گروه فرهنگ و هنر: جنگ ترکیبی‌ای که مورد تاکید رهبر حکیم انقلاب در سخنرانی اخیرشان بود، نه منحصر به خیابان‌هاست و نه محصور در فضای مجازی. تاثیر این جنگ ترکیبی را حتی در سالن‌های سینما نیز می‌توان دید. همین موضوع دامان برخی سینماگران‌مان را نیز گرفته و ادعاهایی درباره مخالفت علنی سینماگران با حجاب بازیگران شنیده می‌شود.

به گزارش «وطن‌امروز»، پوشش بازیگران در سینمای ایران طی دهه‌های اخیر تغییر و تحولات بسیاری را پشت ‌سر گذاشته است و در مسیر این تحولات، تلاش کرده هم با هنجارهای سینمایی کشورمان همسو باشد و هم شباهتش به پوشش مردم کف جامعه را حفظ کند. هر چند مچ‌اندازی‌ها بین صاحبان آثار و ارشاد در سالیان اخیر کم نبوده است اما می‌توان گفت اغلب سینماگران‌مان در به رسمیت شناختن حجاب به عنوان یک حکم شرعی و قانونی، اتفاق عمل داشته‌اند. وفاداری به اصل حجاب، در کشوری که فرهنگ و هنر خود را نیز بسان دیگر عرصه‌ها اسلامی تعریف کرده، کمترین چیزی است که می‌توان انتظار داشت اما شواهد گویای آن است که جنگ ترکیبی‌ای که دشمن علیه ما آغاز کرده، در کمین سینما نیز نشسته است.

به تازگی محمدرضا شفیعی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در توئیتی نوشت سازندگان برخی فیلم‌های سینمایی پلان‌های خود را با وضعیت حجاب و بی‌حجاب فیلمبرداری می‌کنند. وی در توئیتش نوشت: «امروز متوجه شدم برخی فیلم‌های سینمایی در حال فیلمبرداری، پلان‌های خود را با ۲ وضعیت حجاب و بی‌حجاب برداشت می‌کنند! جنگ ترکیبی دشمن با ایجاد محاسبات غلط برای برخی سینماگران، با بصیرت آنها چه کرده است؟!» از اینکه این روند تاکنون چقدر در سینمای ما ریشه دوانده اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی با این وجود، اگر این آتش را هر چه سریع‌تر مهار نکنیم، از سینمای ایران چیزی جز خاکستر باقی نمی‌ماند.

وجود چنین تصوری در بین سینماگران، که قرار است دیدگاه‌های خویش را در قالب فیلم سینمایی مقابل دیدگان عده کثیری از مردم قرار دهند، زنگ خطری است که به ما می‌گوید باید در مقابل جنگ ترکیبی دشمن آگاه‌تر باشیم. این جنگ تا به حال چقدر توانسته در سینمای ما نفوذ کند و راه مقابله چیست؟ بهترین پاسخ به این سوال را شاید شخص محمدرضا شفیعی بتواند به ما بدهد. برای یافتن پاسخ سراغ او رفتیم ولی او حاضر به مصاحبه نشد. به همین خاطر با سیدجمال ساداتیان، دیگر تهیه‌کننده سینما و تلویزیون گفت‌وگویی در این باره داشتیم.

ساداتیان در پاسخ به اینکه به عنوان یک تهیه‌کننده سینمایی آیا با مسائلی از این قبیل برخورد داشته یا خیر، گفت: از این موضوع اطلاعی ندارم، چون کاری در دست تولید ندارم.

این تهیه‌کننده درباره سازوکار نظارتی فیلم‌ها توضیحاتی ارائه داد و در این باره تصریح کرد: زمانی که یک تیم تولیدی وقت می‌گذارد و برای تولید یک فیلم سرمایه‌گذاری می‌کند، در یک مرحله پروانه ساخت و در مرحله‌ای دیگر پروانه نمایش می‌گیرد و بر عهده خود فیلمسازان است که پایبند به یکسری اصول باشند تا در دریافت این مجوزها دچار مشکل نشوند و اینکه بگوییم باید ناظری حین ساخت بر رعایت این اصول نظارت داشته باشد، به نوعی توهین به فیلمساز است.

وی کنترل این قبیل اتفاقات را نه‌چندان ساده دانست و گفت: روزگاری اگر دیش ماهواره در خانه کسی می‌دیدند، آن را ضبط می‌کردند اما مدتی که گذشت، دیدند تداوم این روند کار ساده‌ای نیست. هر چند هنوز هم این قانون وجود دارد اما امروز دیگر جمع‌آوری دیش از خانه‌ها را در جامعه نمی‌بینیم. موضوع حجاب هم به همین شکل است. قانون آن وجود دارد ولی شیوه اعمال آن در جامعه این روزها در محافل و گفتمان‌ها در دست بررسی است.

سیدجمال ساداتیان همچنین ادامه داد: به عقیده من حوزه فرهنگ و هنر از  جمله سینما را نمی‌توان دستوری اداره کرد و نظارتی اداره کردن آن نوعی ساده‌انگاری است که سینمای ما آن را برنمی‌تابد. فیلمسازان ما در حال حاضر غالبا دارند خودشان را با هنجارها و اصول وزارت ارشاد تطبیق می‌دهند و پایبند به این اصول هستند. اگر فیلمسازی هم این نکته را رعایت نکرد، فرصت حضور فیلمش در عرصه داخلی را از خود سلب کرده است.

او پایبندی به هنجارها را جزو اصول حرفه‌ای صنعت سینما دانست و اشاره کرد: نباید از نظر دور داشت که گاهی خط قرمزها از حد می‌گذرد و سبب می‌شود تولیدکنندگان در بلاتکلیفی به سر ببرند. در حال حاضر سینمای ما عملا در شرایطی قرار گرفته که با تغییر دولت‌ها، به طور کلی تغییر چشمگیری را در محتوا تجربه می‌کنند و به نوعی می‌توان گفت حرف سینمای ما ناظر به دولت‌هاست؛ این در حالی است که سینما متعلق به مردم است و برای مردم باید فیلم ساخته شود. این قضیه در کم‌رونقی فعلی گیشه بی‌تاثیر نیست.

ساداتیان در پایان راهکار بازگشتن به روزگار پرشکوه سینما را اینگونه معرفی کرد: باید بررسی کنیم و ببینیم در دوران شکوفایی سینمای‌مان چه مکانیسمی داشته‌ایم. بررسی تجربیات گذشته کمک بسیاری به ما می‌کند تا سینما را به روزهای خوب خود بازگردانیم.