محمد محمدی: غرب آسیا یکی از مهم‌ترین و استراتژیک‌ترین مناطق جهان است. این منطقه را فارغ از نقطه اتصال ۳ قاره اروپا، آسیا و آفریقا و بزرگ‌ترین انبار ذخایر انرژی جهان، باید کانون جهان اسلام دانست؛ خطه‌ای که ظرفیت فوق‌العاده‌اش در تمام حوزه‌ها از جمله اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و مهم‌تر از همه فرهنگی نه‌تنها یک فرصت بی‌بدیل را برای ساکنان آن فراهم کرده؛ که به فعلیت رساندن ظرفیت‌های موجود، عمق نفوذ کشورهای منطقه را در سراسر جهان صدچندان می‌کند. از طرفی ایران به‌ عنوان مهم‌ترین کشور این منطقه با ضریب امنیت بسیار بالا، نگین درخشان غرب آسیاست. از این رو با شناخت جامع و کامل از این بستر خدادادی، می‌توان با هدفمند کردن و تمرکز بر اشتراکات و تبادلات فرهنگی کشورهای منطقه، در پیشبرد برنامه‌ها و اهداف ضریب نفوذ حوزه فرهنگی جهان اسلام قوی‌تر و عمیق‌تر عمل کرد. با چنین ‌شناختی در سال 95 از سوی مدیرکل وقت مرکز هنرهای نمایشی وزارت ارشاد نشست ۳ ‌روزه مدیران تئاتری غرب آسیا به میزبانی تهران برگزار شد؛ برنامه‌ای که اگر نسبت به استمرار آن اهتمام جدی می‌شد قطع به ‌یقین می‌توانست اوضاع تئاتر کشور را حداقل در حوزه بین‌الملل و منطقه‌ای ارتقا بخشد که متأسفانه با عدم قرارگیری آن در اولویت‌های مدیران و سیاست‌های وزارت ارشاد دولت سابق نه‌‌تنها کشور از این فرصت بی‌نظیر محروم ماند که عملاً اهمیت مشارکت و تبادل فرهنگی کشورهای غرب آسیا نیز به فراموشی سپرده شد تا اینکه در رونمایی از پوستر چهارمین جشنواره تئاتر سردار آسمانی در بنیاد فرهنگی روایت فتح، کاظم نظری به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی با اشاره به احیای دوباره جشنواره تئاتر مناطق، از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین رویداد تئاتری غرب آسیا یاد کرد؛ عبارتی که بیان آن از سوی مسؤول دستگاه تئاتر کشور نشان از تأکید و توجه متولی تئاتر به ظرفیت‌های این منطقه فراموش‌شده در حوزه فرهنگی کشور دارد. اکنون با توجه به چنین ظرفیتی بدون‌شک احیای بزرگ‌ترین رویداد تئاتری در منطقه یکی از مهم‌ترین و درخشان‌ترین اقداماتی به شمار می‌رود که تئاتر کشور در دوره مدیریت جدید خود به آن توجه ویژه کرده است؛ رویدادی که در دولت قبل سهواً یا عمداً اما به دلایل مبهم و نامشخص بایگانی و به دست فراموشی سپرده شد تا با تغییر دولت و اهتمام جدی اداره کل هنرهای نمایشی کشور و مشخصاً شخص مدیرکل، مجددا شاهد احیای آن باشیم. بی‌تردید انتظار استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود در نخستین گام از احیای مجدد این رویداد امری محال و نشدنی است اما می‌توان امیدوار بود که از سال آینده تئاتر کشور شاهد اضافه شدن یک ظرفیت فوق‌استراتژیک در حوزه فرهنگی آن ‌هم در گستره غرب آسیا و کانون جهان اسلام باشد. جشنواره مناطق که به‌درستی آن را باید بزرگ‌ترین رویداد تئاتری غرب آسیا نامید در 26 دوره گذشته صرفاً به بازویی برای جشنواره تئاتر فجر بدل شده بود؛ اما امسال در کنار انجام مأموریت گذشته خود، به‌عنوان یک رویداد مستقل در اجرای عدالت فرهنگی نیز به ایفای نقش خواهد پرداخت؛ حضور در ۴ استان فارس، مازندران، بوشهر و کرمانشاه خبر از روشن شدن چراغ تئاتر استان‌ها دارد. فرآیند ارسال آثار، بازبینی و داوری در شهرستان‌ها شور و شعف دوچندانی را برای فعالان تئاتری که روزگاری تمام آمال و آرزوی‌شان رسیدن به پایتخت بود فراهم آورده است. از طرفی انتخاب و به‌کارگیری اساتید و هنرمندان شاخص هر استان برای داوری آثار تولیدشده در همان استان‌ و اضافه شدن یک نماینده از اداره کل هنرهای نمایشی در داوری نمایش‌ها، حمیت و جدیت مرکز به این رویداد را به ‌دور از شوآف‌های رایج نشان می‌دهد تا جایی که دیگر برای یک فعال تئاتری، حضور در پایتخت نه آرزوی دست‌نیافتنی که چندان اهمیتی نیز ندارد. در این ‌بین اما تکریم و دلجویی از بیش از 50 هنرمند پیشکسوت استانی که به فراموشی سپرده‌ شده‌اند، دیدار با گروه‌های بزرگ و کوچک تئاتری حتی در دورافتاده‌ترین مناطق شهری و شهرستانی و توجه به نمایش‌های تولیدی با محتوای ایرانی- اسلامی در مناطق مختلف کشور تنها بخش کوچکی از اقداماتی است که در حاشیه برگزاری جشنواره تئاتر مناطق صورت گرفته است؛ جشنواره‌ای که بی‌شک و بدون اغراق باید آن را گنجینه بی‌بدیل از ذخایر ظرفیتی فرهنگ و هنر برشمرد و حال باتدبیر و البته تلاش و زحمت همکاران اداره کل هنرهای نمایشی در دولت سیزدهم بعد از سال‌ها فراموشی و بی‌اعتنایی مجدد به حرکت درآمده و امیدواریم در دوره بیست‌وهشتم شاهد استفاده بیش‌ازپیش این رویداد هنری از حوزه منطقه غرب آسیا و کانون جهان اسلام باشیم. صدالبته که این مهم با حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر نهادهای فرهنگی می‌تواند در بهترین شکل خود برگزار شود اما از این نکته نیز نمی‌توان غافل شد که اداره کل هنرهای نمایشی برای اثبات این ظرفیت غنی و عمیق فرهنگی چه در سراسر کشور و چه در حوزه منطقه‌ای جور آن را یک‌تنه بر دوش کشیده است، از این رو انتظار می‌رود سایر دستگاه‌ها و نهادهای فرهنگی نیز به یاری این مهم بپردازند، زیرا موفقیت در توجه به ظرفیت عظیم جهان اسلام نه‌تنها برای اداره کل هنرهای نمایشی و وزارت ارشاد که برای تمام کشور به شمار خواهد رفت.