گروه سیاسی: حالا و در سومین سالی که تا چشم کار می‌کند جای سردار قهرمان ایران در جغرافیای زمین‌مان خالی است، می‌شود نشان او را در خاطر و خاطرات ایرانیان پیدا کرد. بزرگداشت مقام شهدای مقاومت و در راس آنها شهید سپهبد حاج‌قاسم سلیمانی در روزهای گذشته، سراسر ایران و به طور ویژه کرمان را با یک آیین تثبیت شده مواجه کرد. جمعیت عظیمی که برای زیارت مزار این شهید والامقام راهی گلزار شهدای کرمان شده بودند نشان از یک واقعیت داشت؛ پیوند قلبی و اعتقادی ایرانیان با حاج‌قاسم سلیمانی تنها به تشییع تاریخی پیکر مطهرش محدود نشده و نام و یاد او بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی مردم شده است. در نخستین روزهای پس از شهادت سردار مقاومت نیز خیلی‌ها به این نکته اشاره کرده بودند که شهید سلیمانی برای آمریکا به مراتب خطرناک‌تر از سردار سلیمانی خواهد بود. الهام‌بخشی شخصیت وی برای مردم منطقه و جریان‌های مقاومت باعث تکثیر الگو و مکتب سلیمانی خواهد شد؛ مساله‌ای که نمود اجتماعی آن در 3 سال گذشته با بزرگداشت مقام این شهید بارها به اثبات رسیده است. تلاش دشمنان و رسانه‌های ضدانقلاب نیز برای تضعیف جایگاه اجتماعی این شهید ناکام ماند تا جایی که 13دی امسال، بزرگداشت مقام شهید سلیمانی تبدیل به یکی از عناصر وحدت‌بخش ایرانیان و رزم جمعی در برابر دشمنان شد.

* خشم از محبوبیت سردار دل‌ها

سومین سالگرد شهادت شهید سلیمانی اما در فضایی متفاوت با 2 سال گذشته بود. قریب به 100روز توطئه‌چینی و نقشه‌های متعدد برای تبدیل کردن خیابان‌های ایران به صحنه جنگ داخلی با عدم همراهی مردم ناکام ماند؛ فتنه‌ای که به تعبیر رهبر حکیم انقلاب باید آن را نمودی از یک «جنگ ترکیبی» علیه کشورمان به حساب آوریم. در این فضا با نزدیک شدن به 13دی و سالگرد شهادت سرداران مقاومت آنچه که بیش از پیش عیان می‌شد عصبانیت ضدانقلاب و دشمنان خارجی از بزرگداشت نام و یاد حاج‌قاسم سلیمانی در اجتماعات مردمی بود. آنها که در این مدت از هر ابزاری برای شکاف انداختن میان مردم و نظام و انقلاب استفاده کرده بودند نمی‌توانستند شاهد پاسداشت مقام شهیدی باشند که عالی‌ترین تمثال از ارزش‌های انقلابی و اهداف نظام جمهوری اسلامی بود. از سوی دیگر قدرت اجتماعی حاج‌قاسم در تقویت پیوندهای ملی به تضعیف بیش از پیش ضدانقلاب منتهی می‌شد. در چنین موقعیتی تنها راهکار ضدانقلاب خارج‌نشین و برخی جریانات داخلی برای مواجهه با این فضا، تمسک به توهین، تمسخر و بایکوت بود. قهرمان ملی ایرانیان، شهید حاج‌قاسم سلیمانی به چنان جایگاهی در ضمیر جمعی ایرانیان رسیده است که دشمنانش جز با بهره گرفتن از سخیف‌ترین و زننده‌ترین توهین‌ها و تمسخرها امکانی برای عرض اندام خود پیدا نکردند. به همین خاطر جریانات خارج‌نشین و برخی دنباله‌روهای داخلی‌شان در روزهای گذشته سعی کردند تا با توهین و تمسخر این شهید والامقام و حمایت از قاتلان شهید سلیمانی برای خود موضوعیتی پیدا کنند. این توهین‌ها البته اثر معکوس داشت و باطن تروریستی و بیگانه‌پرست جریاناتی را که خود را منادی شعار زندگی و دوستدار وطن معرفی می‌کردند عیان ساخت. رفتار این جریان بار دیگر نشان داد که مخالفان جمهوری اسلامی ایران حتی در ظاهر هم نمی‌توانند به حداقلی‌ترین اصول اخلاقی پایبندی داشته باشند.

از سوی دیگر جریانات غرب‌گرا که در دهه گذشته از هر فرصتی برای اعلان انزجارشان از جریان مقاومت استفاده کرده بودند هم در قالب بایکوت نام این شهید و سانسور حضور ماندگار مردم در آیین‌های بزرگداشت مقام حاج‌قاسم سلیمانی، خشم خود را از محبوبیت این سردار شهید نمایان کردند. بایکوت معنادار 13دی در جراید اصلاح‌طلب با واکنش افکارعمومی مواجه شد. یک جریان سیاسی حتی اگر حداقلی‌ترین تعهدی نسبت به منافع و ارزش‌های ملی خود داشته باشد نمی‌تواند از کنار چنین روزی و حضور گسترده مردم در بزرگداشت شهید سلیمانی عبور کند. در عمل اما عمده رسانه‌های اصلاح‌طلب این پیام را به جامعه مخابره کردند که حتی در این سطح نیز تعهدی به منافع و ارزش‌های ملی ندارند. مواجهه رسانه‌های اصلاح‌طلب در برابر چرایی چنین رفتاری هم مملو از خشم و کینه بود. روزنامه هم‌میهن که از جمله روزنامه‌های اصلاح‌طلبی بود که در شماره 13دی هیچ اشاره‌ای به سالروز ترور سپهبد شهید حاج‌قاسم سلیمانی نکرده بود در جوابیه‌ای که خطاب به یکی از مجریان تلویزیون منتشر کرد نه‌تنها هیچ توضیحی در این باره نداد که به شکلی غیرمستقیم دلدادگان سردار مقاومت را به دریافت حقوق بالا و مزایا متهم کرد! این مواجهه سخیف و البته مملو از خشم و کینه را می‌توان انعکاسی از عقده‌های این جریان سیاسی نسبت به محور مقاومت دانست؛ عقده‌ای که روزگاری در قالب شعار «نه غزه نه لبنان» نمود پیدا کرده بود و روزی دیگر به حمایت از تروریست‌های تکفیری نیز رسیده بود.

* سلیمانی، حلقه وصل ملت ایران

توهین و تمسخر سخیف سردار مقاومت و تلاش برای بایکوت ارادت عمومی به مقام شهید سلیمانی بیش از هر چیز مواجهه‌ای کور در برابر نقش حاج‌قاسم در مختصات اجتماعی جامعه ایران است. ضدانقلاب و غرب‌گرایان بخوبی از این واقعیت آگاهی دارند که خون شهید سلیمانی حلقه وصلی برای نزدیک کردن گروه‌های مختلف به یکدیگر و تجسم‌بخشی به ارزش‌های والای انقلابی و اسلامی است. در این فضا چنین واکنش‌هایی تنها به رسوایی جریاناتی منتهی می‌شود که خود را در کنار قاتلان قهرمان ملت ایران تعریف می‌کنند.