کد خبر: 258592تاریخ: 1401/10/17 00:00
کوتوله الیزه
توهین اخیر نشریه هتاک فرانسوی، نشانه خشم دولت مکرون از شکست پروژه آشوب در ایران است
اهانت مجله «شارلی ابدو» به رهبر انقلاب در قالب انتشار کاریکاتور را بیش از هر مساله‌ای باید در عصبانیت مقامات غربی و پادوهای فارسی‌زبان آنها در ناکامی و شکست این جریان در پروژه ضدایرانی پس از فوت مهسا امینی جست‌وجو کرد.
مطابق معمول مقامات فرانسوی طی روزهای گذشته تلاش کرده‌اند این اهانت‌ها را با دستمایه قرار دادن عباراتی مثل «آزادی بیان» توجیه کنند تا رد خود را در این مساله پاک کنند اما نقش مستقیم دولت فرانسه و رئیس‌جمهور این کشور چیزی نیست که قابل پرده‌پوشی باشد یا در تهران کسی به آن توجه نداشته باشد؛ حداقل در این یک فقره صحنه فریاد می‌زند پادشاه لخت است.
بتازگی شارلی ابدو فراخوان مسابقه‌ای با هدف نشر کاریکاتورهای اهانت‌آمیز به رهبر معظم انقلاب برگزار کرد که البته همه آثار را هم برنده اعلام کرد. این نشریه فکاهی که سابقه اهانت به ساحت مقدس پیامبر اسلام(ص) را در کارنامه سیاه و ننگین خود دارد، با حمایت و شاید سفارش دولت فرانسه با اهانت به رهبر انقلاب که ساحت مرجعیت برای بسیاری از شیعیان دارد، بیش از هر زمانی پروژه‌های ناگفته این نشریه را افشا کرد.
ممکن است گفته شود این نشریه طنز فکاهی از دیگر موضوعات و مقامات کشورهای جهان کاریکاتور کار کرده است اما باید توجه داشت در انتشار کاریکاتور رهبر انقلاب بخشی از کار هم به دیگر نشریات فرانسوی سپرده شد تا به آن ضریب دهند. بر این اساس بود که نشریه لوموند کاریکاتور با انتشار کاریکاتور رهبر انقلاب نوشت: «این کاریکاتور در ویژه‌نامه هفتم ژانویه به مناسبت هشتمین سالگرد حمله به دفتر شارلی ابدو منتشر شده است».
جالب توجه است که لوموند اذعان می‌کند این اقدام در هشتمین سالگرد حمله به دفتر شارلی ابدو انجام گرفته است. اشاره به حمله به دفتر شارلی ابدو، یادآور توهین این نشریه به ساحت نورانی پیامبر اسلام است که منجر به حمله به دفتر رسانه فرانسوی شد. 2 سال قبل، مجله شارلی ابدو مجددا کاریکاتورهای موهن علیه پیامبر اسلام(ص) را منتشر کرد. با افزایش اعتراضات و محکومیت مواضع ضداسلامی رئیس‌جمهور فرانسه که از آن اقدام حمایت کرد، مکرون نه فقط از جریحه‌دار کردن احساسات مسلمانان دنیا عذرخواهی نکرد، بلکه از اقدام خود دفاع کرد. امانوئل مکرون در یک پست توئیتری با دفاع از اقدامات خود نوشت: ما هرگز تسلیم نخواهیم شد.
در واقع انتشار کاریکاتورهای رهبر انقلاب در راستای همان تفسیری است که از گزارش لوموند برداشت می‌شود و چیزی جز یک پروژه سفارشی برای فرو نشاندن خشم الیزه از شکست پروژه فتنه‌انگیزی فرانسه در ایران و تنفس مصنوعی به آشوب‌طلبان خارج‌نشین نیست که در کف خیابان مفتضح شدند.
در واقع، رئیس‌جمهور فرانسه از نخستین مقامات اروپایی بود که در همراهی پروژه آمریکایی آشوب در ایران با کارمندان فارسی‌زبان پنتاگون ملاقات و اعلام کرد فرزندان ایران در حال انقلاب کردن هستند! به همین خاطر است که شاید الیزه با آلت دست قرار دادن شارلی ابدو می‌خواهد نشان دهد این کاریکاتورها در ادامه همان مسیر است؛ امانوئل مکرون البته خود بخوبی می‌داند کاری که دارد انجام می‌دهد در نقش هم زدن ماجراست! و خطای فاحش مکرون در موضع‌گیری خود و همچنین ملاقات با چند دلقک و شیاد ایران‌ستیز در کارنامه سیاسی او ثبت شده است.
