مهـــدی بختـیــاری: صهیونیست‌های حاضـر در سرزمین‌های اشغالی امسال عید پسخ (فصح) متفاوتی را تجربه کردند.

ریسک بزرگ صهیونیست‌های افراطی برای ورود به صحن مسجدالاقصی و هتک حرمت حرم شریف، آن هم پس از چندین و چند عملیات استشهادی در سرزمین‌های 1948 و کرانه باختری و همزمانی این موارد با آشوب‌های 3 ماهه اخیر در سرزمین‌های اشغالی از سوی یهودیان مخالف دولت نتانیاهو، رژیم اشغالگر قدس را در یکی از بدترین شرایط عمر ننگین 75 ساله خود قرار داده است.

با این حال پس از حمله چند روز گذشته جنگنده‌های این رژیم به برخی پایگاه‌های نظامی در کشور سوریه که به شهادت چند نفر از جمله ۲ تن از نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی انجامید، این رژیم با تهدید متفاوت دیگری  این بار از خارج فلسطین و به صورت همزمان مواجه شد.

شلیک ده‌ها راکت از جنوب لبنان به مناطق صهیونیست‌نشین شمال فلسطین اشغالی و همزمان، شلیک راکت از غزه، توپ را در زمین نتانیاهو انداخت و او را بر سر یک دوراهی سخت قرار داد.

راه اول این بود که صهیونیست‌ها همان‌طور که رجزخوانی می‌کردند، جواب این حملات را با مشت آهنین بدهند. یعنی یک حمله سنگین به نیروهای مقاومت در غزه و همزمان حمله دیگری به حزب‌الله لبنان که صهیونیست‌ها ابتدا آن را پشت سر حملات راکتی از خاک لبنان معرفی می‌کردند.

اما نتانیاهو و سران ارتش این رژیم ترجیح دادند به چند حمله محدود و کم‌اثر به غزه و زمین‌های کشاورزی در جنوب لبنان بسنده کنند، چرا که به ریسک بالای آغاز یک جنگ تمام‌عیار با حزب‌الله لبنان و همزمان جنگیدن در جبهه دیگری در غزه آن هم در وضعیت این روزهای‌شان کاملاً ‌واقف بودند.

اندکی بعد، شلیک راکت از خاک سوریه و همزمان اعلام اینکه دولت مصر هم مانع شلیک راکت از خاک این کشور به سرزمین‌های اشغالی شده، وضعیت روانی کابینه نتانیاهو را بیش از پیش به هم ریخت.

حالا صهیونیست‌ها خود را در میانه یک قلق‌گیری 360 درجه‌ای از جنوب و غرب و شمال و شرق می‌بینند که در صورت آغاز جنگ می‌تواند یک قدم بزرگ برای پایان کار آنها باشد.

از این گذشته، اوضاع در داخل سرزمین‌های اشغالی هم به همان میزان برای صهیونیست‌ها تاریک و تار است.

انجام عملیات شهادت‌طلبانه مبارزان فلسطینی در دره اردن که به هلاکت 3 صهیونیست انجامید و سپس انجام عملیاتی دیگر در تل‌آویو که یک کشته و چند زخمی داشت، نشان می‌دهد اوضاع امنیتی برای رژیمی که شهروندانش آن را به فرعونی در مقابل ملت یهود تشبیه کرده‌اند، بغرنج‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسد.

هر چند از پیش از انتخابات کنست هم مشخص بود روی کار آمدن نتانیاهو نه تنها به چالش‌های این رژیم پایان نمی‌دهد، بلکه خود او به یکی از مهم‌ترین عوامل بحران رژیم تبدیل خواهد شد ولی وضعیت این روزها و همچنین تحولات مهم منطقه‌ای مثل حسنه شدن روابط ایران با عربستان - و احتمالاً در آینده با برخی دیگر از کشورهای عربی- و نیز افراط‌گرایی احزاب تندرو موتلف نتانیاهو، زمینه‌ای شد تا برخی سران رژیم اشغالگر از احتمال پایان کار اسرائیل در آینده نزدیک سخن برانند.

دیروز یک روز به یادماندنی(!) دیگر برای اشغالگران فلسطین بود و راهپیمایی عظیم روز جهانی قدس نشان داد پایان اشغالگری از هر زمان دیگری نزدیک‌تر است.

امروز جوانان فلسطینی که حتی عضو گروه‌های رسمی و سابقه‌دار نیز نیستند، گروه جدیدی با نام «عرین الاسود» تشکیل داده‌اند که خواب راحت را از چشمان صهیونیست‌ها در کرانه باختری گرفته و کرانه را به سپری برای قدس تبدیل کرده‌ است.

نیروهای مقاومت این روزها در یکی از آماده‌ترین مقاطع خود به سر می‌برند؛ نیروهایی که اگر یک روز با دست خالی و سنگ می‌جنگیدند، امروز به مدرن‌ترین تجهیزات از پهپاد تا موشک مجهز شده‌اند و در حوادث اخیر نیز نخستین نشانه‌ها از شروع تجهیز آنها به سامانه‌های دفاع هوایی را مشاهده کردیم.

دیدار اخیر سران گروه‌های مقاومت با سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان و ایجاد یک سیستم هماهنگ بین همه این گروه‌ها خطر را بیش از پیش به صهیونیست‌های اشغالگر گوشزد می‌کند.

امروز اسرائیل از خارج و داخل با خطر بزرگی مواجه است که یک مساله را برای اشغالگران روشن می‌کند: هیچ جا برای آنها امن نیست.

نتانیاهو هم این را بخوبی می‌داند.