مهم‌ترین روزنامه اپوزیسیون رژیم صهیونیستی، توافق ایران و عربستان برای از سرگیری روابط دوجانبه را باعث مضمحل شدن توهمات بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر تل‌آویو برای تشکیل ائتلاف اسرائیلی - سنی با هدف متوقف کردن ایران خواند. مقاله روزنامه عبری هاآرتص با این نکته آغاز می‌شود که پس از اعلام تجدید روابط دیپلماتیک بین تهران و ریاض، انتقادات متقابل سیاستمداران اسرائیلی آغاز شده است. این گزارش به نقل از یک منبع ارشد سیاسی رژیم در رم خاطرنشان می‌کند «نفتالی بنت» و «یائیر لاپید»، نخست‌وزیرهای سابق مقصر هستند، چراکه نزدیکی ریاض و تهران جلوی چشم آنها آغاز شده بود. در مقابل بنت و لاپید می‌گویند رقیب راستگرای‌شان نتانیاهو از وقتی دوباره به قدرت بازگشته به قدری سرگرم برنامه‌ریزی و طراحی کودتای قضایی بوده که از تخصیص زمان و توجه به مسائل راهبردی در منطقه بازمانده است. هاآرتص می‌نویسد: وجود غرور صهیونیست‌ها مبنی بر اینکه هنوز مرکز خاورمیانه هستند، به نظر می‌رسد پشت تجدید روابط ایران و عربستان، محاسباتی از سوی ۲ کشور وجود دارد که هیچ ارتباطی به اسرائیل ندارد. در واقع شواهد نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی اگر هم می‌خواسته، نمی‌توانسته اقدامات بیشتری برای متقاعد کردن سعودی‌ها برای تغییر عقیده انجام دهد چرا که آشتی میان ایران و عربستان تا حدی ناشی از تغییر رهبری قدرت‌های جهانی بوده است. به زعم نویسنده این مقاله، سال‌هاست ایالات متحده قصد خود را برای محدود کردن مشارکت خود در خاورمیانه نشان داده و این در حالی است که چین میزان مشارکت خود را در این منطقه افزایش داده و در واقع در آخرین دور مذاکرات میان ریاض و تهران که با موفقیت به پایان رسید، پکن واسطه اصلی بود. به زعم هاآرتص، هم‌اکنون عربستان به این درک رسیده است که آمریکا برای این کشور مبارزه نمی‌کند در حالی که چین آماده میانجی‌گری برای برقراری صلح میان ریاض و تهران است. تهران نیز در حال تقویت جایگاه راهبردی خود است و وقایع ماه‌های اخیر، صحبت‌های پوچ نتانیاهو را درباره ایران آشکار کرده است. به این ترتیب خیالات او درباره اتحاد صهیونیست‌ها و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و موفقیت توافق آبراهام برای متوقف کردن ایران در حال نابودی و از بین رفتن است. در این گزارش درباره اوضاع نابسامان در اراضی اشغالی آمده که تمام وزرای لیکود جز یائیر لوین، وزیر دادگستری رژیم از وضعیت وخیم نتانیاهو آگاه هستند و به نظر می‌رسد اکثر آنها رسیدن به یک توافق که اعتراضات را قبل از گسترده‌تر شدن متوقف کند، ترجیح می‌دهند.