همان‌طور که کی‌روش وعده داده بود، او تجربه 40 ساله‌اش را به کار بست تا تیم شکست‌خورده و خارج از مدار ایران که با 6 گل باورنکردنی برابر انگلیس شکست خورده بود، یک بازگشت تاریخی را برابر ولز تجربه کند. یک برد 2 بر صفر حالا ما را در آستانه صعود از گروه دوم قرار داده است. اگر دیشب آمریکا بازی را واگذار یا حتی مساوی کرده باشد، ایران با یک مساوی برابر آمریکا می‌تواند صعود کند. (این گزارش پیش از بازی آمریکا و انگلیس تهیه شده است.) تیم ملی که در یک هفته گذشته زیر فشار سخت سیاسی و غیرمنصفانه قرار داشت، بعد از شکست مقابل انگلیس بدترین شرایط را از حیث روحی- روانی پشت سر می‌گذاشت اما تجربه کی‌روش در بدترین شرایط به کار بچه‌ها آمد. او موفق شد با تجربه خودش وضعیت را تغییر دهد و اینگونه بود که با بردن ولز در جام‌جهانی ماندیم. تیم ‌ملی فوتبال ایران با ارائه یک نمایش برتر و درخشان و تهاجمی قاطع‌ترین برد خود را در ادوار جام‌جهانی به دست آورد. این نمایشی فراتر از انتظارات پس از شکست سنگین مقابل انگلیس بود. بچه‌ها این بار بی‌توجه به حواشی بی‌رحمانه خارج زمین، هم سرود ملی را یکصدا خواندند و هم درون زمین همانند یک تیم واحد تنها به موفقیت مجموعه فکر کردند. ترکیب صحیح، چینش درست و همچنین فداکاری بازیکنانی که 90 دقیقه سرشان را مقابل توپ گذاشتند، بردی خارق‌العاده و خاطره‌انگیز را برای هواداران فوتبال ایران رقم زد. آن هم در شرایطی که ایران بعد از دیدار مقابل انگلیس به نظر در ضعیف‌ترین حالت روحی خود قرار داشت اما با کاهش فشار بیرونی و همچنین اتحاد بیشتر در موقعیت دشوار پیش از مسابقه، همه چیز برای موفقیت مهیا شد. برای ایران همه چیز از نیمه دوم آغاز شد؛ جایی که قلق‌گیری نیمه اول بدل به یک بازی سریع، استفاده از کناره‌ها و همچنین حرکات موثر سردار روی مدافعان وسط ولز شد. در این میان احسان حاج‌صفی و سعید عزت‌اللهی بهترین نمایش ممکن را در میانه میدان داشتند و مدافعان مرکزی و کناری ایران هم فرصتی برای ایجاد موقعیت به حریف نمی‌دادند. به اینها باید نمایش ویژه سیدحسین حسینی را هم اضافه کرد که با تصمیم خوب کی‌روش بار دیگر فرصت بازی یافت تا بهترین نمایش عمر فوتبالی خود را ارائه دهد. ایران اما بعد از آنکه 3 فرصت استثنایی گلزنی را از دست داد، با یک اتفاق (اخراج گلر ولز که ستاره بازی بود)، موقعیت برتری عددی را به صورت کامل به دست آورد و با ورود مهدی ترابی، هر لحظه بیشتر در موقعیت برد قرار گرفت. با این حال بازیکنی فوتبال ایران را به مهم‌ترین برد چند دهه اخیر رساند که بیشترین انتقادات را در مسابقه قبلی روی دوش خود داشت؛ روزبه چشمی. ایران پس از این گل هم عقب نکشید و این بار با یک ضدحمله سریع دیگر و با کیفیتی که مهدی طارمی به صورت ویژه از آن برخوردار است، صاحب موقعیت گل شد تا رامین رضاییان هم یکی از معدود گل‌های ملی خود را به زیبایی به ثمر برساند و صحنه‌هایی فوق‌العاده در ورزشگاه خلق کند؛ زمانی که او به همراه تنی چند از بازیکنان ایران مشغول گریستن بود... فوتبال ایران به این پیروزی احتیاج داشت، بویژه که نشان داد با رویکرد تهاجمی چه تیم خوب‌تر و موفق‌تری خواهد بود. حالا ایران با 3 امتیاز وارد روز سوم مسابقات شده و دست بالا را مقابل آمریکا و ولز خواهد داشت و چه بسا نخستین صعود به دور دوم جام‌های جهانی در انتظارمان باشد. صعودی که پایه‌اش را در بهترین نمایش تاریخ فوتبال ملی جست‌وجو

خواهیم کرد. 

***