* حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسن قنبریان:

1- رهبر انقلاب در دیدار 14 دی 1401 بانوان صراحتا فرمودند: «کسانی را که حجاب کامل ندارند، نباید به بی‌دینی و ضدانقلابی متهم کرد».

برخی از ما پیروان ولایت از وصف (ضعیف‌الحجاب)، مفهوم گرفتیم و بی‌حجاب‌ها و کشف‌حجاب‌کرده‌ها را به «بی‌دین» و «ضدانقلاب» متهم کردیم! 

البته ایشان قبلا همین لبیک‌گویان به کمپین‌های علینژاد را هم بیش از فریب‌خورده لقب نداده بودند.(17 اسفند 96)

ایشان این بار (15 فروردین 1402) تصریح کردند: «خیلی از کسانی که کشف حجاب کردند اهل دین هستند...» تا از دست برخی از ماها و اتهام‌زنی‌های‌مان نجات‌شان دهند!

می‌پرسی: حالا دعوا سر تعابیر و اتهامات است یا کشف راهبرد رهبر بزرگوار انقلاب؟! 

منتظر باش!

2- دو، سه دهه قبل ایشان راه‌حل اساسی بی‌حجابی و بدحجابی را تذکر لسانی همگانی [نه گروه‌های نیابتی] می‌دانستند: «بگویید و رد شوید»! 

آنوقت هم بسیاری از ما پیروان ولایت می‌گفتیم اثر ندارد!

اندیشکده‌ها و مراکز تخصصی هم دنبال بسته سیاستی و اجرایی برای تحقق تذکر لسانی همگانی نیفتادند. به شکل نیابتی و حداقلی انجام و البته محکوم به شکست شد!

تا به اینجا کشید که کمپین‌های طراحی شده اپوزیسیون و سوژه‌سازی‌های گشت ارشاد از اساس تذکر لسانی را «ناممکن» (نه فقط ناموثر) کرد!

فکر نمی‌کنید ادبیات اخیر رهبر انقلاب راهبردی را دنبال می‌کند؟!

ادامه دهید!

3- آمار پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات (دفتر طرح‌های ملی) در بازه زمانی ۲۹ تا ۳ مرداد ۱۴۰۱ نشان می‌داد ۲۳ درصد پاسخگویان، اصلا حجاب را «واجب شرعی» نمی‌دانند!

 با اشکال مختلف تهاجمات رسانه‌ای و شبکه‌ای؛ شک، شبهه و جهل بسیط (به این میزان) نسبت به حکم عجیب نیست. با این وضع، در فضای گسل‌های اجتماعی موجود و ناممکن شدن گفت‌وگو، تبیین و تذکر لسانی؛ صرفاً تکیه بر ورود قهری یا قضایی و اجرای تعزیرات قانونی، طبعا راه‌حل اساسی به نظر نمی‌رسد.

اما گفتن این حرف‌ها، از سوی برخی گروه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، اتهام اسلام صورتی(!) می‌خورد! فقط «دادستان ورود کن!» نشان مذهب و انقلابیگری و غیرت قلمداد می‌شد!

تا اینکه رهبر انقلاب هم در دیدار اخیر (15 فروردین 1402) از «این ندانستن» به نوع دیگری سخن گفتند و باز کمیت را بالا بردند: «خیلی از کسانی که کشف حجاب می‌کنند اگر بدانند پشت این کاری که اینها دارند می‌کنند چه کسانی هستند قطعاً نمی‌کنند. من می‌دانم؛ خیلی از اینها که اهل دین، اهل تضرع، اهل ماه رمضانند، اهل گریه و دعا هستند توجه ندارند که چه کسانی پشت این سیاست رفع حجاب و مبارزه با حجاب هستند. جاسوس‌های دشمن، دستگاه‌های جاسوسی دشمن دنبال این قضیه هستند. اگر بدانند حتما نمی‌کنند»! 

یعنی تعداد آنهایی که به ابعاد «حرام سیاسی» بودن کشف حجاب ناآگاهند هم «خیلی» است!

اگر «خیلی» از کسانی که کشف حجاب کرده‌اند در خیابانند، «نمی دانند»؛ راهش «تبیین است یا باتوم»؟!

ایشان در ماجرای اغتشاشات فرمودند: «وسوسه روی جوانان را تبیین بر طرف می‌کند نه باتوم»!((19 دی 1401) 

اما راه‌حل بسیاری از ما باتوم یا مابه‌ازا دوربین - جریمه بود!

4- اما تبیین، فضا و ارتباط می‌خواهد.

فضای موجود، گسست و جدایی بین بی‌حجاب و محجبه و علما و... است. دشمن هم به شکل جدی به آن دامن می‌زند و دوستان ناآگاه هم مثل همیشه سوژه‌ها را برای گسست بیشتر فراهم می‌کنند. رهبر انقلاب با ادبیات خاص اخیر، اول دنبال بسترسازی برای این ارتباط و گفت‌وگو و زمینه‌سازی برای جهاد تبیین هستند.