کاخ الیزه طی ۳-۲ ماه گذشته با شکست پروژه آشوب در ایران، ضرباتی متحمل شد که حالا با چند کاریکاتور سعی می‌کند خشم خود را فرو نشانده و به زعم خود از ایران انتقام بگیرد. دستگیری 2 تبعه فرانسوی در ایران به جرم جاسوسی و اقدام علیه امنیت ملی ایران طی آشوب‌های اخیر، ضرب شستی بود که نهادهای امنیتی ایران در هدف گرفتن چشم فتنه‌انگیزی الیزه انجام دادند. این نکته‌ای است که البته وزیر خارجه مکرون نمی‌تواند آن را لو ندهد!
«کاترین کولونا» در واکنش به احضار سفیر فرانسه در تهران می‌گوید: ایران قبل از اینکه به فرانسه انتقاد کند، باید به اوضاع داخلی خود توجه کند. وزیر خارجه فرانسه در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی «ال‌سی‌آی» گفت حکومت ایران به دلیل خشونت علیه مردم خود و بازداشت اتباع فرانسوی سیاست نادرستی را دنبال می‌کند. پروژه آمریکایی آشوب و ناامنی در ایران که پاریس هم تلاش زیادی کرد هدایتگر بخشی از آن باشد، کارش به جایی رسیده که پس از شکست در کف خیابان، به عقده‌گشایی فکاهی رسیده است.
******
شارلی و مکرون؛ نوچه‌های صهیونیسم
شروین طاهری: جدیدترین کارزار کارتونی موهن شارلی ابدو، نشریه هزل‌نگار فرانسوی همانقدر که حاکی از ورشکستگی سیاست خارجی پاریس است، نشان می‌دهد سررشته امور داخلی فرانسه عملا نه در کنترل رئیس‌جمهور اسمی‌اش امانوئل مکرون و دولت برآمده از حزب صورتی او، بلکه همان‌طور که بارها توسط روشنفکران مستقل این کشور گفته شده، تحت کنترل کارتل بانکداران یهود است.
در حقیقت شخص مکرون در این غائله نقش تقاطع هر ۲ روند معیوب مزبور را دارد؛ از یک طرف او به عنوان کارمند سابق بانک روتشیلد و شرکا در انگلستان و رهبر حزبی نولیبرال که 6 سال پیش، یک‌شبه از دل کارزار بانک‌های بزرگ اروپایی و با حمایت ناگهانی رسانه‌های شرکتی غربی پدید آمد، بیش از تمام اخلافش در کاخ الیزه متهم به نوچگی این کارتل است و از طرف دیگر اغلب سیاستمداران چه در بروکسل- پایتخت اتحادیه اروپایی - و چه در پاریس، متفق‌القولند این ژیگولوی ابن‌الوقت و فاقد پیشینه حزبی و مکتبی مشخص در عرصه سیاسی فرانسه، نه تنها جز بحران‌آفرینی در داخل جامعه ناراضی و نگران فرانسوی و مهاجران کار دیگری نکرده، بلکه در عرصه خارجی نیز به طور مداوم در حال باختن کارت‌های دیپلماتیک پاریس است. نتیجه آن انزوای آشکار پیشاهنگ پیشین اتحادیه اروپایی در خود این اتحادیه و به موازات آن از دست دادن حوزه‌های نفوذ جغرافیایی و قلمروهای سنتی و استعماری فرانسه از جمله شامات، آفریقای عربی، صحرا و کشورهای فرانکوفون مرکز و غرب قاره سیاه است.
وقتی یک رهبر ورشکسته سیاسی در چنین موقعیت متزلزلی قرار می‌گیرد، ناچار می‌شود برای بقا هر گونه سواری به کارتل‌های قدرت و ثروت بدهد، بویژه اگر دست‌نشانده خودشان هم باشد.
سخنان دیروز حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان در گفت‌وگو با حسین ابراهیم‌طه، دبیرکل سازمان همکاری اسلامی، حاکی از اشاراتی در همین مورد بود. در مکالمه‌ای که عمده آن به محکومیت اقدامات فتنه‌انگیز صهیونیست‌ها اختصاص داشت، امیرعبداللهیان از محکومیت اقدام موهن نشریه فرانسوی توسط این شخصیت مسلمان اهل چاد تشکر کرد و با اشاره به مسؤولیت دولت مکرون در این باره گفت: «در ورای اقدامات هتاکانه مکرر این نشریه علیه مقدسات دینی و رموز جهان اسلام، نقش‌آفرینی و هدایت صهیونیست‌ها دیده می‌شود».
انتشار مجدد کاریکاتورهای موهن شارلی ابدو علیه یک شخصیت اسلامی باز هم درست سر بزنگاه اجرای برنامه تبلیغاتی صهیونیسم جهانی با هدف تحمیل تغییراتی به نقشه خاورمیانه انجام می‌شود.
آخرین بار که این هزل‌‌نامه اقدام به وهن پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) کرد، مصادف بود با موج تبلیغات عظیم– در ظاهر منفی اما بشدت هالیوودی – رسانه‌های شرکتی غربی، عربی و عبری برای تروریست‌های داعشی با هدف اسلام‌هراسی. طبیعتا خود داعشی‌ها هم پیاده‌نظام میدانی این برنامه جامع صهیونیسم جهانی بودند.
