گروه سیاسی: احمد مسعود که 2 سال قبل در جریان قدرتگیری طالبان در افغانستان داعیه مقاومت در برابر طالبان را داشت و با احساس خطر، عطای مقاومت ظاهری در پنجشیر را به لقایش بخشید و به تاجیکستان فرار کرد، اکنون منتقد سیاستهای منطقهای جمهوری اسلامی ایران شده است.
در پی درگیریهای اخیر بین طالبان و نیروهای مرزبانی کشورمان، احمد مسعود نیز فرصت را غنیمت شمرد و به انتقاد از ایران پرداخت. او در حساب توئیتر خود، با انتشار مصرعی از اشعار مولانا و با کنایه به جمهوری اسلامی ایران نوشت: «نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم». احمد مسعود ضمن معرفی ایران به عنوان حامی طالبان، به صراحت از عدم پشتیبانی جمهوری اسلامی ایران از مقاومت پوشالی افغانستان انتقاد کرد.
به نظر میرسد تنها پسر احمد شاه مسعود رهبر فقید مقاومت افغانستان در برابر نیروهای شوروی و طالبان، دچار فراموشی شده و از این رو باید نکاتی را به او و البته حامیانش یادآوری کرد.
2 سال قبل، زمانی که طالبان به لطف خروج آمریکا از افغانستان و زدوبندی که در پشت پرده با ایالاتمتحده داشت، آخرین گامهای تسلط بر افغانستان را برمیداشت، احمد مسعود که پیشتر حمایت ایران از پدرش را دیده بود، درخواست کمک و پشتیبانی از غرب را به جمهوری اسلامی ایران ترجیح داد. آنهایی که تحولات افغانستان پس از خروج آمریکا را دنبال میکردند، بخوبی به یاد دارند سیاست ایران در مواجهه با طالبان و دیگر گروههای افغانستانی که هرکدام بخشی از مردم افغانستان را نمایندگی میکردند، میانجیگری برای دستیابی به صلح و آرامش بود. چنانکه طالبان و مقاومت ملی افغانستان به رهبری احمد مسعود در تهران به گفتوگو و مذاکره با یکدیگر مینشستند. با این وجود اصلاحطلبان ایران که آن روزها علم حمایت از احمد مسعود را بلند کرده بودند، بدون در نظر گرفتن شرایط افغانستان، خواستار حمایت و پشتیبانی نظامی جمهوری اسلامی از احمد مسعود بودند. اصلاحطلبانی که روزی ایستادن در مقابل داعش را هزینه اضافی بر کشور میدانستند، برای جبههای کفنپوش شدند که دل در گرو آمریکاییها داشت. این در حالی بود که احمد مسعود به جای ایران، دست به سوی غربیها، بویژه آمریکا دراز کرد. احمد مسعود جدای از درخواستهایی که پشتپرده از آمریکا و اروپاییها داشت، مرداد سال 1400 با انتشار مقالهای در روزنامه آمریکایی واشنگتنپست، ضمن طرح این ادعا که «میلیونها افغان به ارزشهای غرب باور دارند»، از آمریکا درخواست پشتیبانی تسلیحاتی کرد.
احمد مسعود در حالی امروز از جمهوری اسلامی ایران انتقاد میکند که چرا به نفع او وارد درگیری نظامی با طالبان نشد که خود به دنبال جلب حمایت غربیها بود و با پاسخ منفی آمریکا و کشورهای اروپایی مواجه شد. قهرمان توخالی اصلاحطلبان در حالی با کنایه به ایران، جمهوری اسلامی را دلیل روی کار آمدن طالبان میداند که خودش به دنبال رهبری گروههای مخالف طالبان از بیرون از مرزهای افغانستان بود و فراخوانهایی هم که برای تهییج و بسیج مردم افغانستان علیه طالبان صادر میکرد نیز با عدم استقبال همراه میشد. با این حساب باید از او پرسید بر فرض ضروری بود جمهوری اسلامی در حمایت از مقاومت ملی افعانستان وارد عمل میشد اما آیا عقلانی و منطقی بود که در حمایت از کسی دست به این کار بزند که نهتنها حمایت اکثریت مردم افغانستان را نداشت که راه نجات از دست طالبان را در دستان آمریکا و اروپاییها میدید؟!
باید به احمد مسعود که این روزها در فضای مجازی طنازی میکند یادآور شد اتفاقا او حامیان اصلی و آشنای پدرش را از یاد برده و اکنون راه رستگاری را در غرب جستوجو میکند. احمد مسعود در بهترین حالت نه رهبر مقاومت ملی افغانستان که یک شومن است که مسؤولیت اشتباهاتش را بر عهده نمیگیرد و دیگران را مقصر ناکامی خود میداند.