گروه بین‌الملل: شاید مقامات ارشد سیاسی و نظامی ژاپن به نظریه رئالیسم در روابط بین‌الملل در جهان گوش فرا داده‌اند، زیرا آنها می‌دانند فضای آنارشی فعلی حاکم و دوران گذار نظم جهانی که آمریکا را رو در‌روی چین قرار می‌دهد، آنها را متاثر خواهد کرد، به همین علت آنها رو به تجهیز ارتش خود آورده‌اند. بر اساس گزارش سایت تحلیلی 

Global Firepower که داده‌های مربوط به ۱۴۰ قدرت نظامی مدرن را جمع‌آوری و ارزیابی می‌کند، ژاپن ششمین بودجه دفاعی را در میان ۱۴۰ کشور مورد مطالعه دارد. این آمار خط بطلانی بر نظریه‌هایی است که فکر می‌کنند توسعه ژاپن از رهگذر خلع سلاح می‌گذرد. درست بعد از جنگ دوم جهانی ژاپن به دلیل سیاست‌های تجاوزکارانه خلع سلاح شد. ژاپن پس از شکست در جنگ دوم جهانی خلع سلاح شد اما یک ماه پس از آغاز جنگ کره در سال ۱۹۵۰ میلادی، نیروهای آمریکایی مستقر در ژاپن یک ارتش ۷۵ هزار نفری با سلاح‌های سبک را تشکیل دادند که نیروی ذخیره پلیس (NPR) نام گرفت. ارتش ژاپن با عنوان دقیق «نیروهای دفاع‌ از خود ژاپن» (JSDF) متشکل از نیروهای زمینی، دریایی و هوایی نیز سال ۱۹۵۴ میلادی تاسیس شد. در دوران نخست‌وزیری آبه شینزو که بیش از ۸ سال طول کشید، ژاپن بودجه نظامی خود را به طور قابل توجهی افزایش داد. آبه همچنین با چشم‌پوشی از ماده ۹ قانون اساسی، در سال ۲۰۱۵ این امکان را برای توکیو فراهم کرد تا در پروژه‌های دفاعی ایالات متحده و دیگر متحدان این کشور مشارکت کند. ژاپن در حال حاضر صاحب بیش از ۹۰۰ هواپیمای جنگی، ۴۸ ناوشکن از جمله ۸ سامانه موشکی ایجس و ۲۰ زیردریایی است و در این بخش‌ها، بر بریتانیا، آلمان و ایتالیا برتری دارد. ژاپن همچنین در حال خرید ۱۴۷ فروند هواپیمای 35- F از جمله ۴۲ فروند F-35B است که این کشور را به بزرگ‌ترین کاربر جنگنده‌های رادارگریز آمریکایی در خارج از ایالات متحده تبدیل می‌کند. این کشور در حال بازسازی ۲ فروند ناو به نام‌های «ایزومو» و «کاگا» نیز هست که با پایان عملیات بازسازی، آنها به نخستین ناوهای هواپیمابر این کشور از زمان پایان جنگ دوم جهانی تبدیل می‌شوند. علاوه بر این، ژاپن در حال حاضر بر اساس یک پیمان امنیتی دوجانبه، میزبان حدود ۵۰ هزار سرباز آمریکایی است که بیشتر آنها در جزیره اوکیناوا مستقر هستند. این نیروها به کمک نظامیان ژاپنی مستقر در هوکایدو، یک واحد استراتژیک را تشکیل داده‌اند که حضور ایالات متحده را در اقیانوس آرام تضمین می‌کند. ژاپن معمولا سقف بودجه دفاعی خود را در یک درصد تولید ناخالص داخلی خود حفظ می‌کند، با این وجود درخواست‌های واشنگتن برای هزینه بیشتر در سال‌های اخیر باعث شد توکیو به فکر تجدیدنظر در رقم این بودجه بیفتد. بر این اساس فومیو کیشیدا، نخست‌وزیر کنونی اعلام کرد آماده است سقف