حدیث مدرسه و خانقه مگوی که باز فتاد در سر حافظ هوای میخانه

ای صاحب فال!

بدان و آگاه باش اینقدر مدارس را شل گرفتی که دیگر هر وقت حرف از درس و مدرسه می‌شود خواجه یاد لهو و لعب و تفریح می‌افتد. البته که منظور خواجه تفریح الهی است اما همین نیز باید به اندازه باشد و نباید جای درس و مدرسه را بگیرد.

آخر مرد حسابی این چه طریقی است دیگر؟ اصلا چه دلیلی دارد یک بچه بفهمد مازوت چیست که اگر شما هم تعطیل نکردید خودش، خودش را تعطیل کند؟! کاش همه چیز به تعطیل‌شدن ختم می‌شد؛ پشت بند تعطیلی امتحان اجاره‌ای و تکلیف کپی هم می‌آید.

خواجه در ادامه می‌گوید زودتر از این طریقت دست بکش که بچه‌ها در حالت عادیش نیز درس نمی‌خوانند و با این شیوه که شما دنبال بهانه هستید برای تعطیلی، باعث می‌شوید که دانش‌آموزان حتی مفهوم «علم اگر در ثریا باشد هم مردانی از سرزمین پارس به آن دست پیدا می‌کنند» را درست متوجه نشوند و به جای تلاش برای کسب علم به ازدواج با ثریا رو بیاورند!