سیدجواد هاشمی، بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در برنامه «مضیف» که این شبها با اجرای سیدجواد پرئی از تلویزیون اینترنتی حبیب پخش میشود، درباره یکی از نقشهای دیده نشده خود گفت: من نقشهای مختلفی از شهدا بازی کردهام اما یکی از این نقشها شخصیت حبیببنمظاهر است که به خاطر جایگاهی که دارد، برایم بسیار متفاوت با همه نقشها بود. حبیب عملیات عاشورا را فرماندهی کرد و لحظهای که ممکن بود به خیلیها تردید دست بدهد، او به آنها اطمینان بخشید.
وی اضافه کرد: روزی که نقش حبیب به من پیشنهاد شد خیلی ترسیدم. با اینکه نقش شهدا را زیاد بازی کرده بودم اما حبیب پاسبان حریم آلالله بود و این، مسؤولیت این نقش را زیاد میکرد. من حتی تعجب کردم و گفتم سن و سالم به گونهای نیست که این نقش را بازی کنم؛ کاش گریم من نمایش داده میشد و میفهمیدید چقدر برای این نقش چهره من تغییر کرده است و فقط از صدایم مشخص میشود من این نقش را بازی میکنم.
* حساسیتهای موجود درباره ایفای نقش شهدا
سیدجواد هاشمی درباره حساسیتهای ایفای نقش شهدا از جمله نقش شهید کشوری نیز عنوان کرد: وقتی نقش شهید کشوری را بازی کردم، مادرش به من گفت «حواست هست این نقش با تو میماند» و همینطور هم شد. این نقشی بود که با من ماند و من با این نقش معروف شدم.
این بازیگر در بخش دیگری از این گفتوگو درباره فضایی که در آن بعضی هنرمندان از اظهار نظر نسبت به ارادت به امام حسین ترس دارند، عنوان کرد: نوکری سیدالشهدا(ع) چنین فیگورهایی ندارد، خود من با سیدالشهدا(ع) و پدرشان امیر مؤمنان سالها زندگی کردهام. من ۲۵ سال در همین ایام - جز ۳ سال اخیر - تئاتر نذر کردهام که تعطیلی چند ساله اخیر هم به خاطر مرحوم علی سلیمانی بوده است.
* طی ۲۵ سال ۱۰۰ بازیگر به صورت نذری روی صحنه رفتهاند
وی درباره نذر تئاتر خود توضیح داد: ما طی ۲۵ سال حدود ۱۰۰ بازیگر و عوامل داشتهایم که به صورت نذری روی صحنه رفتهاند و تمام برکت زندگی من از این ۲۵ سال به وجود آمده است. زندهیاد علی سلیمانی هم ۲۵ سال نقش اصلی این نمایش را بازی کرد. درباره نوکری امام حسین(ع) پرسیدید، باید بگویم نوکری ایشان شکل و شمایل مختلفی دارد و هر جور دوست دارید میتوانید فیگور بگیرید. در این دستگاه میتوانید سینهخیز بروید یا میتوانید سربالا و باافتخار حرکت کنید. سیدجواد هاشمی در بخش دیگر در این برنامه زنده که از کربلا پخش میشد، درباره شناخت از امام حسین(ع) عنوان کرد: متاسفانه ما امام حسین را از یک روز صبح تا بعدازظهر و بعد هم شام غریبان میشناسیم، در حالی که باید به زندگی ائمه برویم و ببینیم اینها چطور زندگی میکردند. چقدر انفاق و بخشش میکردند. ما فقط محرم سینه میزنیم و بعد میرود تا محرم سال بعد. باید بدانیم امام حسین(ع) چگونه از آدمهای تنگدست دستگیری میکرده که سنتی بوده که از مادرشان حضرت زهرا(س) آموخته بودند. ما اینها را یاد نگرفتهایم و میگوییم شاید اینها اغراق است؛ مگر میشود این آدمها هر بار زندگیشان صفر بشود و بعد دوباره به دست بیاورند و باز آن را ببخشند؟!