printlogo


کد خبر: 259074تاریخ: 1401/10/28 00:00
ابعاد جدید از کاسبی آمریکا با جنگ اوکراین؛
جنگ نفتی آمریکا علیه اروپا
واشنگتن در حالی اتحادیه اروپایی را از خرید نفت روسیه منع می‌کند که اخبار فاش شده نشان می‌دهد خود با واسطه‌گری هند مشغول خرید نفت از مسکو است

آمریکا با رهبری بزرگ‌ترین کارزار تحریمی تاریخ طی 10 ماه اخیر، اروپایی‌های نگون‌بخت را از نفت و گاز روسیه محروم کرد تا اقتصاد شرکای ورشکسته‌اش را به خود وابسته کند اما در همان حال خود هنوز یکی از وارد‌کنندگان اصلی نفت خام یا تصفیه‌شده روسیه است! سیاستی کثیف که نه‌تنها نشان‌دهنده ابزاری بودن جنگ اوکراین برای واشنگتن  است، بلکه ثابت می‌کند کارتل نفت‌خوار صهیونیستی آمریکا که از طریق حلقه نومحافظه‌کاران جنگ‌طلب، دولت به اصطلاح دموکرات بایدن را تحت کنترل خود دارد، تا چه اندازه آنچه را «جوامع آزاد غربی» خوانده می‌شود، تحت استثمار خود در‌آورده است.
این کارتل - به پیشداری غول هیدروکربنی اکسون‌موبیل متعلق به خاندان راکفلر- که می‌توان آن را یکی از برندگان اصلی جنگ اوکراین خواند، طی ماه‌های اخیر با دستکاری بازار جهانی انرژی از ‌طریق دست‌نشاندگانش در واشنگتن و بروکسل و همزمان  افزایش ۲ تا ۳ برابری بهای مشتقات و سوخت‌های نفتی و گاز در قاره‌های آمریکا و اروپا، سود کلانی به جیب‌ زده است. در همان حال انحصار بازار انرژی را در بازاری دست‌کم یک و نیم میلیارد نفری متشکل از ثروتمندترین کشورهای غربی و آسیا -پاسیفیک به دست گرفته است.
طبق افشاگری یک روزنامه هندی، این کشور بزرگ که از سال جاری میلادی (۲۰۲۳) عنوان پرجمعیت‌ترین کشور جهان را از چین ربود، در عین حال جایگاه چین به عنوان بزرگ‌ترین واردکننده نفت در جهان را نیز هدف قرار داده است.
به گزارش روزنامه انگلیسی‌زبان «تلگراف ایندیا»، هندوستان یک میلیارد و 450 میلیون نفری تبدیل به خریدار پوششی نفت برای آمریکایی‌ها بویژه از مبدا اصلی روسیه شده است.
پس از آنکه خرید نفت خام روسیه توسط هند ماه جاری میلادی (ژانویه 2023) به 1.7 میلیون بشکه در روز رسید که  اختلاف فاحشی را با نرخ واردات 1.2 میلیون بشکه‌ای (در روز) ماه گذشته میلادی (دسامبر 2022) نشان می‌داد، کارشناسان به دنبال این بودند دلیل این پدیده را در بازارهای انرژی شبه‌قاره کشف کنند. 
مجموع تقاضای ماهانه نفت خام هند حدود 5.4 میلیون بشکه در روز است که حدود 30 درصد آن از روسیه، 15 تا 20 درصد از منابع داخلی و 50 درصد مابقی از منابع خارجی دیگر از جمله عربستان تأمین می‌شود. با این حال آمارها حاکی از کاهش سهم واردات  نفت از عربستان به نفع نفت روسی است.