اول شل‌حجاب‌ها را از زبان تند ما و برچسب‌های بی‌دین و ضدانقلاب گرفتند.

وقتی فقط جای برچسب‌ها را عوض کردیم و به کشف‌حجابی‌ها، بی‌دین و ضدانقلاب گفتیم و حتی به خطبه‌های جمعه هم کشاندیم؛ سراغ اینها هم آمدند و با ادبیاتی غلیظ‌تر و کلماتی بیشتر از بار قبل (که درباره شل‌حجاب‌ها بود) آنها را از زبان تند ما گرفتند. آنها را اهل دین و تضرع و گریه و دعا و رمضان خطاب کردند.

رهبری دارند چتر وحدت ملی می‌گسترند و  شکاف و گسل اجتماعی را پر می‌کنند تا تأثیر و تأثر ملت برهم فراهم شود. واضح نیست؟!

به طور روشن:

* این چتر پدری، برادری - خواهری که زمینه و بستر برای «فن‌آوری اجتماعی» گفت‌وگو، تبیین، تذکر و تصحیح است را به هیچ طریق پاره نکنیم. دوباره در آن رخنه جدید نیفکنیم.

خطبا، ائمه جمعه، منبری‌ها و گروه‌های مرجع چند هفته - بدون اینکه ارزش حجاب را کم یا بی‌حجابی را مجاز نشان دهند - با همین ادبیات و درون همین راهبرد سخن بگویند.

اول به بستر گفت‌وگو و ارتباط بپردازند. از یکپارچگی و #ولاء - طرفینی(۱) بگویند و گسل اجتماعی را هم‌آورند.  

* به جای تجمعات مطالبه‌گری برای اعمال تعزیرات قانونی یا اجرای جریمه علیه بی‌حجاب‌ها و... به بسته‌ها و خلاقیت‌های فناوری اجتماعی تأثیر و تأثر همگانی و متقابل فکر کنند. برخی ابتکارات خوب را بیفزاییم و نقش‌آفرینی مدنی خود را گسترش دهیم.

* اگر نمی‌خواهیم حاکمیت در ارزش‌ها برکنار باشد و فعلا مطالبه‌گری از مسؤولان را انقلابیگری می‌دانیم؛ مطالبه برخورد با مهره‌درشت‌های بی‌حجابی یعنی قاچاقچیان حجاب و پوشاک، سازمان‌بخشی‌ها و دست‌های پنهانی که رهبری اشاره کردند را بخواهیم.

بی‌حجاب کف خیابان، برانداز هم که باشد، بدتر از سرباز میدان ژاله دوره پهلوی نیست؛ با افسر بعثی شلمچه فرق دارد؛ یک بار دیگر (مثل دوره انقلاب) باید او را به ملت برگردانیم.

* اولویت مسائل اقتصادی در مطالبه از دولت‌ها را جابه‌جا نکنیم. 

رهبر انقلاب در همین سخنرانی تصریح کردند: «برای عملی شدن شعار امسال باید دستگاه‌ها و بخش‌های کشور اولویت آن را بپذیرند. همه همت‌ها و اراده‌ها در طول سال باید متوجه این # نقطه - کانونی باشد./ شعارهای اقتصادی به معنای بی‌اعتنایی به مسائل فرهنگی و اجتماعی نیست، یک اقتصاد نابسامان بر فرهنگ جامعه هم اثرگذار است».(15 فروردین 1402)

* ایشان از امام و مولای‌شان امیرالمومنین(ع) آموخته‌اند. در خطبه۸۷ فرمودند: «معذور دارید کسی را که هیچ حجتی علیه او ندارید و او منم!... بر حدود حلال و حرام واقف‌تان کردم، لباس عافیت از عدالت بر تن‌تان کردم، معروف را با قول و فعلم فرش زیر پای‌تان کردم، کرایم اخلاقی خود را به شما نشان دادم...».

یعنی بدون مطلع کردن همه به حرام‌ها، به عافیت رساندن زندگی‌ها با عدالت اجتماعی، فرش کردن معروف در جامعه، نشان دادن کرامت‌های اخلاقی حاکم؛ حاکمیت در قبال شهروندانش معذور نمی‌شود؛ عذر خطاها و تخلف‌ها تمام نمی‌شود!

______________________________

۱- رهبر انقلاب در دیدار بانوان (14 دی 1401) یکبار دیگر سخنرانی خود برای علمای استان خراسان شمالی (19 مهر 91) را به رخ کشیدند که به نظرم مثالی گویا از ولای طرفینی و نهی از منکر متقابل بی‌حجاب - متشرع است.