پدرم کیست مادرم چه خری ست؟
از نیایم نپرس ناجور است
از من دلقک عمیقاً شوت
ژست هر نوع قلدری دور است
نانخور از مال مردمم، نه ننه
یک مبارز که شکل مزدور است
آر.پی. ام، قهرمان آزادی
از زنم هم هزار فیگور است
اعتقادم فقط دموکراسیست
گرچه رأیم ورای جمهور است
سلطنت را که انتخاب کنید
سهمتان کاه خوب آخور است
روی تخت طلا که بنشینم
نظرم هرچه هست دستور است
آه کورش بخواب بیداریم
این سخنهای امپراتور است
پس کجا رفته جانفداهامان
چشم نحس کدامتان شور است؟
نکند آمریکا رهایم کرد
التماسات ما که مشهور است!
ملتی پشت ما نیامد؟ عه!
از وکالت به بنده معذور است؟
هستم آواره از پدر جدم
آخرش قبر من گم و گور است