زینب درخشان: از زمان بازگشت بنیامین نتانیاهو به قدرت در سرزمینهای اشغالی، تلآویو یک شب خوش نداشته است. نتانیاهو با خیال اینکه پیروزی در انتخابات به معنای چک سفید از سوی رایدهندگان به او است، چند طرح جنجالی و افراطی را در کابینه مورد تصویب قرار داد که مهمترین آن طرح «اصلاح نظام قضایی» است. نخستین قرائت از این طرح روز سهشنبه در پارلمان این رژیم به تصویب رسید و اگر در مرحله دوم و سوم نیز مورد تصویب قرار گیرد، به قانون تبدیل خواهد شد.
طرح اصلاحات قضایی نتانیاهو بلافاصله موجی از اعتراضات گسترده و بیسابقه را در این رژیم به راه انداخت، به گونهای که بسیاری از مقامات این رژیم درباره انفجار سیاسی در سرزمینهای اشغالی هشدار دادهاند. «دویر کاریو» مسؤول سابق شاباک با اشاره به تنش و بحران سیاسی رژیم صهیونیستی گفت: «لحظهای که این قانون تصویب شد، یک اسلحه پر روی میز گذاشته شد. وضعیت اسرائیل بسیار خطرناک و افراطی است». روزنامه اورشلیمپست نیز نوشت: خطری واقعی وحدت اسرائیل را تهدید میکند؛ امری که میتواند این رژیم را به سمت جنگ داخلی سوق دهد و هر لحظه امکان انفجار اوضاع داخلی اسرائیل وجود دارد.
اما تصور اینکه چنین بلبشو و بحرانی در سرزمینهای اشغالی فقط مربوط به تصویب یا عدم تصویب یک طرح باشد، بسیار سادهانگارانه است؛ این بحران زاییده مشکلات ساختاری و هویتی این رژیم است که این بار از طرح اصلاح سیستم قضایی سر برآورده است. اسرائیل طی 4 سال شاهد برگزاری 5 انتخابات بود؛ انتخاباتی که در آن هیچکدام از احزاب سیاسی به دلیل اختلافات گسترده و شکاف عمیق نتوانستند اکثریت را برای تشکیل کابینه مستقل به دست آورند. در آخرین انتخابات نیز نتانیاهو پس از ائتلاف با چندین حزب کوچک که سران بسیاری از آنها دارای جرائم کیفری و مالی هستند یا رویکردهای بسیار افراطی دارند، موفق به پیروزی در انتخابات شد. بنابراین کابینه نتانیاهو نیز مانند ژله سست و لرزان است و هر آن امکان سقوط و فروپاشی آن وجود دارد. مشکل اساسی این است که اگر کابینه نتانیاهو سقوط کند چه جایگزینی برای آن وجود دارد؟ مهمترین رقبای نتانیاهو که یائیر لاپید و نفتالی بنت هستند به تازگی با فضاحتی کمنظیر دولت را رها کرده و به نتانیاهو سپردند. به نظر میرسد بنبستی که رژیم صهیونیستی در آن گرفتار آمده، بسیار جدی است و راه گریزی هم از آن ندارد. اورشلیمپست در همین باره مینویسد: «تصور میکردیم در پی موفقیت انتخابات و تشکیل دولت، ثبات در اسرائیل حاکم شود اما واقعیت ثابت کرد این تصور ما درست نیست، زیرا نفوذ مخالفان و احزاب مذهبی افراطی در حال افزایش است و شرایط تجزیه، یک شبه تغییر نمیکند؛ آنچه در اسرائیل در حال رخ دادن است نشاندهنده یک تنش طولانیمدت و تجزیه فزایندهای است که اسرائیل با آن دست و پنجه نرم میکند و ممکن است عمر اسرائیل را تا 5 سال آینده به پایان برساند.