هزینه‌سازی‌ها برای بخش نظامی را تا سقف استاندارد ناتو یعنی ۲ درصد افزایش دهد و بر همین اساس نیز در نخستین گام، دولتش اخیراً یک بودجه اضافی 6.8 میلیارد دلاری را برای سال 2023، با هدف تسریع فعالیت‌های مرتبط با دفاع موشکی و تقویت سیستم‌های شناسایی در اطراف دریاهای سرزمینی و حریم هوایی ژاپن، همچنین تقویت توان نظامی برای واکنش اضطراری در دریاها تصویب کرده است. تلاش برای تقویت بنیه نظامی در حالی انجام می‌شود که اختلافات میان چین و قدرت‌های غربی بر سر تایوان نیز رو به افزایش است. ایجاد تأسیسات نظامی چین در دریای چین جنوبی بر نگرانی‌های توکیو افزوده است؛ چین ناوگانی از قایق‌های گارد ساحلی مسلح را به نزدیکی جزایر سنکاکو (که هر دو کشور ادعای مالکیت بر آن را دارند) فرستاده تا به طور منظم در اطراف آنها دور بزنند و به داخل و خارج از آب‌های مورد ادعای ژاپن بروند و گاهی قایق‌های ماهیگیری ژاپنی را در منطقه تعقیب کنند. ژاپن نیز در واکنش، سیستم‌های رهگیر موشک زمین به هوای PAC3 را در غربی‌ترین جزیره خود یعنی «یوناگونی» مستقر کرد که تنها ۱۱۰ کیلومتر تا شرق تایوان فاصله دارد. این کشور همچنین در پی کاهش نسبی نفوذ جهانی آمریکا، به فکر همکاری نظامی با استرالیا، کانادا، بریتانیا، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی همچنین اتحادیه‌های «آسه‌آن» و «ناتو» افتاد. روزآمد کردن قدرت نظامی ژاپن در حالی انجام می‌شود که هم در داخل این کشور و هم در میان همسایگان آن، منتقدان بسیاری بر گذشته نظامی آن تاکید دارند و بر همین اساس نیز در مقابل هرگونه تلاش ژاپن برای تجهیز خود به قدرت نظامی هسته‌ای بشدت مقاومت می‌کنند. ارتش ژاپن در جریان جنگ دوم جهانی جنایات پرشماری را در مناطق اشغالی چین، کره و فیلیپین نسبت به نظامیان و غیرنظامیان مرتکب شد. این مخالفت‌ها باعث شده ژاپن، تنها کشوری که در جریان جنگ روی آن بمب‌های اتم انداخته شد، برخلاف دیگر ارتش‌های برتر جهان هیچ قدرت بازدارنده هسته‌ای نداشته باشد و در این موضوع به چتر هسته‌ای ایالات متحده متکی شود. به نظر می‌رسد این رویکرد ژاپن در نظم در حال تغییر جهانی که بیشتر مبتنی بر منافع و امنیت است یک بی‌اعتنایی بزرگ به لیبرال‌ها است. در همین رابطه هم نخست‌وزیر ژاپن از وزرای دفاع و اقتصاد این کشور خواسته برنامه‌ای تدوین کنند که بودجه نظامی ژاپن تا سال ۲۰۲۷ با ۵۰ درصد افزایش، به ۳۱۸ میلیارد دلار برسد. فومیو کیشیدا، نخست‌وزیر ژاپن به وزرای دفاع و اقتصاد این کشور دستور داد روی یک برنامه بودجه برای ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۷ کار کنند که بودجه نظامی ژاپن را با ۵۶ درصد افزایش از ۲۷.