سجاد رضایی‌مقدم: چندی است سخنان بسیاری پیرامون اجرا یا عدم اجرای تئاتر میان اهالی آن در جریان است. عده‌ای از تحریم جشنواره می‌گویند و عده‌ای تمام قد از شرایط فعلی تئاتر دفاع می‌کنند اما شاید بهتر باشد کمی واقعی‌تر به حال و روز تئاتر نگاه کنیم. تحریم و عدم اجرای نمایش در کشور قطعا دردی از تئاتر دوا نخواهد کرد و از طرفی هم برخی ایرادات در جریان تئاتری کشور انکار‌ناپذیر است اما باید دید درمان چیست و چگونه می‌توان جسم نیمه‌جان هنر ششم را به حرکت درآورد؟

اما شاید در این میان سوال اصلی چیز دیگری باشد:‌ آیا از اساس کسانی که حرف از تحریم تئاتر می‌زنند -حتی اگر اعتراضی بجا داشته باشند- به فکر تئاترند یا منافع خودشان؟ در همین رابطه کهبد تاراج، کارگردان، نویسنده و بازیگر پرکار تئاتر از فعالیت اخیر خود در تئاتر خبر داد و گفت: ما قصد داریم کارمان را برای اجرا آماده کنیم و دقیقاً همین کاری را که قرار بود وارد فجر شود، برای تماشاخانه‌ ایرانشهر آماده‌اش می‌کنیم و در حال تمرین کار هستیم و بلافاصله بعد از جشنواره اجرا داریم.

وی در رابطه با ثبت‌نام این اثر در جشنواره تئاتر فجر گفت: متن آن‌ هم قبول‌ شده بود، البته کارگردان من نبودم، کارگردانش آقای رضا بهرامی بود که در حال حاضر قصد اجرای آن در ایرانشهر را داریم.

تاراج در رابطه با علل انصراف برخی آثار از جشنواره تئاتر فجر گفت: خب! سیاست‌های مختلفی دست‌به‌دست هم می‌دهد. من از همکارها به ‌صورت میدانی تحقیق کردم؛ هم بحث مخاطب است، هم بحث بودجه. بعضی‌ها می‌گویند اگر برویم مخاطب نمی‌آید، بعضی‌ها هم می‌گویند شرایط اقتصادی برای اجرا خوب نیست؛ جنبه‌های مختلفی باید بررسی شود. باید دید چه مسائلی نمی‌گذارد اجرا برویم، یعنی باید ببینیم دلیل پیش‌داوری نسبت به تئاتر چیست. چرا این پیش‌داوری را برای خود همکارها و اصلاً برای مخاطب داریم؛ این پیش‌داوری که چرا تئاتر نباید اجرا برود. 

وی ادامه داد: به نظر من اگر همه ‌جا هم تعطیل ‌شود، تئاتر باید باز باشد. حالا من به جنبه‌ اعتراضی آن اصلاً کاری ندارم. من می‌گویم شناخت تماشاگر ما در روز عادی از تئاتر خیلی کم بوده است و ما الان داریم ظرف تئاتر را کوچک‌ترش هم می‌کنیم و آن را از بین می‌بریم. چند وقت دیگر بازمی‌گردیم  و می‌گوییم تئاتر چه شد؟ همه‌ بچه‌ها بازمی‌گردند می‌گویند تئاتر چه شد؟ ما داریم ظرف تئاتر را جمع می‌کنیم.

تاراج با اشاره به مضرات تحریم تئاتر اظهار کرد: نقدی که الان متأسفانه وارد می‌شود این است که کسانی که مخاطب تئاتر هم نبودند و در گروه‌های درجه سوم هم فعالیت نداشتند، به علت عدم فعالیت بقیه، وارد چرخه اصلی تئاتر شده‌اند که این اتفاق بدون برنامه‌ریزی، کیفیت تئاتر را کاهش می‌دهد.

تاراج ادامه داد: وقتی عده‌ای بر اساس پیش‌داوری  اجرا نمی‌روند، چنین شرایطی رخ می‌دهد. چرا نباید اجرا برویم؟ دیالوگی که گایف در باغ آلبالو دارد و می‌گوید ما تمام عمر داریم این خانه را با سکوت رها می‌کنیم، من همیشه یاد آن می‌افتم؛ تئاتر خانه ما است و به قول استاد سمندریان، این صحنه‌ خانه ما است.

کهبد تاراج در ادامه عنوان کرد: دولت هم باید این شرایط را مدیریت کند. به عنوان مثال ما اجرایی در تماشاخانه سنگلج داشتیم که حمایت اداره کل از آن بسیار پایین بود.

کارگردان تئاتر در ادامه به دلیل انصراف خود از جشنواره تئاتر فجر اشاره کرد و افزود: دلیل اینکه ما از این جشنواره انصراف دادیم این شلوغی‌ها نبود، بلکه دلیل اصلی‌اش این است که با 60 میلیون تومان کمک‌هزینه نمی‌توان حتی دکور یک اثر را هم درست کرد و با این عدد امکان اجرا نداشتیم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: البته به ما اعلام شد امکان حمایت بیشتر هم وجود دارد اما به نظر من این سیاست یک بام و دو هواست و بی‌عدالتی است.