باربد بهراد: عمر موفقیت در فوتبال بیش از اندازه کوتاه است؛ حس تلخی که ریکی ساپینتو و ژوزه مورایس تجربه کردند. سپاهان از همان دقیقه یک بازی با ملوان نمایش درخشانی داشت و موقعیت‌های گلزنی فراوانی روی دروازه این تیم خلق کرد. در نهایت اوایل نیمه دوم بود که ارسال‌های متعدد رامین رضاییان به بار نشست و شهریار مغانلو توانست با یک ضربه سر محکم دروازه ملوان را باز کند. با این برتری، صدرنشینی سپاهان ادامه می‌یافت و این تیم در آستانه کسب قهرمانی قرار می‌گرفت اما یک غفلت غیرمنتظره در دقایق پایانی ۳ امتیاز این تیم را به یک امتیاز کاهش داد و آنها را پشت سر پرسپولیس در رده دوم قرار داد. جالب اینکه در همان دقایق کوتاه بعد از دریافت گل بود که گزارشگر اصفهانی به انتقاد از تصمیمات ژوزه مورایس پرداخت و مدعی شد شاید تعویض‌های این سرمربی بوده که نقش مهمی در از دست رفتن این 2 امتیاز مهم ایفا کرده است. خود این سرمربی پرتغالی نیز اینقدر از نتیجه تیمش عصبانی بود که بر خلاف همیشه، حتی در نشست خبری بعد از بازی نیز شرکت نکرد و ترجیح داد خیلی زود راهی خانه شود. احتمالا مورایس بعد از بازی بارها موقعیت‌های متوالی و از دست رفته تیمش را مرور کرده و دوباره حسرت خورده است. نکته مهم اینجاست که این سرمربی باتجربه تا 24 ساعت قبل موفق‌ترین مرد فوتبال ایران بود و در اوج قرار داشت اما حالا شرایط به کلی برای مورایس عوض شده و احتمال دارد او در نخستین فصل حضور در ایران حتی موفق به فتح یک جام نیز نشود. اوضاع برای ریکاردو ساپینتو نیز چندان متفاوت نیست. از اوایل فصل زمستان بعد از شکست در اصفهان مقابل سپاهان بود که روزهای درخشان این سرمربی در ایران آغاز شد و جز یک تساوی در خانه نساجی، استقلال تحت هدایت ساپینتو به هیچ حریفی رحم نکرد. برتری فوق‌العاده با ۶ گل مقابل هوادار باعث شد تیم او بخت اول کسب پیروزی در داربی لقب گیرد اما بازی مقابل پرسپولیس به بدترین شکل ممکن برای آبی‌پوشان پیش رفت و شکست برابر رقیب دیرینه، شانس قهرمانی استقلال را تا حد قابل توجهی تقلیل داد. حالا کمتر از یک هفته از برتری‌های درخشان استقلال و سپاهان سپری شده و اوضاع چندان بر وفق مراد ۲ سرمربی پرتغالی نیست اما همه چیز برای یحیی گل‌محمدی به شکل عجیبی تغییر یافته است. تیم او که با شکست مقابل سپاهان در اسفند بشدت مورد انتقاد قرار داشت، حالا در اوج است و بخت اول فتح هر ۲ جام محسوب می‌شود. پیروزی‌های متوالی فروردینی تیم گل‌محمدی در لیگ برتر، برتری در داربی مهم مقابل استقلال و البته غفلت عجیب سپاهان در اصفهان برابر ملوان، باعث شد همه چیز به سود یحیی و تیمش رقم بخورد و بعد از چند ماه، آنها دوباره در صدر جدول قرار گرفته‌اند.

مرور این روند نشان می‌دهد عمر موفقیت و ستایش و تمجید در فوتبال بیش از اندازه کوتاه است. گل‌محمدی که زیر تیغ انتقادات قرار داشت، حالا دوباره تبدیل به محبوب هواداران پرسپولیس شده و در سوی دیگر مورایس و ساپینتو که بشدت مورد تمجید هواداران قرار می‌گرفتند، حالا شرایط چندان خوبی را تجربه نمی‌کنند. همین وضعیت ممکن است هفته بعد به شکل متفاوتی تکرار شود و مثلا احتمال دارد تزلزل پرسپولیس مقابل گل‌گهر، دوباره معادله قهرمانی را تغییر دهد. به همین علت است که برای سنجش میزان موفقیت یک سرمربی، تنها نباید نتایج او را مورد بررسی قرار داد و باید عمیق‌تر ماجرا را بررسی کرد. به عنوان مثال یورگن کلوپ در سال‌های اخیر بارها در لیگ برتر در هفته‌های پایانی جام را به منچسترسیتی واگذار کرده و در یک دهه اخیر ۳ بار نیز در فینال لیگ قهرمانان مغلوب شده است. اگر در آخرین گام نتایج دیگری رقم می‌خورد، شاید کلوپ حالا عنوان موفق‌ترین سرمربی تاریخ فوتبال را از آن خود کرده بود اما در شرایط فعلی نیز نمی‌توان او را ناکام توصیف کرد و بی‌تردید او یکی از قوی‌ترین لیورپول‌های تاریخ را ساخته است. همین طرز تفکر درباره مربیانی مانند ساپینتو، مورایس و یحیی نیز صادق است. به هر حال در نهایت یکی از این ۳ نفر در پایان فصل جام قهرمانی را بالای سر می‌برد و این به معنای ناکامی ۲ نفر دیگر نیست. این ۳ سرمربی موفق به رقم زدن جذاب‌ترین کورس قهرمانی تاریخ فوتبال ایران شده‌اند و از این بابت باید مورد تمجید قرار بگیرند. امیدواریم هم یحیی، هم مورایس و هم ساپینتو فصل بعد نیز بر مسند کار مانده و در کنار خمس و مربیان دیگر، یک کورس قهرمانی و تماشایی دیگر را رقم بزنند. در 48 ساعت گذشته همه چیز به بهترین شکل ممکن برای یحیی گل‌محمدی پیش رفت اما او آنقدر تجربه دارد که بخوبی بداند این شرایط همیشگی نیست و یک اشتباه کوچک می‌تواند معادلات را به کلی در مسیر قهرمانی تغییر دهد.

***