«ویکتور کاتونا» تحلیلگر ارشد نفت خام در این باره به روزنامه تلگراف ایندیا می‌گوید: «مردم می‌پرسیدند اگر اروپا خرید نمی‌کند پس تمام نفت خام اورال روسیه به کجا می‌رود؟ وقتی هند ماه دسامبر 1.2 میلیون بشکه در روز مصرف کرد، آنها گفتند مطمئناً هند نمی‌تواند بیشتر از این از روسیه نفت وارد کند اما ما در موسسه داده و تجزیه و تحلیل کپلر واردات 1.7 میلیون بشکه‌ای در روز را برای ماه ژانویه ثبت کردیم». شبکه بلومبرگ نیز دوشنبه این هفته تنها به استناد آمار قدیمی‌تر ماه دسامبر از موسسه تحلیل داده‌های وورتکسا اعلام کرد واردات سالانه نفت هند از روسیه 33 برابر شده است! به طور میانگین، طی 12 ماه گذشته، ماهانه 30 درصد به واردات نفت روسی توسط هند افزوده شده است. هند پس از چین دومین خریدار بزرگ نفت روسیه در جهان است، با این تفاوت که برخلاف چین که عمده نفتش را با خط لوله از سیبری وارد می‌کند، نفت روسیه از راه دریا به شبه‌قاره می‌رسد. این حجم خرید بی‌سابقه نفت روسی اما به واسطه‌گری نفتی توسط مهاراجه‌ها مربوط می‌شود. موضوع اینجاست که ایالات متحده به طور سنتی خریدار بزرگ محصول پالایش شده روسی VGO (نفت گاز بکر) بوده است.  از آنجا که آمریکا پس از وضع تحریم‌های خود‌ساخته‌اش متعاقب جنگ اوکراین نمی‌تواند این محصول را مستقیماً از روسیه خریداری کند، آن را از پالایشگاه‌های هندی وارد کرده است. این مجموعه‌ها توسط شرکت‌های رلاینس اینرجی و نایارا اینرجی اداره می‌شوند که با تحقیقات به عمل آمده خود وارد‌کننده نفت و‌گاز روسی هستند.
بر اساس گزارش موسسه کپلر، آمریکایی‌ها در حال حاضر فقط 200 هزار بشکه محصولات نهایی «وی‌جی‌او» (نفت گاز بکر) از شرکت رلاینس وارد می‌کنند. بدین ترتیب این شرکت به همراه نایارا به بزرگ‌ترین صادرکنندگان این محصول به آمریکا تبدیل شده‌اند که در تاریخ تجارت ۲ کشور بی‌سابقه است. البته صنایع نفتی رلاینس که شرکتی اصطلاحاً کنگلومرایی تحت مدیریت میلیاردر معروف هندی، موکش آمبانی محسوب می‌شود، به هیچ‌وجه نام کمی در بازار انرژی نبوده و نیست. از ۳ سال پیش بود که این غول انرژی که علاوه بر نفت و گاز و پتروشیمی در حوزه‌های دیگری مانند خرده‌فروشی و ارتباطات در بازار شبه‌قاره نیز دست دارد، با پشت سر گذاشتن اکسان‌موبیل آمریکا پس از آرامکوی سعودی به دومین شرکت بزرگ انرژی جهان - از لحاظ ارزش سهام - با ارزشی معادل ۱۸۹ میلیارد دلار تبدیل شد. تا آن زمان هیچ شرکت هندی‌ای صاحب چنین ارزشی نشده بود. جالب اینکه از همان زمان ۲ رقیب سعودی و آمریکایی مزبور، نزدیک‌ترین شرکایش نیز محسوب می‌شدند. تجارت نفتی موفق ۲ شرکت خصوصی رلاینس و نایارا با ینگه دنیا برای دور زدن تحریم‌های نفتی روسیه که خود آمریکایی‌ها وضع کرده‌اند، حالا راه را برای غول‌های بزرگ نفتی بخش دولتی شبه‌قاره همانند ایندین اویل (IOC)، باهارات پترولیوم (BP) وهیندوستان پترولیوم (HP) هموار کرده تا وارد این بازی منفعت‌زا شوند. به قول کاتونا، تحلیلگر بازار نفت در هند «همه در حال خرید [نفت] هستند. این به یک ورزش ملی تبدیل شده است». ماه جاری میلادی رلاینس حدود 600 هزار بشکه نفت در روز از روسیه خریداری می‌کند که تقریباً نیمی از کل ظرفیت پالایشگاهش است. پالایشگاه نایارا نیز در حال حاضر تقریباً به طور کامل نفت خام روسیه را پالایش می‌کند. همین حالا حدود 68 نفتکش یا در بنادر هند پهلو گرفته‌اند یا در حال حرکت به سمت آنها هستند. تخفیف 10 دلاری روس‌ها به طر‌ف‌های هندی که ویژه دوران تحریم پساجنگ اوکراین است، سود از پیش اندوخته این معامله شیرین محسوب می‌شود.  کاتونا در این باره می‌گوید: «اگر هند ۱۰ دلار تخفیف بگیرد، پالایشگاه‌ها می‌توانند ۱۰ میلیون دلار در هر نفتکش پس‌انداز کنند». به گفته او کشتی‌ها در تمام بنادر نفتی اصلی هند از جمله بنادر سیکا (واقع در شهر جامنگر)، پارادیپ (متعلق به شرکت ایندین اویل) و کوچی (متعلق به شرکت باهارات پترولیوم) پهلو می‌گیرند. چندین نفتکش نیز در بنادر عمومی مومبای (بمبئی)، مانگالور، موندرا، چنای و ویساخاپاتنام پهلو گرفته‌اند یا در حال حرکت به سمت آنها هستند.
