اوایل خرداد مسابقات کشتی آلیش قهرمانی آسیا در ازبکستان برگزار شد و سپیده بابایی، ملیپوش وزن ۵۵ کیلوگرم تیم آلیش بانوان کشورمان توانست مدال نقره این رقابتها را از آن خود کند. بعد از کسب این مدال ارزشمند، این ورزشکار در یک حرکت فرهنگی مدالش را به شهید مقاومت حسن طهرانیمقدم اهدا کرد. سپیده بابایی، کشتیگیر قائمشهری که مادر یک پسر ۱۳ ساله فوتبالیست نیز هست، همان زمان در یک پست اینستاگرامی درست لحظاتی پس از کسب مدال قهرمانی نوشت: «گمنامی تنها برای شهرتپرستان دردآور است اگرنه همه اجرها در گمنامی است. محکمه خون شهدا محکمه عدلی است که ما را در آن به محاکمه میکشند. خدا را شکر میکنم این لطف را از من دریغ نکرد؛ زنده باد ایران و ایرانی». این جملات یعنی مسابقه برایش تمام نشده است و صدایش را رساتر کرده است. عضو تیم ملی کشتی آلیش زنان ایران ۲ سال قبل نیز در رقابتهای بینالمللی جایزه بزرگ جام بینالمللی ارکینبایف که به میزبانی قرقیزستان برگزار و صاحب مدال طلا در وزن ۵۵ کیلوگرم شد، در حاشیه برگزاری این مسابقات با حجاب کامل اقامه نماز کرد. سپیده بابایی همچنین چندی پیش لقب بانوی اخلاق ورزش کشور را در همایش معرفی بانوی اخلاق کشور که با حضور رئیس کمیته ملی المپیک برگزار شد، کسب کرد.
* دیدار با خانواده شهید طهرانیمقدم و اهدای مدال به همسر شهید
۳ هفته بعد از مسابقات ازبکستان، سپیده بابایی، نایبقهرمان رقابتهای کشتی آلیش آسیا به همراه هدی نقیبی، سرمربی تیم آلیش بانوان کشورمان با حضور در منزل شهید حسن طهرانیمقدم، مدال قهرمانی خود را به خانواده این شهید اهدا کرد. به همین مناسبت خبرنگار ورزشی «وطن امروز» با او تماس گرفت تا درباره این کار و دلایل حضورش در منزل شهید طهرانیمقدم با وی صحبت کند. سپیده بابایی در پاسخ به این سوال که چه شد به خانه شهید طهرانیمقدم رفتید تا مدالتان را تقدیم خانواده این شهید کنید، اظهار داشت: «من قبلا دورادور از زندگی شهید طهرانیمقدم اندک شناختی داشتم. چندی قبل در فدراسیون و اردوهای تیمملی با یکی از آقایان کارمند در سازمان هوافضا برخورد کردم که همیشه عکسهای شهید طهرانیمقدم با او بود. برای همین کنجکاو و علاقهمند شدم به زندگی و مشی این بزرگوار. مقاومتهای ایشان برابر سختیها و کم نیاوردنها و... که به نوعی به زندگی شخصی من شبیه بود، علاقه قلبیام به ایشان را بیشتر و بیشتر کرد. این علاقه باعث شد به خانه ایشان بروم. خدا را شکر به نیتی که داشتم رسیدم». وی در ادامه درباره این دیدار گفت: «کار خدا بود که همزمان همسر شهید طهرانیمقدم هم خیلی پیگیر بودند تا من را پیدا کنند و من فکر نمیکردم چنین سعادتی نصیبم شود. خیلی خوشحال شدم و با کمال میل پیشنهاد دیدار با ایشان را پذیرفتم. یکشنبه 21 خرداد میهمان خانه این شهید بزرگوار بودیم. همانطور که شهید طهرانیمقدم مردی دوستداشتنی بودند، همسر ایشان هم در برخورد، رفتار و کمالات دوستداشتنی بودند و واقعاً این زوج برازنده هم بودند. حسی که تجربه کردم، حس قشنگی بود که تا حالا تجربه نکرده بودم. به شخصه یک اتفاق خوبی در زندگی من بود که موفق شدم با خانواده چنین فرد بزرگی دیدار کنم». نایبقهرمان کشتی آلیش آسیا در پایان درباره اهدای مدالش به این شهید گفت: «در همین دیدار به یکی از خبرنگاران این حرف را زدم و در گفتوگو با شما هم تکرار میکنم که هر زمان که شهدا و امامان را صدا زدم و به آنها توسل کردم، این صدا بیپاسخ نماند. اگر دوباره مدال بگیرم، باز هم دست به چنین اقداماتی میزنم، چون احساس میکنم میتوانم جوانان کشورم را با شهدای گرانقدر آشنا کنم. امیدوارم این مدال نقره در رقابتهای جهانی تبدیل به طلا شود تا آن را نیز به خانواده شهدا اهدا کنم».