دکتر حسن عباسی*: رهبر انقلاب فرمودند اینها بچه‌های انقلاب هستند و از دیپلماسی آنها حمایت می‌کنیم لذا براساس آنچه رهبری فرمودند ما هم از تلاش‌های آنها حمایت می‌کنیم و از زحمات آنها قدردانی می‌کنیم و می‌گوییم اینها با 1+5 روبهرو نیستند، اینها با 28 کشور روبهرو هستند.
در واقع روسیه یک کشور است و چین هم یک کشور و یکی هم آمریکا، اتحادیه اروپا 28 کشور است که خانم اشتون از طرف آن کشورهای اروپایی می‌آید ولی چون در اتحادیه اروپا 3 تا وزیرخارجه نگران آن هستند که این خانم نتواند از پس کار برآید، به کمک اشتون می‌آیند.
وزیر خارجه فرانسه، انگلیس و آلمان به کمک مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا می‌آیند فلذا در واقع تیم مذاکره‌کننده ایرانی با 28 کشور در حال مذاکره است. یک به 28 هم نامردی است. منتها بحث بر سر این است که این افراد انقلابی و دلسوز کشور، برآیند و شناخت درست و دقیقی از توان دفاعی و نظامی کشور ندارند. لذا اظهاراتی که وزیر امور خارجه ایران کرد و گفت سیستم دفاعی ما چه و چه؛ حکایت از این دارد که ایشان در این زمینه تقریبا ناآگاه است.
سیاست خارجی در خلأ و محرمانه به جایی نمی‌رسد
نکته بعدی مواضعی است که وزیر امور خارجه درباره هولوکاست و مسائل دیگر گرفت. فکر می‌کردند که این لبخند سودی دارد که این هم بی‌فایده بود. یکی دیگر از مسائل این است که مردم از دید این تیم مذاکره‌کننده نامحرم هستند، نخبگان نامحرم هستند، نمایندگان مجلس نامحرم هستند و لذا مفاد اصلی این توافقنامه ارائه نمی‌شود.
اخیرا هم خانم وندی شرمن رسما اعلام کرد آنچه در جلسه گذشته، توافق شده است تا 4 ماه آینده توسط هیچکدام از اعضای حاضر در جلسه منعکس نشود. البته این خانم اطلاعات را به دست دشمن ایران یعنی اسرائیل داد.
اینکه مسؤولان و نمایندگان مجلس که نماینده ملت هستند را توجیه نکنیم و به نخبگان دانشگاهی احترام نگذاریم و نگوییم چه اتفاقی افتاده است؛ مجلس، دولت، نخبگان دانشگاهی و مردم نمی‌توانند از این سیاست خارجی پشتیبانی کنند.
سیاست خارجی در خلأ و سیاست خارجی بدون حمایت مردمی به نتیجه نمی‌رسد! لذا سیاست خارجی تا این لحظه به حسب ظاهر لبخند بوده است اما با کمال تاسف باید گفت که دستاوردهای 10 سال گذشته انرژی هسته‌ای را از دست داده است و وارد مرحله دوم و خطرناکی شده که دشمن اراده‌‌اش را در سیستم موشکی و دفاعی ایران تحمیل کند و سراغ ادعای واهی و حقوق بشری و غیره رفته است، لذا من افق روشنی را برای سیاست خارجی موجود نمی‌بینم و متاسفانه باید بگویم که سیاست خارجی موجود راه به جایی نخواهد برد و پیشاپیش مشخص است این سیاست خارجی به عزت جامعه ما نمی‌انجامد.
حاضر نیستند در یک مناظره «منطقی» از توافقنامه دفاع کنند
این موضوع تقریبا برای همه ملموس است و با توجه به دعوت از جامعه سراسری دانشگاهی کشور برای دفاع از تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای، کماکان هیچ استادی نیست که بتواند در کف دانشگاه و در یک مناظره «منطقی» از این توافقنامه دفاع کند و پیش‌بینی من این است که در روزهای آینده به سمت بسته‌شدن شرایط نقد و بررسی این توافقنامه پیش می‌رویم و کار به جایی می‌رسد که در این زمینه کسی نباید صحبت کند و اگر این اتفاق بیفتد و اگر دستگاه امنیتی کشور وارد شود و نگذارند کسی صحبت کند موضوع زیرزمینی می‌شود و زیرزمینی‌شدن قضیه به شایعه بیشتر دامن می‌زند و به ضرر دستگاه دیپلماسی کشور خواهد بود.
