محمدرضا ولیزاده: نخستین دیدار از ششمین تجربه تیم ملی فوتبال ایران در جامجهانی یک شکست کامل بود؛ نمایشی به غایت افتضاح از تیمی که نه تنها انسجام و سازمان گذشته را نداشت، بلکه با ارائه یک بازی بیبرنامه و ناامیدکننده، سنگینترین شکست ایران در جامهای جهانی را در قطر ثبت کرد، هر چند از نقش بسزای تصمیمات عجیب کارلوس کیروش نیز در فاجعه رخ داده در استادیوم خلیفه نمیتوان گذشت و حالا تردیدهای جدی نسبت به آینده تیم ملی با پیرمرد پرتغالی در ادامه رقابتهای جامجهانی وجود دارد.
بیتردید مهمترین نقاط ضعف تیم ملی در دیدار برابر انگلیس قدرتمند گرت ساوتگیت، همان ایرادات اصلی وارده به لیست نهایی تیم کیروش بود؛ جایی که سرمربی تیم ملی تصمیم گرفت در مهمترین دیدار تیمش در بزرگترین آوردگاه فوتبالی جهان، دست به آزمون و خطا بزند تا شکست تلخی را به فوتبال ایران تحمیل کند. در واقع به یکباره، نیمی از ترکیب تیمی که با دراگان اسکوچیچ به جامجهانی صعود کرده بود و با هدایت همین مستر سیکیو در تقابلهای دوستانه با اروگوئه و سنگال نمایشی آبرومند داشت، دستخوش تغییراتی شد که موجبات شکست تلخ تیم ملی را فراهم کرد.
رو آوردن به سیستم 5 دفاعه در شرایطی که در هیچکدام از دیدارهای تدارکاتی تیم ملی مورد آزمایش قرار نگرفته بود، نخستین شگفتانه کادرفنی تیم ملی را رقم زد، همچنین عدم استفاده از شجاع خلیلزاده و محمدحسین کنعانیزادگان که در سالهای اخیر به عنوان زوجی موفق در قلب دفاع تیمملی از هماهنگی خوبی برخوردار بودند، مهمترین تغییر تیم ملی در فاز دفاعی بود، اگرچه هیچکدام از 3 مدافع وسط تیم ملی در جدال با سهشیر (روزبه چشمی، سیدمجید حسینی و مرتضی پورعلیگنجی) نیز عملکرد مطلوبی نداشتند و استفاده از روزبهای که پیشتر از این هم نشان داده بود چندان بازیکن باکیفیتی نیست، برای کیروش گران تمام شد و کند بودن و بازی بدون مسؤولیت او دامان تیم ملی را در قطر هم گرفت. از طرفی در میانه میدان نیز استفاده از علی کریمی توان خط هافبک را بیش از حد گرفته بود و عدم به کارگیری سعید عزتاللهی و سامان قدوس را نیز میتوان از ابهامات اصلی ترکیب اولیه تیم ملی برابر انگلیس نام برد. از سویی جز مهدی طارمی هیچکدام از ملیپوشان کیفیت قبل را نداشتند و همین امر را هم میتوان از عمده دلایل این شکست قلمداد کرد.
به هر جهت نمایشی که از تیم ملی شاهد بودیم، هیچ شباهتی به تیمهای تحت هدایت کیروش نداشت اما کسب حداقل 4 امتیاز طی ۲ بازی مقابل ولز و آمریکا میتواند تلخی این شکست را برای ما کمتر و سفر ما را در قطر طولانیتر کند، به شرطی که همانند قبل، در پرس کمنقص باشیم، در فاز انتقال از دفاع به حمله سریعتر عمل کنیم و در دفاع مطمئنتر نشان دهیم. حقیقتا در برهه زمانی فعلی، بازگشت به رقابتها بیشتر به مسائل روحی و روانی بازمیگردد که با عدم تکرار اشتباهات گذشته میتوان به آن امیدوار بود، البته در بعد فنی نیز باید با ترکیب بهتر و استفاده از بازیکنانی که انگیزههای بیشتری برای موفقیت تیم ملی دارند، نمایشی متفاوتتر از فاجعه برابر انگلیس داشته باشیم.