کد خبر: 256211تاریخ: 1401/8/21 00:00
به حریف پاس گل ندهید
جواد آقایی: تعدادی از بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ایران در مراسم آغاز مسابقه با نیکاراگوئه، با پخش سرود ملی ایران همراهی نکردند؛ اقدامی که بلافاصله مورد استقبال ضد انقلاب و رسانه‌های تروریستی قرار گرفت.
اگرچه بازی با نیکاراگوئه یک بازی دوستانه دسته چندم بود و برخی بازیکنان ایران هم گمنام بودند و به طور کلی این بازی چندان جدی گرفته نشد و شاید مردم زیادی هم به تماشای آن ننشستند اما به هر حال بازی تیم‌ملی فوتبال ایران بود و باید قوانین و مقررات آن رعایت می‌شد. بازیکنانی که سرود ملی ایران را نخواندند، در واقع یک اقدام توهین‌آمیز را مرتکب شدند. هم به ایران توهین کردند و هم به مردم ایران بی‌احترامی! بازیکن تیم‌ملی فوتبال ایران باید با سرود ملی همراهی کند. در مسابقات بین‌المللی، هنگام پخش سرود ملی، ورزشکاران آن کشور نسبت به سرود ملی و مردم خود ادای احترام می‌کنند؛ یا متن سرود را زمزمه می‌کنند یا اینکه به نشانه احترام دست‌ها را روی سینه و روی پرچم ملی خود می‌گذارند. این اقدام، یک رفتار ملی و ادای احترام ورزشکاران یک کشور به وطن و هموطنان‌شان است.
رفتاری که بعضی بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ایران در بازی با نیکاراگوئه مرتکب شدند، نه تنها بی‌احترامی به ایران، بلکه بی‌احترامی به مردم ایران بود. به همین خاطر این اقدام موهن طی 2 روز گذشته واکنش‌های متعددی در افکار عمومی ایرانیان در پی‌داشته است و اکثر مردم نسبت به این رفتار ابراز نارضایتی و بعضا عصبانیت کرده‌اند.
البته یک نگاه غیراحساسی و دقیق‌تر به این ماجرا معتقد است باید همه بازیکنان تیم‌ملی فوتبال کشورمان را نسبت به اتفاقات 2 ماه اخیر و ماهیت و پشت پرده آن آگاه کرد تا همه آنها متوجه شوند اتفاقا این اقدام -یعنی نخواندن سرود ملی ایران- نه تنها مطالبه مردم نیست، بلکه همان کاری است که دشمنان فوتبال ایران می‌خواهند. به عبارتی نخواندن سرود ملی، یک اقدام دشمن شادکن است. چرا می‌گوییم این اقدام تعدادی از بازیکنان فوتبال خواسته مردم نیست و اتفاقا خواسته دشمن است؟
1- نخواندن سرود ملی چه کسانی را خوشحال می‌کند؟ مردم؟ عده‌ای می‌گویند نخواندن سرود ملی و برخی اقدامات نمادین دیگر توسط برخی ورزشکاران، همراهی با ناراحتی و غم مردم است. ناراحتی مردم؟ پس چرا هنگام پیروزی تیم‌های ورزشی در مسابقات مختلف، مردم روی سکوها به جشن و شادمانی می‌پردازند؟! در 2 ماه گذشته آیا سابقه داشته است در یک رقابت ورزشی، پس از پیروزی و موفقیت نماینده یا نمایندگان ایران، تماشاگران ایرانی روی سکوها ابراز خوشحالی نکرده باشند؟ آیا در بازی‌های فوتبال ساحلی شادی مردم را روی سکوها ندیدیم؟! آیا خودمان در خانه‌های‌مان ابراز شادمانی نکردیم؟ آیا با قهرمانی تیم‌ملی کشتی فرنگی ایران در مسابقات جام جهانی باکو، ایرانیان روی سکوهای سالن مسابقات ابراز خوشحالی نکردند؟ خود ما چطور؟ مردم اینها هستند. با پیروزی ورزشکاران تیم‌های ملی کشورشان خوشحال می‌شوند و با شکست‌های آنان ناراحت.
قطعا مردم ایران از رفتارهایی مثل نخواندن سرود ملی ایران توسط ورزشکاران ملی خوشحال نخواهند شد. مردم ایران از تیم‌ملی خود انتظار پیروزی در جام‌جهانی را دارند. انتظار دارند افتخار‌آفرینی کنند. انتظار دارند با پیروزی بر حریفان مردم را خوشحال کنند. اتفاقا این قبیل رفتارها ممکن است این نگرانی را برای مردم ایجاد کند که برخی بازیکنان تیم‌ملی درگیر و اسیر حاشیه شده‌اند و ممکن است عملکرد مناسبی در جام جهانی از خود نشان ندهند و تیم‌ملی فوتبال ایران از حاشیه‌سازی این بازیکنان آسیب ببیند، بویژه که امسال بسیاری نسبت به صعود تیم‌ملی فوتبال کشورمان به مرحله بعدی بسیار امیدوارند.
