سیدرضا صدرالحسینی: در نقشه راه سیاست خارجی دولت سیزدهم یکی از مهمترین موضوعات مورد تأکید، مساله روابط با کشورهای مسلمان و همسایه با تاکید بر مسائل اقتصادی است. «عراق» با بیش از 1400 کیلومتر مرز مشترک با جمهوری اسلامی میتواند شاخصههای قابل توجهی را در این رابطه داشته باشد؛ هم کشور همسایه و مسلمان است و هم اکثریت مردم این کشور شیعه هستند و علایق تمدنی، فرهنگی، دینی، مذهبی و اقتصادی فراوانی میان ایران و عراق وجود دارد، بنابراین توافقات به عمل آمده در دیدارهای گذشته مقامات تهران و بغداد قطعاً و یقیناً به پیگیری نیاز دارد که سفر اخیر رئیسجمهور عراق به تهران میتواند انجام توافقات قبلی را تسریع کند. نکته بعدی مسائل «امنیتی» میان ایران و عراق است که از اهمیت ویژهای برای ۲ کشور برخوردار است؛ به دلیل اینکه هر ۲ کشور برای مبارزه با تروریسم، تلاشهای قابلتوجهی کردند و توانستند با کمک یکدیگر تروریسم پلید داعش را زمینگیر کنند و خلافت او را از بین ببرند. با توجه به اینکه هنوز امکان تولید و تکثیر هستههای خفته داعش و جریانهای تروریستی در برخی مناطق غرب آسیا وجود دارد، حتماً همکاریهای ۲ کشور میتواند در مبارزه با این تروریستها موثر واقع شود.
نکته مهم دیگر «گذرگاههای تجاری» است که باید بین ۲ کشور ایران و عراق افزایش یابد و همچنین از این گذرگاههای فعلی حداکثر استفاده برای صادرات و واردات و افزایش تعاملات و تجارت ۲ کشور برده شود. بنابراین به نظر میرسد حضور عبداللطیف رشید رئیسجمهور عراق در تهران میتواند در حوزههای مختلف بسیار برای ۲ کشور موثر باشد و ضمناً هر قدر کشورهای همسایه منطقه بتوانند تعاملات و همکاریهای خود را بیشتر کنند و در حوزههای گوناگون تسری ببخشند، «امنیت منطقه» افزایش و ورود نیروهای فرامنطقهای به منطقه ژئوپلیتیک غرب آسیا کاهش مییابد.
موضوعات میان ایران و عراق با توجه به علایق و پیوستگیهای تمدنی، فرهنگی و اقتصادی ۲ کشور فراوان است. در حقیقت زمینه همکاریهای ۲ کشور ایران و عراق، میتواند به تمام جنبههای مختلف پارلمانی، علمی، آموزشی، فرهنگی، رسانهای، هنری و تمام جنبههای ممکن که ۲ ملت همسو و همفکر میتوانند با هم داشته باشند، تسری یابد.
با توجه به تاکیدات رهبر حکیم انقلاب در به ثمر رسیدن توافقات قبلی قطعاً در درون و دل توافقات قبلی میتوان توافقات جدیدی را نیز به وجود آورد و این توافقات را گسترش و تسری داد اما یکی از نکات مهمی که حتما باید از سوی مقامات تهران و بغداد مورد توجه و گفتوگو قرار گیرد، اخراج نیروهای بیگانهای است که در بعضی نقاط سرزمین عراق لانه گزیدهاند.