printlogo


کد خبر: 261523تاریخ: 1402/1/21 00:00
توصیه‌های پناهیان برای شب قدر
دین‌داری و بندگی شاکرانه

حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان در سحرهای ماه مبارک رمضان با حضور در برنامه «ماه من» که به‌طور زنده از شبکه 3 پخش می‌شود، درباره تلقی‌های ناصواب از دین و آثار تحریف دین به گفت‌وگو می‌پردازد. در ادامه گزیده‌ای از هجدهمین جلسه این مبحث را می‌خوانید:
* قبل از اینکه دنبال عاشقی خدا باشیم، باید بدانیم معشوق خدا هستیم
وقتی از تشخیص در کنار تکلیف صحبت می‌کنیم، نمی‌خواهیم تکلیف را نفی کنیم، اینجا هم نمی‌خواهیم عاشقی را نفی کنیم، بلکه می‌گوییم «بیشتر از اینکه و قبل از اینکه تلقی عاشقی از دین داشته باشیم، باید تلقی معشوق بودن از دین داشته باشیم»، یعنی بیشتر از اینکه بخواهیم دنبال این باشیم که ما عاشق خدا هستیم، باید پاسخ بدهیم به عشقی که حضرت رب نسبت به ما دارد. این مقام را باید درک کنیم.
حالا کو تا ما به عاشقی برسیم! ولی همین الان هم معشوق و محبوب خدا هستیم؛ الان لطف و محبت خدا شامل ما هست و اگر پاسخ‌دهنده به لطف و محبت پروردگار باشیم، زندگی معنوی ما متحول خواهد شد.
* راه برقراری رابطه عاطفی با خدا چیست؟ درک اینکه خدا به ما محبت دارد و ما معشوق او هستیم
حالا این رابطه عاطفی با مولا را چگونه باید برقرار کنیم؟ حتی اگر خواستیم عاشق بشویم، از کدام راه باید برویم؟ از راه درک اینکه خدا به ما محبت دارد و ما معشوق او هستیم. ببینید انسان‌ها چقدر دوست دارند که آنها را دوست‌شان داشته باشند! آیا این درست است که ما دوست داریم ما را دوست داشته باشند؟ بله، در زیارت امین‌الله که زیارت بسیار معتبری است، می‌خوانیم: «مَحْبُوبَةً فی أَرْضکَ وَ سَمَائکَ»، یعنی من را محبوب آسمان‌ها و زمین قرار بده... این محبوب بودن را خدا هم می‌پسندد.
قرآن می‌فرماید: وقتی فرعون و لشکریانش مردند، آسمان‌ها و زمین بر آنها گریه نکردند. «فَمَا بَکَتْ عَلَیْهمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ» (دخان، ۲۹) این به ما یاد می‌دهد که بگوییم «پس باید این‌طور باشد، یعنی ما باید به جایی برسیم که اگر از دنیا رفتیم، آسمان و زمین بر ما گریه کنند! یعنی این‌قدر باید محبوب باشیم». البته معلوم است که ما دنبال حب مقام و حب شهرت و... نباید باشیم، بلکه دنبال محبوب بودن به معنای واقعی کلمه باید باشیم.
* در شب‌های قدر، حال شاکرانه دعای عرفه امام حسین(ع) را داشته باشیم
ما این 3 شب قدر باید در خانه خدا برویم، اگر بتوانیم حال دعای عرفه امام حسین(ع) را داشته باشیم چقدر خوب است؛ یعنی همان حس و حال شاکرانه! نگوییم دعای عرفه فقط برای روز عرفه و صحرای عرفات است! ما این حال را می‌خواهیم! چرا جوشن کبیر می‌خوانیم و مدام می‌گوییم «خلّصنا من النّار یا ربّ»، خدایا ما را جهنم نبر! چون خودمان را جهنمی می‌دانیم به دلیل اینکه نتوانسته‌ایم از خدا تشکر کنیم. امام سجاد(ع) در دعایی صدا می‌زند: «خدایا این ‌همه در این دنیا به من لطف کردی و من به تو بدی کردم، در آخرت هم اگر من را بخشیدی من از شرمندگی چه‌کار کنم و چگونه پاسخ بدهم!»

Page Generated in 0/0061 sec