نگاه میکردیم، فکر میکردیم هیچ موقع غیر از چشم بادامیها کسی نمیتواند در رزم وارد شود. الان مربیهایشان ایرانیاند، مدالهایشان در دامن ایرانیهاست، ایران قوی.
رئیس کمیته ملی المپیک سپس اشارهای به ورزش قهرمانی کرد و افزود: واقعا ما والیبال داشتیم؟ تا مدتی بعد از انقلاب هم نداشتیم. یادم نمیرود، زمانی در دهه ۷۰ رهبر انقلاب در دیداری گفتند اعتقادشان این است که ایران در میدانهای بینالمللی ورزشی باید یکی از ۳ کشور اول در جهان باشد. من در دلم گفتم ایشان چطور میگوید ما اول جهان بشویم؟ اما شدیم! باور نداشتیم که میتوانیم. بچههای شهید در جامعه این باور را به وجود آوردند که میشود روی پایمان بایستیم. مثلا در فوتبال لژیونرهای باارزشی داریم. باشگاههای خارجی از ایران بازیکن جذب میکنند. فوتبال ما رشد کرده است، فوتبالیستهای ما در سطح اول اروپا بازی میکنند. پشت سر هم سهمیه جامجهانی را کسب میکنیم. در آسیا حرف برای گفتن داریم. در ورزشهای رزمی بلااستثنا حرف برای گفتن داریم. در ورزشهای قدرتی مثل وزنهبرداری، همیشه میگفتیم الکسیف روس هست و هیچوقت بهتر از او نخواهد آمد اما حسین رضازاده آمد و این انحصار را شکست، بهداد سلیمی هم همینطور. واقعاً قبل از انقلاب کدام کشوری میتوانست ادعا داشته باشد در سنگین وزن مدال کسب کند؟ تمام مدالهای این رشته برای شوروی (روسیه) بود. الان در اختیار ایران است. همینطور رشتههای دیگر، هیچ فرقی نمیکند. تحولاتی رخ داد که در ورزش واقعا قوی شدیم؛ هر چند ظرفیت ورزش کشور ما بیش از اینهاست؛ یعنی با نقطه مطلوب هنوز خیلی فاصله داریم. الحمدلله پایهاش را داریم. شالودهاش خوب ریخته شده است. حالا باید بتوانیم روی این پایه، بنای خوبی بسازیم. اگر خوب بنا نکردیم، نباید فکر کنیم دستمان خالی است؛ اشکال به سازه وارد است، نه به پایه. بعد از انقلاب، پایه محکمی ایجاد شد. جوانهای ایرانی خودشان را پیدا کردند، چه زن و چه مرد، لذا من فکر میکنم ما در این زمینه، اگر چه با ایران قوی خیلی فاصله داریم اما همین الان به شما میگویم ظرفیتهای بینالمللی ما، در زمینه داور، مربی، ورزشکار و مدال، اصلا با دوره قبل از انقلاب قابل مقایسه نیست.
وی در پایان به یکی از شهدای ورزشکار اشاره کرد و گفت: بعد از انقلاب تحولات زیادی در ورزش به وجود آمد. چند سال قبل در یک مصاحبهای در جوار مزار آقای تختی، نام آقای طوقانی را که یکی از شهدای ورزشکارمان هستند، بردم. گفتم اگر شهید طوقانی در زمان تختی بود، قطعاً مثل تختی میشد و اگر آقای تختی فوت نکرده بود، امروز جزو شهدای ورزشکار ما بود. این تفکر، سالم بوده است. این تفکر سالم همه جای دنیا جواب میدهد؛ پس حتماً باشرافتند. اگر امروز اتفاقی بیفتد، شما فکر میکنید ورزشکارها شهید نمیشوند؟ من میگویم شهید میشوند. چرا؟ نگاه کنید ببینید، همین الان در بین شهدای مدافع حرم ورزشکاران هستند. محافظهای شهید حاجقاسم سلیمانی تکواندوکار بودند. اینها آدمهای با شرافتیاند و سالم و ساده زندگی کردهاند.