2- از نخواندن سرود ملی چه کسانی خوشحال می‌شوند؟ مشخص است؛ همان‌هایی که دنبال تحریم ورزش ایران هستند. همان‌هایی که یک بار 2 سال قبل تمام زورشان را زدند تا سازمان‌های بین‌المللی ورزش ایران را تحریم کنند تا ورزشکاران ایرانی در میادین بین‌المللی حاضر نشوند، حالا به بهانه حوادث اخیر در ایران، دوره افتاده‌اند از اروپا تا کانادا و آمریکا که به فیفا فشار آورند تا تیم‌ملی فوتبال ایران را از مسابقات جام جهانی حذف کند! اینها همان‌هایی هستند که برای تحریم ایران تلاش و با مقامات دولت‌های آمریکا و اروپا رایزنی می‌کنند. آنها همان‌هایی هستند که بارها و بارها علنا در مصاحبه‌های خود، سخنرانی‌های خود و دیدارهای خود با مقامات غرب، خواستار حمله نظامی به ایران شده‌اند.
اینها از تحریم ورزش و فوتبال تا تبدیل اعتراض در ایران به آشوب و اغتشاش و خشونت، از تلاش برای تحریم مردم ایران و درخواست علنی برای حمله نظامی به ایران، یک خط و استراتژی واحد را دنبال می‌کنند.
اینها همان‌هایی هستند که مردم را به خاطر زندگی عادی و روزمره شماتت می‌کنند؛ همان‌هایی که به زور می‌گویند مردم نباید شادی، میهمانی و دورهمی داشته باشند؛ همان‌هایی که می‌گویند مردم نباید سینما بروند و تفریحات معمول را انجام دهند؛ همان تندروهایی که به زور به کاسب و مغازه‌دار فشار می‌آورند که کسب‌وکار خود را تعطیل کند؛ دقیقا همین افراد و همین طیف تندرو از نخواندن سرود ملی ایران توسط ورزشکاران تیم‌های ملی کشورمان ابراز خوشحالی می‌کنند. همین‌ها و لشکر فیک و ربات‌های‌شان هستند که به صفحات مجازی ورزشکاران حمله می‌کنند و آنها را برای اجرای خواسته‌های نامعقول‌شان تحت فشار قرار می‌دهند. این طیف تندرو طرفداری بین مردم ندارند. عده‌ای منفور و رانده‌شده هستند و خودشان هستند و عده‌ای سبک‌سر و لشکر فیک مجازی‌شان، اگرنه مردم - مردم واقعی و نه لشکر فیک مجازی - دارند زندگی می‌کنند؛ طبق معمول؛ و اتفاقا مردم واقعی از پیروزی‌های تیم‌ملی فوتبال خوشحال می‌شوند؛ هم روی سکوها جشن و شادمانی می‌کنند و هم در منازل و خیابان‌ها. مردم واقعی اگر تیم‌ملی فوتبال ایران در جام‌جهانی قطر در مسابقه‌ای پیروز شود، به خیابان‌ها می‌آیند و جشن و پایکوبی به راه
می‌اندازند.
3- بازیکنان تیم‌ملی باید دقت کنند در کدام زمین بازی می‌کنند. بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ایران باید دقت کنند و هوشیار و باهوش باشند. بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ایران دقت کنند که امسال در گروه ایران، 2 تیم انگلیس و آمریکا حضور دارند؛ 2 کشوری که بیشترین خط آشوب و تحریم و جنگ علیه ایران از آنها و عوامل فارسی‌زبان‌شان صادر می‌شود؛ 2 کشوری که امسال در جام جهانی هم بیرون از زمین و هم درون مستطیل سبز رقیب ما هستند. برای بازیکنان و کادر مربیگری تیم‌های ملی فوتبال آمریکا و انگلیس چه خبری بهتر از اینکه رقیب سرسخت‌شان در مسابقات این دوره، یعنی تیم‌ملی فوتبال ایران، بیرون از زمین مسابقه و در زمین مسابقه درگیر حواشی‌ای باشد که سیاستمداران این 2 کشور در 2 ماه اخیر برای ایران ساخته و پرداخته‌اند؟
دشمنان ایران نتوانستند مانع حضور تیم‌ملی ایران در مسابقات جام‌جهانی شوند اما حالا دنبال نتیجه نگرفتن تیم‌ملی فوتبال کشورمان در جام‌جهانی هستند. آنها با شادی مردم ما مخالفند. ببینید در این 2 ماه گذشته چطور با شادی و زندگی مردم ایران مقابله کرده‌اند. یک اقدام آنها را بیاورید که باعث خوشحالی و شادی مردم ایران شده باشد. بیاییم مرور کنیم: تلاش برای حذف تیم‌ملی فوتبال ایران از جام جهانی، مذاکره با سیاستمداران آمریکایی، کانادایی و اروپایی برای تحریم بیشتر مردم ایران، راه‌اندازی کمپین برای تعطیل کردن سفارتخانه‌های ایران در دنیا، راه‌اندازی کمپین برای حمله نظامی آمریکا و ناتو به ایران، فشار به مردم کوچه و بازار برای برگزار نکردن جشن و شادی و حمله به کاسبان و مغازه‌داران برای تعطیلی کسب و کارشان. جواب مشخص است؛ هیچ‌کدام. اینها مردم نیستند. اینها ایرانی نیستند. اینها دشمن ایران و ایرانی هستند. بیاییم در جام‌جهانی، اول اینها و سپس کشورهای حامی‌شان را در مستطیل سبز شکست دهیم.