صنعت چای ایران به‌رغم داشتن استعدادهای بالقوه در زمینه تولید، فرآوری و تجارت چای همواره مورد بی‌مهری مسؤولان و برنامه‌ریزان بوده و نتوانسته به جایگاه واقعی خود دست یابد. به گزارش مهر، وابستگی مستقیم بیش از 60 هزار خانواده به کشت و تولید چای و همچنین جایگاه خاص چای در سبد مصرفی خانواده‌های ایرانی، ضرورت توجه به پویایی صنعت چای ایران را دوچندان می‌کند. کشت و صنعت چای به دلیل کارکردهای مؤثر اقتصادی و اجتماعی در مناطق چایخیز، همچنین از نظر شاخص‌های کلان اقتصاد کشور حائز اهمیت است. گستردگی فرهنگ نوشیدن چای و مصرف سرانه بیش از 5/1 کیلوگرم، ایران را در شمار ششمین کشور مصرف‌کننده این کالا در جهان قرار داده بنابراین حفظ باغات چای استان‌های شمالی ایران از تغییر کاربری همواره یک ضرورت انکارناپذیر در کشور است. مدیر سازمان تعاون روستایی گیلان در این باره گفت: در حال حاضر این صنعت به دلیل عدم حمایت قاطع دستخوش بی‌مهری قرار گرفته است. مهرزاد عبدالله‌زاده افزود: بدون حمایت و کمک مسؤولان کشوری و استانی در تامین خواسته‌های بحق چایکاران بیم آن می‌رود به دلیل ارزش بالای اراضی گیلان در مقایسه با سایراستان‌ها و نزدیکی روستاها به مراکز شهری باغات چای از سوی دلالان و انبوه‌سازان تبدیل به ساختمان‌های مسکونی و تجاری شود. وی اظهار داشت: با این روند قشر عظیمی از جامعه کشاورزی و روستایی استان‌های شمال کشور به جرگه بیکاران افزوده و خسارت جبران‌ناپذیری به صنعت چای کشور وارد خواهد شد.  مدیر سازمان تعاون روستایی گیلان گفت: چای به عنوان یک محصول صادراتی با اهمیت نه‌تنها در کشورهای تولیدکننده این محصول بلکه در سایر کشورهای دنیا که از لحاظ تولید جایگاه مناسبی ندارند نیز مورد توجه قرار گرفته است. وی در ادامه بر لزوم حفظ باغات چای از تغییر کاربری اشاره کرد و افزود: این صنعت نقش مهمی در پویایی و رونق اقتصادی استان دارد. عبدالله‌زاده اظهار داشت: صنعت چای یک فرصت بی‌بدیل اقتصادی در کشور است و می‌تواند در حماسه اقتصادی نقش موثری ایفا کند. وی اذعان داشت: برای شکوفایی صنعت چای به مدیریت و برنامه‌ریزی کارآمد نیاز است بنابراین مسؤولان باید به این مهم توجهی ویژه داشته باشند. بدون شک برنامه‌ریزی منظم و مدون برای چیدن برگ سبز چای، انتقال سریع و بموقع برگ سبز به کارخانجات فرآوری، اصلاح و نوسازی صنعت چای و... نقش برجسته‌ای در اقتصاد این محصول راهبردی کشور و استان خواهد داشت. چای از محصولات اساسی کشاورزی است که سرنوشت آن بر سه پایه زراعت، صنعت و تجارت رقم می‌خورد. ایجاد تعادل، توازن و تعامل میان این 3 اصل می‌تواند چای ایرانی را از انزوا خارج کند و امکان حضور آن را در بازارهای برون‌مرزی بیش از پیش فراهم آورد. نماینده مردم لنگرود در مجلس شورای اسلامی در این زمینه گفت: در گذشته چای برای کارخانه‌دار و کشاورز اقتصادی نبود ولی امروز این وضعیت دچار تحول اساسی شده است. مهرداد لاهوتی افزود: در گذشته برای عرضه چای مشکل جدی وجود داشت اما دیگر امروز چنین مشکلی وجود ندارد بنابراین چالش اصلی این صنعت هم‌اکنون قیمت واقعی محصول است. وی همچنین با اعلام اینکه محصول چای هنوز برای کشاورز چایکار اقتصادی نیست، اظهار داشت: در حال حاضر متوسط برداشت محصول در یک هکتار باغ چای 5 تن است. نماینده مردم لنگرود در مجلس شورای اسلامی گفت: براساس آمار مرکز پژوهش‌های مجلس فقط برای نگهداری یک باغ چای 6 میلیون تن هزینه نیاز است. وی تصریح کرد: در سال 1383 به ازای هر هکتار باغ چای 700 هزار تومان به کشاورزان پرداخت شد با این هدف که دیگر تولید نکنند با این سیاست غلط بسیاری از باغات چای مخروبه شد. لاهوتی اظهار داشت: بنابراین حمایت از کشاورزان نیازمند یک عزم و اراده قوی است تا با انگیزه نسبت به هرس، جوانسازی بوته‌های چای، شخم و آبیاری باغ خود اقدام کنند.  
چای از ارکان پیشرفت و توسعه صنعتی و کشاورزی در شمال کشور است
استاندار گیلان در این باره گفت: چای ایران دارای ویژگی‌های منحصر به فردی در سطح جهانی بوده و به عنوان چای کیفی و طبیعی در دنیا مطرح است بنابراین باید به سه مولفه تولید، فرآوری و بازرگانی این محصول توجهی ویژه شود. محمدعلی نجفی افزود: چای به عنوان یکی از ارکان پیشرفت و توسعه صنعتی و کشاورزی در شمال کشور حائز اهمیت است. دلیل این امر جامعیت و گستردگی مصرف چای در کشور و محدود بودن مناطق مناسب برای کشت و صنعت این محصول در شمال ایران است. وی اظهار داشت: بنابراین پرداختن به موضوع چای سرفصل پرداختن به بسیاری از موضوعات علمی و صنعتی است. استاندار گیلان گفت: بازاریابی صنعت چای، مکانیزاسیون و اصلاح ماشین‌آلات صنعت چای، تولید و به‌زراعی و همچنین آفات، نباتات و بیماری در صنعت چای از محورهای مهمی است که باید توجه شود.