مراسم نکوداشت زنده‌یاد نادر طالب‌زاده، کارگردان سینمای مستند در جشنواره فیلم «سینماحقیقت» برگزار شد. به گزارش «وطن‌امروز»، مراسم نکوداشت نادر طالب‌زاده، مجری تلویزیون، کارگردان، مستندساز و تهیه‌کننده شامگاه دوشنبه ۲۱ آذر همزمان با دومین روز برگزاری شانزدهمین جشنواره فیلم «سینماحقیقت» در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. محمد حمیدی‌مقدم، دبیر این رویداد در ابتدای این مراسم گفت: مفتخرم به عنوان دبیر این جشنواره که این نکوداشت را برگزار می‌کنیم. این ایده و فکر کوچک‌ترین کاری بود که می‌توانستیم انجام بدهیم‌. وی با اشاره به آشنایی‌اش با نادر طالب‌زاده بیان کرد: نخستین چیزی که درباره او گفته می‌شود سیمای جذاب اوست؛ دهه ۷۰ وقتی دانشجو بودم این چهره من را به خود جذب کرد، بعد فهمیدم چقدر مطلع و آگاه به سینمای جهان است. یادم است نخستین پیوند ما با سه‌گانه کاتسی بود، در واقع «گادفری ریجو» به دعوت حاج نادر شیفته شهید آوینی شد. این به‌روز بودن ویژگی کارهای ایشان بود. حمیدی‌مقدم ادامه داد: زمانی که در بخش بین‌الملل فارابی بود و زمانی که به تلویزیون آمد، این مورد باز هم در وجود او مشهود بود اما با مدیریت میانه‌ای نداشت و سر پرشوری داشت، هیچ‌وقت ترسی از قضاوت شدن نداشت و همیشه صادق بود. این صداقت او را برای همه فکرها قابل احترام می‌کرد. یادم است در دوره درخشش برنامه «سینما یک» در خدمت دکتر شاه‌حسینی بودیم که به سه‌گانه استون در حوزه جنگ ویتنام رسیدیم. نمی‌دانید چه لحظه‌ای بود وقتی آقای طالب‌زاده را انتخاب کردیم؛ او بسیار شاد شد. زمانی که «اولیور استون» به ایران آمد اصلا نمی‌خواست با کسی صحبت کند و می‌گفت فقط می‌خواهم با نادر طالب‌زاده صحبت کنم؛ این موضوع سطح نگرش او را می‌رساند و آن گفت‌وگو از نقاط درخشان سینمای ما شد.

در ادامه این مراسم محسن اسلام‌زاده، کارگردان سینمای مستند پشت تریبون قرار گرفت و گفت: زمانی که هیچ ‌کسی ما را راه نمی‌داد و به عنوان فیلمساز قبول نمی‌کرد، نادر طالب‌زاده بود که ما را می‌پذیرفت؛ همان زمانی که به من می‌گفتند تو اصلا به دنبال چه چیزی هستی، حاج نادر ما را پذیرفت. یادم است ما فیلمی درباره سیستان‌و‌بلوچستان ساخته بودیم، آنقدر بی‌پول بودیم که پول تاکسی هم نداشتیم؛ آن زمان هارد و فلش نبود پس کیس کامپیوتر را با خودم به دفتر حاج نادر بردم، به او گفتم دوست دارم فیلم بسازم.

وی در ادامه گفت: یک خاطره دیگر دارم؛ یادم است جلسه فیلمسازان با رهبرانقلاب بود. در آن جلسه وقتی حاج نادر صحبت می‌کرد، آقا مدام یادداشت می‌کردند؛ حاج نادر نکاتی از سینمای مستند و ضرورت توجه به این موضوع مطرح می‌کرد، بعد از آن هم شبکه مستند راه افتاد. حالا جای حاج نادر خالی است، جای او خالی است که برای ما پدری کند. هر کسی حرفه‌ای می‌شد او را رها می‌کرد و باز سراغ تازه‌کارها می‌رفت.