* آمریکا کاسب جنگ اوکراین
به نوشته این روزنامه چاپ کلکته، این تجارت پرسود مسلما نتیجه بی‌محلی دهلی‌نو در چند سال اخیر به هشدارها و انذارهای غرب بویژه واشنگتن درباره نادیده گرفتن تحریم نفتی کشورهایی مثل ایران و روسیه است. استدلال دولت هند این بود که برای تضمین امنیت انرژی جمعیت 1.4 میلیارد نفری خود به نفت خام روسیه نیاز دارد و با این کار موقتا برای خود حاشیه امنیت ایجاد کرد. 
هندی‌ها به جای بها دادن به اصل تحریم‌های غربی، شروع به مذاکره با دولت بایدن کردند بویژه از سال پیش که آغاز جنگ اوکراین، فرصتی طلایی برای ورود جدی آنها به بازار انرژی فراهم کرد. حالا آمریکایی‌ها ریاکارانه به در پشتی ساختار تحریم‌های انرژی علیه روسیه مراجعه کرده‌اند.
امروز کارتل‌های نفتی صهیونیستی، دور زدن کارزار تحریم‌های آمریکایی از طریق هندوستان را تحت عنوان بازسازی ذخایر راهبردی نفتی ایالات متحده برای دوران پس از پایان جنگ اوکراین یا اتمام تحریم‌های روسیه توجیه می‌کنند. دولت بایدن نیز پذیرفته خرید نفت روسی با اسناد هندی، تلاشی برای جلوگیری از افزایش قیمت سبد نفتی اوپک و طبعا مهار قیمت سرسام‌آور سوخت در پمپ‌های بنزین ایالات پنجاه‌گانه خود است.
طبق اسناد موسسه کپلر، در آخرین ماه سال 2022  مقصد شماره یک محصول پالایشگاه‌های هندی متعلق به رلاینس و نایارا، ایالات متحده است که آنها را بالاتر از امارات و سنگاپور قرار می‌دهد. تازه این مربوط به زمانی است که هند فقط 1.2 میلیون بشکه در روز نفت روسی می‌خرید، نه حالا که خریدش به 1.7 میلیون بشکه رسیده است. احتمالا بخشی از محموله‌های صادره به امارات نیز پس از تغییر سند سر از بنادر هدف شرکت‌های آمریکایی درمی‌آورد. کاتونا با استناد به آمار معتقد است آمریکا چنان بر بازار «نفت‌گاز بکر» مسلط شده که به طور دیوانه‌وار در حال فروش «وی‌جی‌او»ی خریداری شده از هند است؛ طبیعتا به شرکای نگونبخت اروپایی، آمریکایی و آسیایی‌اش که به دستور وزارت خزانه‌داری دولت دموکرات‌ها از خرید مستقیم نفت روسیه منع شده‌اند و قطعا با قیمتی بسیار بیشتر از قبل از جنگ اوکراین. به عبارت دیگر آمریکا بی‌شرمانه تبدیل به کاسب تحریم‌های نفتی خودساخته‌اش علیه روسیه شده همان‌طور که کاسب تحریم‌های گازی در غرب و آسیا-پاسیفیک شده است.
کافی است به سرخط آخرین خبرهای حوزه انرژی اروپا نگاهی بیندازید تا متوجه افزایش واسطه‌گری آمریکایی‌ها در حوزه نفت‌گاز بکر همزمان با اوج مضیقه در کشورهای اروپایی شریکش شوید.
بلومبرگ جمعه پیش با استناد به داده‌های ردیابی کشتی‌ها توسط وورتسکا گزارش داد اتحادیه اروپایی سال 2022 حدود 220 میلیون بشکه سوخت دیزل از روسیه وارد کرده که به معنای صادرات حدود 40 درصد محصول تولید شده این کشور به اتحادیه است. همین حالا نیز اتحادیه اروپایی (جز بلغارستان که دارای معافیت واردات از دریای سیاه است)  تقریباً به طور کامل خرید نفت خام روسیه را بر اساس کارزار تحریمی واشنگتن متوقف کرده است. از 5 فوریه آینده نیز که بر اساس تحریم‌های تحمیلی آمریکا، ممنوعیت واردات فرآورده‌های نفتی روسیه به اروپا از طریق دریا - و سقف قیمت - اعمال شود، این قاره جایگزینی برای سوخت دیزل روسی ندارد.
