مهدی شاه‌محمدی، مستندساز درباره کارکرد سینمای مستند در جامعه امروز ایران گفت: مساله اصلی درباره سینمای مستند میزان اثرگذاری آن است؛ اساسا کارکردی که سینما در ابتدا در تمام دنیا داشته جنبه سرگرمی بوده اما کم‌کم شرایط عوض شده و بار اصلی سرگرمی امروز روی دوش سینمای داستانی است و در این میان سینمای مستند وظیفه‌ای مهم‌تر دارد؛ آگاهی‌رسانی و اثرگذاری که در همه ژانرهای مختلف خود دنبال می‌کند، بخشی از این وظیفه است. به گزارش ایرنا، وی افزود: مثلا سینمای مستند بویژه در سال‌های اخیر در گونه فیلم‌های اجتماعی اتفاقات مهمی را رقم زده است؛ چنانچه فیلم‌های مستندی توانسته‌اند حکم سند را داشته باشند و در جهان‌های کوچک به عنوان یک سند به آنان مراجعه شده یا توانسته‌اند قانونی را در مجلس تغییر دهند. این کارگردان مستند با اشاره به مستندی که موفق شد قانون را تغییر دهد، یادآور شد: فیلم «آخرین روزهای زمستان» اثر مهرداد اسکویی باعث شد قانون درباره نگهداری کودکان زیر ۱۲ سال در دارالتأدیب عوض شود. نگهداری در خانواده برای آنان تجویز می‌شود و نه بودن در دارالتادیب. این خروجی اثرگذار یک مستند بر قانون‌گذار است. شاه‌محمدی ادامه داد: مهم‌ترین نکته درباره سینمای مستند آگاهی‌رسانی در تمام جنبه‌هایی است که شاید مردم به آن دسترسی ندارند و رسانه‌های دیگری چون روزنامه‌ها، فضای مجازی و... نمی‌توانند این اثرگذاری و آگاهی را توأم را ایجاد کنند. فیلم مستند می‌تواند یک اتفاق مهم اجتماعی را رقم بزند و پذیرش مردمی را به دنبال خود داشته باشد. این کارگردان بیان کرد: به‌شخصه معتقد و شاهد بوده‌ام سینما و انواع فیلم‌های مستند، نوع برخورد ما با مهاجران در کشور بویژه افغان‌ها را تغییر داده و در این زمینه فرهنگسازی خوبی کرده است. وی افزود: مستندساز بسیار صریح حرف می‌زند و شاید بسیاری اوقات و درباره بسیاری مسائل اجتماعی صراحت کلام و لهجه مستندساز جایش در تلویزیون نباشد. البته تلویزیون پرمخاطب‌ترین رسانه و خانه اصلی مستند است. شاه‌محمدی در پاسخ به این پرسش که رسالت یک مستندساز در مقابل مسائل اجتماعی و فرهنگی ایران چیست و این رسالت تا چه اندازه در سینمای ایران برآورده شده است، بیان کرد: مستندسازان تلاش کرده‌اند در تمام حوزه‌ها وارد شوند و فعال و دغدغه‌مند هم باشند اما همان‌طور که گفته شد، موانعی بر سر راه این اثرگذاری بوده است.