هیچ‌کس طرفدار جنگ نیست اما شاید یکی از اندک خروجی‌های مثبت جنگ روسیه و اوکراین برملا شدن چهره واقعی همه آنهایی است که سال‌ها شعار دوری سیاست از ورزش را سر می‌دادند و مدعی بودند نباید منازعات سیاسی را به ورزش تعمیم داد. در جدیدترین مورد، در یک بی‌احترامی زشت و مشمئز‌کننده، ورزشکار اوکراینی روی سکو به درخواست ورزشکار ایرانی برای دست دادن پاسخ منفی داد که جنجال فراوانی در این باره به پا شد. حالا همه جهان می‌بینند شعارها چگونه رنگ می‌بازد و چگونه به وقتش جریان غرب‌گرا ورزش را محل مطامع سیاسی خود قرار می‌دهد. در مراسم اهدای مدال مسابقات پرس سینه بزرگسالان قهرمانی جهان در آفریقای جنوبی نماینده اوکراین حاضر نشد با امیررضا مس‌فروش از ایران دست دهد. این فیلم بازتاب زیادی در فضای مجازی داشت و آنهایی که پیش از این شعار جدایی سیاست از ورزش را سر می‌دادند، به چشم خود دیدند این شعار تو خالی است و در حالی که ایران در جنگ روسیه و اوکراین بی‌طرف بوده، ورزشکار بی‌اخلاق اوکراینی، پای جنگ و سیاست را به یک مسابقه ورزشی باز کرد. البته این نمونه کارها و داخل کردن ورزش به مسائل سیاسی در دولت اوکراین بی‌سابقه نیست. پیش از این رئیس‌جمهور اوکراین با انتقاد از اظهارات رئیس کمیته بین‌المللی المپیک درباره احتمال حضور ورزشکاران روسیه در المپیک پاریس، او را به خط مقدم جبهه جنگ در این کشور دعوت کرد. ولودیمیر زلنسکی با انتقاد از اظهارات اخیر توماس باخ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک درباره لزوم یافتن «راهی» برای حضور ورزشکاران روسیه و بلاروس در المپیک ۲۰۲۴ پاریس گفت باخ باید از خط مقدم جبهه نبرد در شهر باخموت بازدید کند و با چشم خودش ببیند چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است! روسیه و بلاروس اندکی پس از آغاز عملیات نظامی مسکو در اوکراین در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲(۵ اسفند ۱۴۰۰) از حضور در رقابت‌های بین‌المللی بسیاری از رشته‌های ورزشی محروم شدند. زلنسکی درباره اظهارات باخ گفت: از باخ دعوت می‌کنم به باخموت بیاید تا با چشمانش ببیند بی‌طرفی وجود ندارد! محرز است هر پرچم بی‌طرفانه ورزشکاران روس به خون آلوده است! باخ پیش‌تر گفته بود ورزشکاران روسیه و بلاروس می‌توانند به حضور در المپیک ۲۰۲۴ پاریس امیدوار باشند اما تنها می‌توانند با پرچم بی‌طرف رقابت کنند. وی افزود: رسالت کمیته بین‌المللی المپیک این است که ورزشکاران سراسر جهان را گرد هم آورد، بویژه وقتی کشورشان در جنگ است. قانون این است: هیچ ورزشکار روس یا بلاروسی نباید حضور داشته باشد اما افراد و ورزشکاران بی‌طرف از این کشورها بدون هیچ نشانه و علامتی از ملیت‌شان احتمالاً خواهند توانست سال آینده در پاریس رقابت کنند. زلنسکی در ادامه مدعی شد: ممکن نیست کسی از حرف‌های رئیس کمیته بین‌المللی المپیک ناامید نشود. بارها با او حرف زدم و هرگز نشنیدم اگر قرار به بازگشت ورزشکاران روسیه به رقابت‌های بین‌المللی باشد، آن وقت چطور می‌خواهد از ورزش مقابل پروپاگاندای جنگ صیانت کند!