در همان حال آمریکایی‌ها تبدیل به کاسب سوخت دیزلی در اصل روسی اما با اسناد هندی شده‌اند. کاتونا، تحلیلگر ارشد نفت خام درباره مصارف ویژه نفت‌گاز بکری که آمریکا از هند می‌خرد، توضیح می‌دهد: «اگر شما یک پالایشگاه مرکب داشته باشید می‌توانید نفت‌گاز بکر را به هیدروکربن‌های پیچیده‌تر تجزیه کنید. این یک نیمه‌محصول است اما ایده‌آل‌ برای تولید سوخت حمل‌و‌نقل بسیار با کیفیت بویژه برای دیزل و همچنین می‌تواند به بنزین ارتقا یابد».
* جنگ اقتصادی نومحافظه‌کاران علیه اروپا نه روسیه
این در عمل به معنای آن است که  جنگ اقتصادی‌ای که نومحافظه‌کاران کاخ سفید راه انداخته‌اند، در اصل نه علیه روسیه، بلکه علیه متحدان آمریکا در اتحادیه اروپایی است. ردپای کاسبی بی‌شرمانه آمریکایی‌ها از بازار انرژی پساتحریم را باید در زمینه‌چینی جنگ نیابتی نومحافظه‌کاران واشنگتن با روسیه در خاک  اوکراین از بیش از یک دهه پیش مشاهده کرد یا در چارچوب خرابکاری‌های پارسال خطوط لوله نورداستریم 1 و 2 از روسیه به آلمان (شمال اروپا). در حقیقت این بازوهای صهیونیست دولت بایدن چون پل ولفوویتز (مشاور) و تونی بلینکن (وزیر خارجه) بودند که اروپا را از منبع انرژی ارزان و همیشگی خود (روسیه) محروم کردند.
این کاملا منطبق با روح سیاست‌گذاری خارجی آمریکا به محوریت پنتاگون است که سال 1992 توسط پل ولفوویتز، مرشد ایدئولوژیک ۴ دولت معاصر آمریکا به ریاست بوش پدر، کلینتون، بوش پسر و جو بایدن طراحی شده بود. او آن زمان نوشته بود: «اگرچه ایالات متحده از پروژه ادغام (اتحاد) اروپا حمایت می‌کند اما ما باید به دنبال جلوگیری از ظهور ترتیبات امنیتی «تمام‌اروپایی» باشیم که ناتو بویژه ساختار فرماندهی یکپارچه نظامی آن را تضعیف می‌کند. برای پنتاگون، دشمن اصلی روسیه نیست، بلکه خود اروپای مستقل است!»
امروز تونی بلینکن وزیر خارجه و معاون او ویکتوریا نولاند (مشهور به ملکه بازهای شکاری آمریکا و همسر رابرت کیگن، دوست و همفکر قدیمی ولفوویتز و بزرگ‌ترین نظریه‌پرداز فعلی نومحافظه‌کاری اشتراوسی جهت برتری‌طلبی بنی‌اسرائیلی)، هر ۲ طی ۳ دهه حضورشان در سیاست، مریدان ایدئولوژیک ولفوویتز بوده و هستند.
در حالی که غربی‌ها و دستگاه پروپاگاندای آتلانتیکی‌شان، روسیه را به حمله به اوکراین متهم می‌کنند اما امروز روشن می‌شود چرا آمریکا و انگلیس با فشار آوردن به مستعمرات آلمانی و فرانسوی‌شان در قلمرو ناتو و همین‌طور آلت دست قرار دادن رژیم کی‌یف، فعالانه جلوی اجرای قطعنامه 2202 شورای امنیت برای آتش‌بس در مناطق روس‌نشین شرق این کشور را گرفتند.
فتنه‌گری در ژئوپلیتیک شرق اروپا و دستکاری در سیاست اتحادیه اروپایی توسط نومحافظه‌کاران واشنگتن، زمینه پذیرش رکود اقتصادی تحمیل‌شده بر آنها را فراهم آورد.

Page Generated in 0/0063 sec