خود دستگاه دیپلماسی کشور که موضوع را برای مجلس، دانشگاهیان و مردم شفاف نمی‌کند، کسانی هم که قرار است از این مقوله دفاع کنند هیچ چیزی در دست ندارند و نمی‌دانند توافقات چه بوده است و این حرفی که خانم وندی شرمن زده است که قرارداد تا 4 ماه دیگر محرمانه بماند، این یعنی چه؟ ما تا کجا را تعهد داده‌ایم. من 10 سال پیش این موضوع را زمانی که سایت‌های ما پلمب شده بود توضیح دادم و به ورزش جوجیتسو و ورزش‌های کره‌ای و ژاپنی استناد می‌کردم. بند انگشت را اگر رو به بالا بپیچانیم در قاعده مکانیک و اهرم‌ها می‌شکند و بند بعدی را با خود می‌آورد و بندهای بعدی و آرنج لذا در جوجیتسو با فشار دادن یک انگشت یک فرد 80 کیلویی را زمینگیر می‌کنند.
توافقنامه ژنو یقه ما را دست دشمن داد
ما در پرونده هسته‌ای بند انگشتمان را دست دشمن داده‌ایم و حالا سراغ محور دوم رفته است و می‌گوید موشک‌هایتان و محور سوم می‌گوید حقوق بشر. در دفعه قبل نیز ما تذکر دادیم اما پلمب شد، سپس نظام ایستاد و رفع پلمب کرد و تا سوخت 20 درصد هم رفتیم. شهید شهریاری و دانشمندان هسته‌ای ما را در این زمینه به خودکفایی مطلق رساندند. دشمنان در مقابل ما 2 عملیات ویژه انجام دادند. دشمن ابتدا با ویروس استاکس نت سانتریفیوژها را آنقدر دورشان را تند کردند که بعضی از آنها ذوب شدند که خسارت مالی بالا داشت اما نتوانست نتیجه دهد.
لذا تروریسم سایبر را کنار گذاشتند و سراغ تروریسم مستقیم آمدند و کف خیابان دانشمندان ایرانی را شهید کردند. در فاز بعدی گفتند حمله نظامی می‌کنیم، تاسیسات را از بین می‌بریم، آن زمان دست ایران آزاد بود. هم انرژی هسته‌ای را پیش می‌بردیم، هم هر وقتی می‌خواستند اقدامی کنند می‌توانستیم مقابله کنیم. اما الان در تاسیسات اراک براساس متن توافق امکان فعالیت نیست. الان یقه ما دست دشمن است. دیپلماسی که دست ما را به دست حریف بدهد، معلوم است که در نهایت بتواند دست ما را آزاد کند، این معلوم است نتیجه‌‌اش چه خواهد بود.
قبلا هم گفتیم «گفت‌وگوی تمدن‌ها» بعد محور شرارت شدیم
مردم امید به مذاکرات نبندند که پس از مذاکرات وضعشان خوب می‌شود چون اقتصاد غرب فروپاشیده‌تر است. لذا این دوران هم دوره‌ای است برای افشای بی‌اعتمادی بیشتر ما به آمریکا که آمریکا قابل اعتماد نیست.
یک بار دیگر 10 سال پیش به غرب گفتیم شما خوب هستید و در سازمان ملل گفت‌وگوی تمدن‌ها را مطرح کردیم و 150 کشور رای دادند و سال 2001 سال گفت‌وگوی تمدن‌ها شد و آمریکا همان سال ما را به عنوان محور شرارت معرفی کرد. ما در دنیا حرفی زدیم و به عنوان گفت‌وگو، به عنوان صلح و آنها ما را در لیست محور شرارت قرار دادند.
