رضا زرنوشه، روزنامه‌نگار اقتصادی: ایران کشوری دارای منابع طبیعی فراوان از جمله نفت و گاز است و بازیگر مهمی در بازار جهانی بوده است. با این وجود به دلیل تمرکز بیش از اندازه بر تجارت و صادرات نفت خام (به دلیل آسان بودن و عدم احتیاج به ایجاد زیرساخت) از ظرفیت‌های تجارت گاز آنطور که باید و شاید استفاده نشده است. با تشدید تحریم‌های غرب علیه ایران و پیدایش نفت شیل، نقش‌آفرینی کشورمان در بازار انرژی محدود شده است.

همین موضوع گویای لزوم بازطراحی مسیر تجارت انرژی کشورمان با به‌روز کردن سیاست‌های تجاری و فنی است. پس از اتفاقات اوکراین، روسیه به دنبال افزایش تعاملات در این زمینه با ایران بود و بهترین مسیر برای انتقال گاز مازاد روسیه به اقتصادهای بزرگ جهان در آینده نظیر هند، مسیر امن و مهم ایران است. ایران می‌تواند از ۳ مسیر گاز روسیه را دریافت کند؛ مسیر اول، مسیر روسیه -  ترکمنستان - ایران است، مسیر دوم، مسیر مستقیم از روسیه به ایران از طریق خط لوله‌ای جدید در دریای خزر است که در حال پیشرفت جدی است و مسیر سوم از بخش غربی دریای خزر و کشورهای آذربایجان یا ارمنستان است. با این وجود، خود ترکمنستان نیز بازیگر مهمی در زمینه گاز است و همراستایی با این کشور و واردات گاز از این کشور نیز علاوه بر تامین بخشی از نیاز داخل، موجب تقویت همکاری‌ها و امکان ایجاد یک ظرفیت بزرگ سیاسی برای کشور خواهد شد که یک طرح بزرگ برد - برد و به نفع همه طرف‌هاست. این اتفاق پس از ۷ سال در حال روی دادن است و روزانه ۱۰ میلیون متر مکعب گاز به کشورمان وارد خواهد شد. از همین رو یکی از عوامل کلیدی که به اهمیت روزافزون ایران در بخش انرژی کمک خواهد کرد، واردات گاز روسیه از همسایگان شمالی بویژه ترکمنستان است که برای صادرات مجدد یا رفع عدم تعادل‌های موقت است.