در ادامه مراسم نکوداشت عماد حمدونی، استاد دانشگاه تونسی از کشور فرانسه پشت تریبون قرار گرفت و گفت: نخستین بار که آقای طالب‌زاده را شناختم با بهار عربی همزمان بود. طی 10 سالی که ما با هم ارتباط داشتیم بارها به کنفرانس‌های مختلفی از جمله افق نو دعوت شدم؛ شخصیت آقای طالب‌زاده را شخصیتی باورمند، انقلابی و کاریزماتیک دریافتم. او را یک معلم و استاد تمام در حوزه سیاسی و ارتباطات و البته حوزه مقاومت می‌دانم. حاج‌نادر افراد تأثیرگذار و متفکرانی از نقاط مختلف از جمله آمریکای شمالی، روسیه و... را گرد هم آورد تا درباره تفکر صهیونیسم صحبت و درباره منفی‌گرایی و سلطه جهانی نکاتی را مطرح کنیم.

سپس مجید شاه‌حسینی، مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی روی صحنه رفت و گفت: حاج نادر شهروند تاریخ مقدس بود، ما فکر می‌کردیم توفیق جنگ همان 20 سالی بود که امام (ره) می‌گفت. سال‌های دفاع‌مقدس یک بهار بود که ارزش‌های اخلاقی مفهوم پیدا می‌کرد. تاریخ مقدس، تاریخی است که خداوند راوی آن است و این تاریخ به‌دور از تحریفات بشری است، راوی آن هم تا قیامت این تاریخ را روایت می‌کند. شاه‌حسینی افزود: حاج نادر در تمام زندگی‌اش اینگونه بود؛ او شهیدی بود که شهادتش به تأخیر افتاده بود. او تجربه پیش از انقلاب را داشت، در آمریکا تحصیل کرده بود و همه چیز داشت. همه آنچه برای برخی در این زمان رویاست برای او خاطره بود اما آمد و به رود انقلاب پیوست. حاج نادر آنچه را باور داشت با شهامت می‌زیست و این همه تجربه، ذره‌ای از تواضع او نکاست. او شاگردان خود را می‌نواخت و از معلمی یک روز هم غافل نشد. نادر طالب‌زاده خیلی درس‌ها برای ما و شما دارد، نکند فقط او را یک مستندساز بدانیم.

در ادامه مراسم مریم طالب‌زاده، دختر زنده‌یاد نادر طالب‌زاده روی صحنه رفت و گفت: از پدرم تشکر می‌کنم به خاطر چشم‌اندازی که از زندگی به من نشان داد، او هیچگاه به من دیکته نکرد که چه کنم، به من اجازه انتقاد کردن می‌داد؛ گاهی با گفت‌وگو و گاهی با سکوت. هیچ‌وقت کاری نکرد که قصد خاموش کردن من را داشته باشد. هر وقت ناامید می‌شدم می‌گفت تو فقط راه را گم کردی. او می‌گفت حتی گاهی لازم است به دل ظلمات بروی و نور را پیدا کنی. پدرم واقعاً آدم حسابی بود؛ بیشتر اوقات به جای مدرسه رفتن، ترجیح می‌داد تاریخ و انگلیسی و... را کنار او یاد بگیرم. به همه شاگردان او می‌گویم لطفاً بذرهایی را که او کاشت با دقت نگهداری کنید تا به سمت علف هرز شدن نرود.

رضا گرجی از مستندسازان هم در این مراسم بیان کرد: من 5-6 فیلم با نادر ساختم. نادر یک ویژگی داشت؛ او دوست داشت ظرافت‌های هنر ایرانی را به دیگران نشان بدهیم. اخلاص و ایمان او، نادر را از دیگران متمایز می‌کرد. همیشه به دنبال این بود که فرهنگ ایرانی را در جاهای مختلف دنیا جست‌وجو کنیم. نادر را جایی در همین کشور تکفیر کردند، می‌گفتند پدر او کیست اما خدا به او عزت داد. خدا این عزت را به کسانی می‌دهد که در راه او جهاد کرده باشند.