امسال گفتیم هولوکاست بوده و واقعا 6 میلیون یهودی را اروپایی‌ها در کوره ریختند و سوزاندند و چون آلمانی‌ها این کار را انجام داده‌اند فلسطینی‌ها کشورشان غصب شود، اصلا شما درست می‌گویید ولی آنچه در کاخ سفید ورد زبانشان است، «گزینه‌های روی میز است». لذا این گزینه‌ها روی میز است که به تعبیر رهبری فرمودند که مثلا چه غلطی می‌خواهید بکنید. وزیر امور خارجه ایران نمی‌داند اما 67 درصد انرژی جهان در اطراف ایران است اما اگر جمهوری اسلامی اراده کند و مورد تعرض قرار گیرد این انرژی یک قطره‌‌اش هم به جای دیگر ارسال نمی‌شود.
انگار نمی‌دانند در 4 جنگ نیابتی آمریکا را شکست دادیم
گویا وزیر امور خارجه ایران آن زمان در ایران و کره زمین نبود و خبر نداشت که 4 تا جنگ اتفاق افتاد که به آن proxy war گفتند که یعنی جنگ نیابتی. آمریکایی‌ها گفتند در جنگ 33 روزه حزب‌الله لبنان بود به نیابت از ایران و اسرائیل به نیابت از آمریکا و غرب بود که حزب‌الله پیروز شد.
دیگری در جنگ 22 روزه غزه. وزیر امور خارجه نمی‌داند که در باریکه غزه که عرضش حداکثر 2 کیلومتر و طولش حداکثر 40 کیلومتر ارتش افسانه‌ای اسرائیل می‌خواست آنجا را نابود کند، اعلام شد جنگ نیابتی بوده است و حماس و جهاد اسلامی به نیابت از ایران و اسرائیل به نیابت از آمریکا. باز گفتند ایران پیروز شده است. در جنگ سوم که در سال 91 و در ماه محرم بود 8 روز جنگ شد. محمد مرسی و رجب طیب‌اردوغان مدعی بودند که کار از دست ایران در آمده و گفتند ما مدافع فلسطین هستیم، ایران 4 روز را نظاره‌گر بود و در حالی که ملت فلسطین در حال قتل‌عام بود.
جریان حماس هم سمت محمد مرسی و ترکیه رفته بود. 4 روز اول ملت فلسطین را قتل عام کردند. 4 روز دوم راکت‌هایی 333 میلیمتری فجر ایران از غزه به تل‌آویو شلیک شد و گنبد سیستم دفاعی اسرائیل را شکافت و به تل‌آویو اصابت کرد. اسرائیل از آمریکا خواست وارد ماجرا شود و این جنگ را تمام کند.
به جای توجه به اصول استراتژیک به دنبال فیس‌بوک بازی
همان موقع قسمتی که همواره تلویزیون پخش می‌کرد این بود که رهبر انقلاب فرمودند هر کجا اسرائیل باشد یک طرف مقابلش ایران است. وزیر امور خارجه ایران گویا در ایران و کره زمین نبود و خبر نداشت که در proxy war ایران بود که پیروز شد. همین الان 34 ماه است آمریکا، اروپا، ترکیه، قطر، اسرائیل، عربستان و اردن تلاش کردند تا سوریه سقوط کند اما ایران جلویش را گرفت. لبنان و فلسطین هم همینطور.
ما ایستادیم و مقاومت کردیم و صحنه را طوری مدیریت کردیم که صدام که دشمن ما بود را یک دشمن دیگر ما یعنی آمریکا نابود کرد. به اصل استراتژیک سونتزو عمل کردیم که می‌گوید با دشمنتان نجنگید به دشمنتان حمله نکنید بلکه به مبانی‌‌اش حمله کنید.
اما اینها را که وزارت امور خارجه ما نمی‌داند، بنده خدا وزیر امور خارجه ما فکر می‌کند در فیس بوک صفحه راه بیندازد (تشویق دانشجویان) و ما به جوانانمان بگوییم که اگر در فیس بوک صفحه‌ای درست کردی آنجا سازمانی است به نام NSA روزی همه اطلاعات را می‌دزدد، 5/3 میلیارد پیام را می‌دزدد از طریق موبایل و شبکه‌های اجتماعی.
