مهدیه سهرابی: اعتیاد می‌تواند هر کسی را درگیر کند. متاسفانه شخص معتاد نه تنها از نظر فردی با صدمات زیادی مواجه می‌شود، بلکه آسیب‌های اجتماعی اعتیاد بر خانواده نیز غیر قابل انکار است. مستند سینمایی «هیچ‌کس منتظرت نیست» با محتوا و روایت داستانی‌اش توانسته در این باره بر مخاطب خود تأثیر زیادی بگذارد. محسن اسلام‌زاده، کارگردان و تهیه‌کننده مستند سینمایی «هیچ‌کس منتظرت نیست» در گفت‌وگو با «وطن امروز» می‌گوید: مستند «هیچ‌کس منتظرت نیست» تولیدش از اسفند ۹۹ شروع شد. ماجرا از این قرار بود که من برای تهیه مجموعه مستندی به جنوب تهران رفته بودم و با خانم سپیده علیزاده آشنا شدم. آنجا بود که چون ایشان پتانسیل سوژه یک مستند را داشت، موضوع برایم خیلی جذاب شد تا در این باره کاری انجام دهم. در همان مراحل اولیه با همسر ایشان صحبت کردیم. آقای بهرامی هم گفتند فیلم درباره اعتیاد زیاد ساخته شده ولی درباره سرفصل کاهش آسیب و تاثیراتی که روی معتادان اصطلاحا «ته خطی» دارد، کمتر کار ساخته شده و اگر این کار درست بتواند روایت شود، می‌تواند تاثیر بگذارد و مورد توجه قرار گیرد و در محافل مختلف  منشأ اثر باشد. اینجا بود که کار را شروع کردم و تا مرداد۱۴۰۰ تولید ادامه داشت، البته همزمان از ماه دوم تولید، تدوین را هم شروع کردیم و آذر پارسال کار را به جشنواره «سینما حقیقت» رساندیم و نخستین اکران آنجا بود. سوژه مستند سپیده علیزاده و شخصیت اصلی و قهرمان اصلی این داستان بود ولی در مراحل تولید با ایشان هم مشورت می‌کردیم به این‌صورت که در چه مواقعی می‌شود کار کرد یا اینکه هر کدام از شخصیت‌های اطراف خانم علیزاده را به چه صورت باید کار کرد و اینکه مشکلات هر کدام چیست. خانم علیزاده مشاور کار و کمک کار بود. در واقع غیر از بحث سوژه بودن، ایشان در مستند خیلی به ما کمک کرد. بدون حضور ایشان کار امکان‌پذیر نبود. ایشان در سرفصل‌ها و پژوهش کار هم خیلی نقش مهمی را ایفا کرد. 

اسلام‌زاده درباره تلخی و سیاهی مستند سینمایی «هیچ‌کس منتظرت نیست» هم بیان کرد: بالاخره فضای کارتن‌خواب‌ها و فضای ته خطی‌ها یا زنانی که به هر صورتی ترد شده‌اند و در حال حاضر در خیابان‌ها زندگی می‌کنند فضای واقعا تلخ و سنگینی است و خیلی سخت می‌شود که وارد آن شد و یک روایتی پیدا کرد که سیاه‌نمایی نباشد. ما تلاش کردیم یک خط قرمز داشته باشیم و آن هم خط قرمز سیاه‌نمایی است. ما به پاتوق‌های مواد مخدر رفتیم و فیلمبرداری کردیم که وضعیت فاجعه‌باری دارد و وارد کانال‌های فاضلاب تهران شدیم، جایی که انسان‌هایی در آن زندگی می‌کنند. درست است که ما رفتیم و به زندگی کسانی پرداختیم که امید در آنها بسیار کمرنگ است ولی در کنار آن آمدیم و از یک قهرمان استفاده کردیم مانند سپیده علیزاده که ایشان به هر صورت دارد تلاش می‌کند تا شرایط را تغییر دهد و امید را در زندگی این آدم‌ها بسازد و با همان امید آنها را به جامعه بازگرداند. این مستند کار تلخی است اما سیاه نیست بویژه اینکه یکی از پرونده‌هایی که خانم علیزاده دارد پیگیری می‌کند، در انتهای مستند به نتیجه می‌رسد و خیلی از کسانی که این فیلم را دیدند، حتی زنانی که در مرکز ترک اعتیاد مشهد بیننده این فیلم بودند، همزادپنداری در آنها به وجود آمد که اتفاقی که برای فرد نجات‌یافته آخر فیلم افتاد، می‌تواند برای آنان هم اتفاق بیفتد و امیدوار بشنوند، زیرا در فیلم امید وجود دارد و قطعا سیاه نیست، هر چند تلخ است. 

تهیه‌کننده مستند سینمایی «هیچ‌کس منتظرت نیست» درباره واکنش بخش‌های اجتماعی و مسؤولان نسبت به مستند هم گفت:  در این فیلم تا به حال نشده است کسی از داخل سالن ناراضی بیرون بیاید؛ شاید نسبت به فیلم، کارگردانی یا فیلمبرداری خیلی نقد داشتند ولی کار انرژی داشت و خدا را شکر کسانی که دیدند، راضی بودند و تاثیرگذار هم بوده، حتی برخی مسؤولان هم از دیدن مستند تاثیر گرفتند. مستند «هیچ‌کس منتظرت نیست» برای بخش‌های علمی و پژوهشی کشور هم در جاهای مختلف اکران شده است. جامعه‌شناسان و اساتید دانشگاه‌های زیادی آمدند و در اکران‌های خصوصی و عمومی کار را دیدند. حتی خود کسانی که مسؤول امر هستند در بحث کارتن خواب‌ها و معتادان کار را دیدند. فعالان حوزه حاشیه شهر آمدند، مراکز پژوهشی در شهر قم که روحانیت هستند، کار را دیدند و صحبت‌های زیادی بعد فیلم شد که مشخص می‌شود توانسته تاثیرگذار باشد.