در روزهای نخست سال 2015، حمله مهاجمان مسلح به دفتر هفته‌نامه شارلی ابدو که در قالب یک اقدام تروریستی داعشی کارگردانی شده بود، برای افکار عمومی غرب و جهان غیرمسلمان، یک حرکت متعصبانه اسلامی در انتقام از وهن رسول‌الله تصویر شد.
همان زمان «ژانت بوغراب»، از شاخص‌ترین فعالان صهیونیستی وارد گود شد. این سیاستمدار یهودی مغربی‌تبار که در افواه به دخترخوانده شاخه روتشلیدهای فرانسه مشهور بود، در سنین جوانی به سمت‌های مهم حکومتی مثل دادستان حقوق بشر و وزارت جوانان و جامعه فرانسه – در دولت سارکوزی که بارها خود را یهودی‌تبار و صهیونیست متعصب معرفی کرده است – رسیده بود.
ژانت به شکلی باورنکردنی هویت خود را به عنوان «دوست دختر» استفان شاربونیه، سردبیر مقتول مجله شارلی ابدو لو داد.
تا پیش از اعتراف بوغراب، ارتباط یک دفتر وکالتی همکار موسسات بانکی متعلق به خاندان روتشیلد در فرانسه با نشریه شارلی ابدو، ظن محققان را برانگیخته بود ولی وقتی این صهیونیست مغربی‌تبار علنا پرده ارتباط خود با شارب را کنار زد، دیگر چه کسی باور می‌کرد او در چنان جایگاهی فقط دوست کارتونیست ارشد و طراح اصلی کارتون‌های موهن به پیامبر اسلام بوده باشد. پس طبیعتا از همان موقع خیلی‌ها او را به عنوان حامی سیاسی، حقوقی و چه بسا مالی شارلی ابدو شناختند. به همین دلیل ادعاهای کماکان تکرار شونده توسط ناشران شارلی ابدو و مقامات فرانسوی مبنی بر اینکه این یک نشریه مستقل وابسته به کارتونیست‌های فوق چپ‌گرا و آنارشیست است، خود یکی از هجویات منسوب به این نشریه محسوب می‌شود؛ چنانکه بوغراب، واسطه روتشیلدها با شارلی ابدو، خود را یک شخصیت سیاسی چپ معرفی می‌کرد اما هرگز در ساختار سیاسی چپ‌های این کشور جایگاهی نداشت و در کمال شگفتی در دولت راست‌گرای سارکوزی پست وزارت گرفت!
از دیدگاه کسانی که روندهای سیاسی در پاریس را با دقت دنبال می‌کنند، انتشار کارتون‌های موهن جدید توسط شارلی ابدو علیه عالی‌ترین مقام سیاسی و مذهبی جمهوری اسلامی ایران، با تحرکات و تحولات دیگری در پاریس گره خورده است. قطعا متوسل شدن نوچه فرانسوی کارتل صهیونیستی روتشیلد به سخیف‌ترین راه‌ها علیه ایران با استقبال رسمی مکرون از یک عفریته اجاره‌ای سازمان سیا نیز مرتبط است. نکته دیده نشده اما نزدیکی بخشی از راستگرایان جمهوری‌خواه سابقا مرتبط با دولت نیکولا سارکوزی به لایه‌های مختلف دولت مکرون در جریان کارزار انتخاباتی 2022 است از جمله همین خانم بوغراب!
کسانی که قبلا با ماهیت غیرمستقل نشریه شارلی ابدو آشنا شده‌اند، می‌دانند این جریان موهن همیشه برای لجن‌پراکنی کارت سفیدهای حکومتی داشته و دارد. برخلاف ادعای وزیر فرهنگ دولت معرفی شده توسط حزب مکرون، در چارچوب قانون اساسی فرانسه آزادی بیان به معنای آزادی توهین و نابود کردن میراث بشری و اصول اخلاقی نیست. اتفاقاً ما از کشوری صحبت می‌کنیم که حالا ۸ سالی می‌شود، وضعیت ویژه امنیتی یا همان حکومت نظامی توسط دولت آن تمدید می‌شود و به موجب ضوابط خاص این وضعیت اتفاقا سخت‌گیری‌ها درباره اهانت به شخصیت‌های دینی و سیاسی به وضوح افزایش یافته است. مثلا در این چند سال اخیر دیده نشده بود شارلی ابدو، این پرچمدار مضحک لیبرالیسم فرانسوی به طور جدی به کارزارهای رسانه‌ای بسیار فراگیر در غرب علیه جام‌جهانی 2022 قطر – به بهانه دفاع از حق کارگران و دگرباشان جنسی – یا در مذمت سر بریدن جمال خاشقجی توسط بن‌سلمان، ولیعهد سعودی بپیوندد.