اولین کاری که کردند همایش هالیوودیزم و افق نو را تعطیل کرد
اما وزیر امور خارجه ما NSA و آمریکا را تهدید نمی‌داند چون آنجا درس خوانده و بزرگ شده است و آن سیطره را قبول دارد. ایشان شناختی از توان استراتژیک جمهوری اسلامی ندارند. یکی از دوستان اینها (محمود سریع‌القلم) می‌گفت: باید سیاست خارجی پوپولیستی را از کف جامعه جمع کرد.کی گفته است لبو فروش و راننده تاکسی در سیاست خارجی دخالت کنند؟ مردم در روز 22 بهمن 50 میلیون کف خیابان‌ها راهپیمایی کردند و گفتند گزینه روی میز ما شهادت است. این دوستان می‌گویند کلا رسانه‌ها و منتقدان ساکت باشند، هولوکاست را کاری نداشته باشند، لذا اولین کاری که این دولت کرد همایش هالیوودیزم و افق نو را تعطیل کرد.
وقتی که جان کری می‌خواهد نتایج مذاکرات را بخواند عناصر ضدجمهوری اسلامی و ضد دولت ایران را پشت‌سرش در دوربین نشان می‌دهد و با این کار می‌خواهد بگوید آن کسی که از دید من معتمد و قابل اعتماد است ضد انقلاب ایران است. دوستان وزارت امور خارجه ما اعتقاد دارند در مذاکره هرچیزی که در آستین داریم باید رو کنیم. در حالی که وقتی پای میز مذاکره می‌رویم باید آستین‌مان پر باشد.
کشور روسیه با پرونده هسته‌ای ایران 12 سال است معامله می‌کند. برای مثال می‌گویند آقا ما در کشورمان کاری می‌کنیم کسی هولوکاست را نگوید اما قیمت اینکه کسی هولوکاست را نگوید چقدر است؟ می‌گویند همه بدهی‌ها را می‌دهیم. اما نباید بپذیریم. باید سر اینها در مذاکرات معامله کرد نه اینکه خودمان دودستی همه چیز را تقدیم کنیم. دوستان 10 سال پیش ابتدا دست‌هایشان را خالی کردند و رفتند پای میز مذاکره و این بار هم با دست خالی رفتند. یعنی خودشان دست خودشان را قبل مذاکره خالی می‌کنند.
ماحصل تلاش امثال شهید شهریاری و احمدی‌روشن را دودستی تقدیم دشمن کردیم
آنچه که دادند ماحصل تلاش سال‌های قبل بود. امثال شهید شهریاری و احمدی‌روشن ما را به سوخت 20 درصدی رساندند و دوستان تیم مذاکره‌کننده گفتند بفرمایید آنچه خودمان تولید کردیم را کنار می‌گذاریم؛ دیگر چه؟ غرب موضوع موشک‌ها را مطرح کرد، موشک را هم که این دوستان تولید نکردند حسن طهرانی‌مقدم تولید کرده بود. موشک‌ها را هم می‌دهیم! البته طرف غربی به این راضی نیست و می‌گوید حزب‌الله لبنان را کنار بگذار، حجاب خانم‌ها در خیابان را کنار بگذار و... این سیاست خارجی به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسد.
شرایط ما قبل تسلیت است!
امروز به این دوستان می‌گوییم ما از انرژی هسته‌ای که 10 سال پیش برایش شهید نداده بودیم دفاع کردیم. این بار دیگر برنمی‌گردیم. لبخند دیپلماتیک باید پشتوانه داشته باشد. ما که چرخ سانتریفیوژها را متوقف کردیم تا زندگی مردم بچرخد. اثر عمومی این باید دیده شود چون سیاست اقتصادی براساس این سیاست خارجی بنا شده است لذا این نتیجه حاصل نشده است. پس به تعبیر امام جمعه تهران که گفتند بابت اتفاقات هسته‌ای باید تسلیت گفت؛ شرایط ماقبل تسلیت است...صبر کنید!
* سخنرانی در جمع دانشجویان دانشگاه ملایر