۵ تریلیون «ین» کنونی به ۴۳ تریلیون «ین» یا ۳۱۸ میلیارد دلار می‌رساند. وزیر دفاع ژاپن گفت: این برنامه که بودجه نظامی را یک و نیم برابر بیشتر از سطح کنونی می‌کند، با هدف تقویت چشمگیر نیروی دفاعی ژاپن انجام می‌شود. دولت کیشیدا در حال حاضر در حال تکمیل بازنگری در استراتژی امنیت ملی و همچنین سیاست دفاعی میان‌مدت تا بلندمدت خود است. یکی از اهداف ژاپن کسب توانایی حمله پیش‌دستانه است. منتقدان باور دارند حمله پیش‌دستانه با قانون اساسی صلح‌آمیز ژاپن در تضاد است اما دولت توکیو می‌گوید از این قابلیت تنها زمانی استفاده خواهد کرد که یک حمله قریب‌الوقوع علیه مواضع ژاپن در جریان باشد. ژاپن با گام‌های پایدار به سوی افزایش بودجه نظامی خود در حرکت است. این کشور در مواجهه با تهدیدهای کره‌شمالی و افزایش قاطعیت ارضی چین، قصد دارد در ۵ تا ۱۰ سال آینده، بودجه دفاعی‌اش را به ۲ درصد تولید ناخالص داخلی خود برساند که استاندارد ناتو است. از سوی دیگر برخی منابع اعلام کردند ژاپن قرار است ۴۰ تریلیون تا ۴۳ تریلیون ین (۲۹۵ تا ۳۱۸ میلیارد دلار) را برای هزینه‌های دفاعی طی ۵ سال از سال مالی آینده میلادی که آوریل آغاز می‌شود، اختصاص دهد. این یک جهش نسبت به برنامه ۵ ساله دفاعی فعلی برای هزینه 27.5 تریلیون ین است و به نگرانی‌ها درباره وخیم شدن یکی از بدترین بدهی‌های این کشور که ۲ برابر تولید اقتصادی سالانه ژاپن است، دامن می‌زند. این منابع مطلع همچنین گفتند اعداد جدید نشان‌دهنده سازش بین وزارتخانه‌های دفاع و اقتصاد است. تا همین اواخر، وزارت دفاع به دنبال ۴۸ تریلیون ین بود، در حالی که وزارت اقتصاد  گزینه‌های متعددی حدود ۳۵ تریلیون ین را در نظر داشت. فومیو کیشیدا، نخست‌وزیر ژاپن روز دوشنبه در جمع وزرای اقتصاد و دفاع گفته بود باید روی تغییر هزینه‌های دفاعی تا ۲ درصد تولید ناخالص داخلی طی ۵ سال کار کنند. این درخواست در حالی مطرح شده که توکیو از جانب پکن بشدت تحت فشار قرار دارد. شونیچی سوزوکو، وزیر اقتصاد و یاسوکازو هامادا، وزیر دفاع ژاپن قرار است ماه جاری میلادی نشستی با کیشیدا داشته باشند تا اختلاف نظرها درباره این طرح هزینه دفاعی حل و فصل شود. از طرف دیگر ژاپن از قدیم‌الایام اختلافات جدی با همسایگان خود داشته است. توکیو رقیب دیرینه پکن، سئول و پیونگ‌یانگ است و همواره در صدد بوده تا از رقابت اقتصادی و نظامی با همسایگان عقب نماند به همین علت قصد دارد از نظر نظامی نیز موضعی برابر با این ۳ همسایه بزرگ خود داشته باشد. روسیه هم برای ژاپن خطر بالقوه محسوب می‌شود. اختلافات مرزی این کشور با مسکو همواره یکی از مناقشه‌برانگیزترین موارد در روابط ۲ کشور به شمار می‌رود. همه این موارد نشان‌دهنده آن است که ایده‌های مطرح شده درباره توسعه اقتصادی ژاپن و کنار گذاشتن برنامه نظامی طی سال‌های گذشته یک رویای خوش‌بینانه‌ای بوده است.