نیلوفر زارع: در حال حاضر، شهرها بویژه کلان‌شهرهای کشور متراکم و فشرده هستند. متاسفانه در بحث متراکم‌سازی، اصول شهرسازی را رعایت نکرده‌ایم. فاصله ساختمان‌ها از یکدیگر، فاصله معابر، کوچه‌ها، خیابان‌ها و سرانه‌ها هیچ کدام لحاظ نشده‌ است. به همین دلیل در شهرهای‌مان همزمان فشرده‌سازی و متراکم‌سازی را داریم. بنابراین شهرهای کشور کیفیت لازم را برای زندگی ندارند. آلودگی هوا و آلودگی صوتی، ترافیک و موارد اینچنینی از جمله مشکلاتی است که با آنها مواجه هستیم. در این شرایط، تراکم جمعیتی شهری یا نسبت نفر بر هکتار در کشورمان در شرایط بدی قرار گرفته است و در مقایسه با کشورهایی که مساحت کمتری نسبت به ما دارند، وضعیت نامساعدتری داریم.

یکی از دلایلی که مخالفان ساخت مسکن‌های یک‌طبقه مطرح می‌کنند، این است که زمین زیادی برای ساخت این واحدها مورد نیاز است و زمین به اندازه کافی نداریم. پاسخ این است: در حال حاضر برای اسکان 85 میلیون نفر، تنها یک درصد از زمین‌های کشور مورد استفاده قرار گرفته است و در صورتی که بالاترین سرانه ذکر شده در آیین‌نامه شورای عالی شهرسازی و معماری در نظر گرفته شود (هر نفر 106 متر مربع)، برای جمعیت 80 میلیون نفری 8 هزار و 560 کیلومتر مربع زمین مورد نیاز است که معادل ۲ درصد مساحت ایران کافی خواهد بود. از طرف دیگر، در کشور ما حدود یک میلیون و 600 هزار متر مربع زمین برای کاربری مسکونی در دسترس است که فقط در 150 هزار متر مربع از آن ساخت‌وساز انجام داده‌ایم و زمین‌های زیاد دیگری وجود دارد که می‌توان از آنها استفاده کرد. تنها کاری که دولت باید انجام دهد این است که با استفاده از اختیاراتش به آزادسازی زمین‌های اطراف شهرها بپردازد و ساخت شهرهای جدید را در دستور کار قرار دهد. توافق با مالکان زمین در داخل محدوده‌های شهری نیز از دیگر راهکارهایی است که برای پیشبرد طرح مسکن ملی می‌توان در دستور کار قرار داد. در همین ارتباط نظر کیومرث سرمدی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس را درباره طرح مسکن ملی و ساخت خانه‌های حیاط‌دار جویا شدیم.

سرمدی درباره طرح ملی مسکن و ساخت خانه‌های حیاط‌دار تصریح کرد: خانه‌های ویلایی و داشتن حیاط مستقل حس خوبی به ساکنان القا می‌کند و این نوع خانه‌سازی با اعتقادات و سبک زندگی ایرانی سنخیت دارد. اگر بتوانیم به لحاظ تأمین زمین، اعطای امکانات آب، برق، گاز و... مشکلات را حل کنیم، ساخت خانه‌های یک طبقه و حیاط‌دار نسبت به آپارتمان‌سازی مزیت دارد. خانه‌های ویلایی حتما به لحاظ مسائل فرهنگی، ایجاد آرامش برای ساکنان و دیگر مسائل ابعاد بهتری دارد. مهم این است که طرح‌های ساخت مسکن دچار شعارزدگی نشود و بتوانیم اقدام مناسبی را در این زمینه انجام دهیم. الان هزینه‌های ساخت مسکن بسیار بالاست و شرایط خوبی در حوزه مسکن نداریم و دولت باید طی یک برنامه حساب شده به این موضوع سامان دهد. 

وی در ادامه گفت: مواردی که در ارتباط با مضرات آپارتمان‌نشینی گفته می‌شود، کاملا درست است و خانه‌های ویلایی می‌تواند این مشکلات را حل کند. مثلا در آپارتمان افراد براحتی نمی‌توانند به توسعه یک کسب‌وکار خانگی بپردازند و درآمد داشته باشند، زیرا برای دیگران مزاحمت ایجاد می‌شود. همچنین ساکنان آپارتمان‌ها به دلایل مختلف از جمله هزینه‌های نگهداری امکاناتی مانند پشت‌بام و آسانسور با یکدیگر به مشکل می‌خورند. در صورت بروز بلایای طبیعی مثل زلزله نیز حجم مشکلات در آپارتمان‌ها بیشتر است. از طریق ساخت خانه‌های تک طبقه و حیاط‌دار نه تنها دسترسی خانوارها را به فضای باز و آفتاب داریم و افراد به لحاظ روحی شرایط بهتری خواهند داشت، بلکه این مشکلات نیز حل می‌شود. 

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس خاطرنشان کرد: برخی مخالفان ساخت خانه‌های تک‌طبقه و حیاط‌دار به نبود زمین کافی برای این کار اشاره می‌کنند اما واقعیت این است که در برخی شهرها که ما زمین کافی داریم نیز تاکنون اقدامی در این باره رخ نداده است. حتی در شهرهایی که زمین به وفور در دسترس است، می‌بینیم آپارتمان‌سازی در دستور کار قرار دارد. این مسائل نشان می‌دهد ساخت خانه‌های حیاط‌دار جزو اولویت‌های ما نبوده است. باید بررسی‌های جامعی در این زمینه انجام شود و اگر امکان واگذاری زمین وجود دارد، باید از مزیت‌های ساخت خانه‌های ویلایی و حیاط‌دار بهره‌مند شویم. این موضوع را باید مدنظر داشته باشیم که به طور کلی مزیت‌های ساخت خانه‌های ویلایی و حیاط‌دار بسیار بیشتر از آپارتمان‌سازی است.