* نتانیاهو به دنبال راه فرار
طرح اصلاح سیستم قضایی یک پیام دارد: نتانیاهو نمیخواهد به سرنوشت «موسی قصاب» رئیس اسبق رژیم صهیونیستی و «ایهود اولمرت» نخستوزیر پیشین این رژیم دچار شود. در طرحی که او به دنبال تصویب آن است، از اختیارات دستگاه قضایی این رژیم کاسته و در مقابل قدرت و جایگاه قوای مجریه و مقننه رژیم نامشروع تقویت خواهد شد. نتانیاهو که خودش نیز مانند دیگر سران ائتلافش با چند پرونده قضایی در زمینه رشوه و فساد مالی مواجه است، طرح اصلاح سیستم قضایی را در کابینه مطرح کرده تا بتواند از قبل آن نه تنها از محاکمه و زندان فرار کند و حیات سیاسی خود را حفظ کند، بلکه سایر اعضای کابینه را نیز از پیگردهای قضایی محافظت کند. «فادی اسماعیل بودیه» تحلیلگر لبنانی در این باره میگوید: بدون شک نخستوزیر رژیم صهیونیستی تنها راه چاره بقای خود در قدرت را ایجاد اصلاحات قضایی در اراضی اشغالی با هدف فرار از جلسات دادگاه و پرونده فساد خود میداند.
* تمسخر دموکراسی در یک رژیم جعلی
طی یکی، دو ماه گذشته سرزمینهای اشغالی بارها شاهد برگزاری اعتراضات گسترده علیه نتانیاهو بوده است. در آخرین اعتراضات قبل از تصویب اولیه این طرح، شبکه سیانان گزارش داد در بیشتر شهرهای اسرائیل معترضان به خیابان آمدند و اقدام به مسدود کردن خیابانها کردند. همچنین گزارش شده در بیتالمقدس و اطراف پارلمان این رژیم بالغ بر 75 هزار نفر تجمع کردند و یک روز قبل از آن در تلآویو که کلا 400 هزار نفر جمعیت دارد، 110 هزار نفر علیه نتانیاهو تظاهرات کردند.
از سوی دیگر برگزاری انتخابات پیدرپی در سرزمینهای اشغالی نشان میدهد هیچکدام از احزاب سیاسی در این رژیم حتی مقبولیت نسبی برای کسب نصف+۱ کرسی پارلمان برای تشکیل کابینه را ندارند و به همین خاطر بود که نتانیاهو مجبور شد برای تشکیل کابینه با چهرههای مجرم و حتی اراذل و اوباش سیاسی این رژیم ائتلاف کند! در واقع نتانیاهو با تصویب این طرح در پارلمانی که همه حامیانش از تصویب این طرح نفع میبرند و یک اکثریت ناپلئونی را در اختیار دارند، در حال تمسخر دموکراسی است. یائیر لاپید، نخستوزیر سابق و رهبر کنونی احزاب اپوزیسیون در کنست خطاب به نتانیاهو و دوستانش میگوید: «تاریخ شما را به خاطر این شب قضاوت خواهد کرد. به خاطر آسیبی که به دموکراسی، اقتصاد و امنیت زدید، مشخص است که در حال گسستن اسرائیلیها هستید و برایتان نیز اهمیت ندارد».
اگر صهیونیستها مدعی دموکراسی هستند، این طرح مهم که به تغییراتی در قانون اساسی این رژیم منجر میشود و مخالفان سرسختی دارد را باید در یک همه پرسی تعیین تکلیف کنند نه در پارلمانی که تحت کنترل نتانیاهو و متحدانش است و خودشان هم در آن ذینفع هستند.
آنچه مسلم است این است که چشمانداز سیاسی در اراضی اشغالی بسیار تیره و تار است. کارشناسان صهیونیست درباره بحران کنونی میگویند جنس اعتراضات کنونی با اعتراضاتی که قبلا در این رژیم شاهد بودیم کاملا متفاوت است. اعتراضات کنونی سیاسی- اجتماعی است و صهیونیستها از مرگ دموکراسی حرف میزنند و علیه دیکتاتوری و فاشیسم شعار میدهند. ظاهرش اعتراض به اقدامات نتانیاهو علیه دستگاه قضایی است اما در حقیقت جنگ میان جامعه سکولار و جامعه به اصطلاح دینی یهود و صهیونیستهای متدین افراطی و تسویهحساب دومی با اولی است؛ جنگی که انشاءالله بزودی به مرگ این رژیم منجر خواهد شد.