گروه سیاسی: امیر علیرضا صباحی‌فرد، فرمانده نیروی پدافند هوایی ارتش پس از ارتقای برد سامانه «باور 373» به بیش از 300 کیلومتر گفت: ما طی ۱۶ ماه توانستیم برد ۱۵۰ کیلومتری سامانه «باور 373» را به بالای ۳۰۰ کیلومتر برسانیم اما متوقف نشدیم و نظر ما روی برد ۴۰۰ کیلومتر است که با کمک خداوند به آن هم خواهیم رسید.

به گزارش فارس، وزارت دفاع با رونمایی از موشک صیاد B4 در روزهای اخیر و تحویل این موشک به نیروی پدافند هوایی ارتش موجب ارتقای برد سامانه «باور 373» به بیش از 300 کیلومتر شد. با این موفقیت، جمهوری اسلامی ایران به دومین کشور جهان تبدیل شد که توانسته سامانه موشکی ارتفاع بلند با برد بیش از 300 کیلومتر طراحی کرده و بسازد. این سامانه با این ارتقا توانست خود را نسبت به سامانه  «اس 3۰۰» در مرتبه بالاتری قرار داده و به سامانه برتر «اس ۴۰۰» نزدیک کند.

در این گزارش به بخشی از تفاوت‌ها و تشابهات باور373 و s400پرداخته شده است. سامانه‌های «باور 373» و «اس ۴۰۰» در بسیاری جهت‌ها با یکدیگر شباهت دارند. در حوزه رادارهای کشف، رهگیری و درگیری، هر دو قادرند 100 هدف را به طور همزمان رهگیری کنند. ارتفاع درگیری هر دو سامانه نیز حدود 30 تا 32 کیلومتر عنوان شده است اما در حوزه کشف «باور 373» می‌تواند اهداف را در فاصله 450 کیلومتری کشف کند، در حالی که «اس ۴۰۰» قادر است اهداف را در فاصله 600 کیلومتری کشف کند. موضوع دیگر در حوزه رادارهای کشف این دو سامانه است. «اس ۴۰۰» می‌تواند اهداف بالستیک را در فاصله 60 کیلومتری کشف کند اما این برد برای «باور 373» اعلام نشده است. این سامانه‌ها در مقابله با اهداف ویژگی‌های مشخصی دارند. سامانه «باور 373» می‌تواند با انواع تهدیدات آیرودینامیک و بالستیک همچون پهپادها، هواپیماهای نسل پنجم با سطح مقطع بسیار پایین، موشک‌های کروز، موشک‌های بالستیک و بالگردها مقابله کند. سامانه «اس ۴۰۰» قادر است علاوه بر این اهداف، با موشک‌های بالستیک میان‌برد، موشک‌های کروز تاماهاوک، موشک‌های هدایت‌شونده دقیق و هواپیماهای پنهانکار نیز مقابله کند. 

سامانه «باور 373» جزو سامانه‌های پرتاب‌ گرم در جهان است و جمهوری اسلامی ایران با رونمایی از آن، نخستین سامانه عمودپرتاب از نوع پرتاب‌ گرم را عملیاتی کرد. نحوه عملکرد سامانه‌های پرتاب‌ گرم این گونه است که موشک مورد نظر در درون مخزن مورد نظر خود فعال شده و معمولا از طریق محل‌های خاصی که در اطراف آن در نظر گرفته شده، حرارت خارج می‌شود و موشک حرکت عمودی خود را آغاز کرده و شروع به پرواز می‌کند اما در مقابل، سامانه‌ «اس ۴۰۰» از سیستم پرتاب ‌سرد استفاده می‌کند. در این نوع پرتاب، پرتابگرهای سرد، معمولا از یک منبع تولید هوای پرفشار استفاده می‌کنند که موشک مورد نظر را به سمت بالا و به بیرون از آن فرستاده و سپس موتور موشک فعال می‌شود. هر دوی این روش‌ها مزایا و معایبی دارد؛ امنیت بالا یکی از مزایای سامانه‌های پرتاب سرد است، چون در این روش موتور موشک پس از پرتاب از داخل کنیستر یا محفظه خود فعال شده و احتمال انفجار و واردشدن آسیب به این سامانه‌ها کاهش پیدا می‌کند. البته این روش در موشک‌های بالستیک معایبی همچون افزایش وزن، هزینه و پیچیدگی طراحی و اجرا دارد. در مقابل، مزیت سامانه‌های پرتاب‌ گرم این است که برای تولید گاز جهت پرتاب موشک نیازی به سامانه‌های اضافی وجود ندارد. ارزان‌قیمت‌ بودن دیگر مزیت این نوع سامانه‌هاست. البته عیب بزرگ این سامانه‌ها این است که چون موشک در داخل کنیستر یا محفظه خود فعال می‌شود، احتمال انفجار این موشک در این محل و انهدام همه بخش‌های سامانه وجود دارد.  صنایع دفاعی جمهوری اسلامی ایران اخیراً با تولید سامانه پدافندی دزفول(نمونه بومی سامانه TOR M-1) توانسته به فناوری پرتاب‌ سرد دست یافته و به طور عملیاتی از این سامانه در رزمایش مشترک پدافند هوایی مدافعان آسمان ولایت ۱۴۰۰ رونمایی کرد. به همین دلیل با توجه به دستیابی ایران به هر دو فناوری پرتاب‌سرد و پرتاب‌ گرم می‌توان منتظر رونمایی از نوع پرتاب‌ سرد سامانه «باور 373» علاوه بر نوع پرتاب‌ گرم آن بود.