سعید زاهدیان: ابتدای فصل بسیاری از بازیکنان ایرانی برای رسیدن به فهرست نهایی تیم ملی تصمیمات متفاوتی اتخاذ کردند؛ گروهی از لژیونرها به لیگ ایران بازگشتند. سیاست آنها برای تغییر لیگ، قرار گرفتن در کانون توجه بود. آنهایی که استقلال و پرسپولیس را انتخاب کردند، تصور می‌کردند بازی در ۲ تیم بزرگ و حمایت هواداران در کنار توجه بیشتر رسانه‌ها در نهایت به نفع‌شان تمام می‌شود و با این تغییر، راه ساده‌تری برای قرار گرفتن در فهرست نهایی تیم ملی دارند. از سوی دیگر تعدادی از لژیونرها با تغییر تیم در خارج با سیاست بازی بیشتر، تصور می‌کردند سرمربی وقت تیم ملی به دلیل حضور در لیگ‌های اروپایی، آنها را به بازیکنان شاغل در داخل ترجیح می‌دهد اما تغییر سرمربی تیم ملی و آمدن کی‌روش، بسیاری از معادلات را برهم زد. کی‌روش که در جام‌جهانی ۲۰۱۸ به تغییر نسل رو آورده بود، تیم ثابت و مشخصی در ذهن داشت، البته او در مینی‌کمپ‌ها و اردوهای آماده‌سازی و بازی‌های دوستانه از بازیکنانی که در دوران اسکوچیچ به تیم ملی رسیده بودند هم تست گرفت تا در نهایت فهرست خود را نهایی کرد. کی‌روش در حالی اسامی ۲5 مسافر قطر را اعلام کرد که تقریبا از قبل بازیکنان نهایی تیم ملی مشخص بودند. در میان بازیکنانی که از لیگ‌های خارجی به ایران آمدند تا شاید جایی در تیم ملی داشته باشند، محمد محبی و مهدی قائدی ناکام بودند اما بیرانوند و نیازمند که هر دو دروازه‌بان هستند، وضعیت بهتری نسبت به دوران حضور در لیگ‌های اروپایی پیدا کردند. از سویی وقتی به فهرست بازیکنان شاغل در خارج نگاه می‌کنیم، می‌بینیم علی علیپور که با هدف رسیدن به تیم ملی و قدم گذاشتن در راه طارمی به لیگ پرتغال رفت، هرگز نتوانست جایگاه ویژه‌ای در تیم ملی پیدا کند. شهاب زاهدی از ابتدا موقعیت و جایگاهی در تیم ملی نداشت اما محمد نادری که ۴ سال قبل مورد توجه کی‌روش بود، امسال نتوانست با عملکرد خود در لیگ ترکیه سرمربی تیم ملی را متقاعد کند. او را باید در زمره بازندگان بزرگی قرار داد که بعد از جدایی از استقلال و پرسپولیس، هر روز از کانون توجهات و از همه مهم‌تر فهرست تیم ملی دور شد. در کنار این نفرات، رایان تفضلی که چند سال در استوک‌سیتی و هال‌سیتی در چمپیونشیپ می‌توانست گزینه دعوت به تیم ملی باشد، هرگز مورد توجه کی‌روش و اسکوچیچ قرار نگرفت و مهرداد محمدی هم از دیگر بازیکنانی بود که نتوانست در دوره جدید، نظر کی‌روش را جلب کند. شاید اگر بازیکنان با متر و معیار بهتری تیم خود را انتخاب می‌کردند، هم در حوزه باشگاهی موفق بودند و هم در دید سرمربی تیم ملی قرار می‌گرفتند.