حسین باقرشاهی: پسران نوجوان ایران حالا جهانی شده‌اند ولی باید بدانند مسیری طولانی را در پیش دارند. آنها حالا آیندگان این مرز و بوم محسوب می‌شوند.

موفقیت در رده تیم‌های پایه در مقایسه با تیم ملی بزرگسالان معمولا آنچنان به چشم نمی‌آید ولی واقعیت این است که فوتبال پایه هم درست به اندازه رده بزرگسالان مهم است، حتی شاید مهم‌تر.

در فوتبال ایران اکثرا عادت کرده‌ایم استعدادها بسوزند و فقط حسرتش برای‌مان بماند. همین حالا را ببینید؛ مهدی طارمی که مسیر پرپیچ و خم و طاقت‌فرسایی را طی کرده و به یک ستاره جهانی تبدیل شده ولی ما باز هم برایش حسرت می‌خوریم؛ حسرت اینکه کاش چند سال زودتر کشف می‌شد و زودتر می‌توانست در قامت یک استعداد راهی فوتبال اروپا شود. آن موقع تیم‌های بزرگ به خاطر سنش، برای خرید این بازیکن دست دست نمی‌کردند. همه جای دنیا به فوتبال پایه اهمیت می‌دهند، چون ستاره‌های نوجوان و جوان آینده فوتبال را می‌سازند. دیگر همه می‌دانند فوتبال پایه به چه اندازه مهم است و امروز تیم‌های بزرگ دنیا حتی گاهی در ترکیب اصلی تیم‌های خود از نوجوانان و جوانان بهره می‌برند ولی در ایران چطور؟ 

حالا اما فوتبال پایه ایران مثل یک الماس می‌درخشد؛ باید از پسران نوجوان ایران ستایش کرد، همان‌ها که مسیری طولانی در پیش دارند ولی حالا می‌توانند رویاهای‌شان را زندگی کنند؛ دهه هشتادی‌هایی که در ورزش ما خودی نشان داده‌اند و این بار در جام ملت‌های آسیا تاریخ‌ساز شدند. هر چند تیم ‌ملی در جریان بازی با یمن بد بود ولی با وجود مشکلات فنی و کمبودهای آشکار، با تلاش بی‌وقفه بچه‌های دهه هشتادی که خستگی نمی‌شناسند و با درخشش دروازه‌بانش جهانی شد؛ نوجوانانی که با کمترین امکانات حالا بعد از برد شیرین مقابل کره‌جنوبی، موفق شدند در مرحله یک‌چهارم نهایی مسابقات جام ملت‌های آسیا هم یمن را ببرند و چمدان‌های‌شان را برای سفر به رقابت‌های جام‌جهانی ببندند.

بله! آنها حالا می‌توانند بخشی از رویاهای خود را زندگی کنند ولی باید بدانند مسیری طولانی برای ستاره شدن در پیش دارند. چه بسیار ستاره‌ها بودند که در سنین کم درخشیدند ولی بعد از آن محو شدند و چه بسیار ستاره‌ها که حتی در تیم بزرگسالان خوش درخشیدند ولی حالا نه نامی از آنهاست و نه نشانی. ستاره‌های نوظهور ایران یادشان باشد باید تلاش کنند تا این مسیر طولانی را سپری کنند. در این مسیر استعداد شاید شرط لازم باشد ولی کافی نیست و آنچه قطعا نیاز است، تلاش است. خطاب به ستاره‌های نوجوان ایران که حالا در یک میدان جهانی به میدان خواهند رفت، باید گفت: هر چه شکست خوردید، مهم نیست، باز هم تلاش کنید، باز هم شکست بخورید، این بار بهتر شکست بخورید تا روزی یک ستاره جهانی شوید. شاید روزی شما امید میلیون‌ها ایرانی شوید که در رقابت‌های جام‌جهانی چشم به ساق‌های شما دوخته‌اند... شما آبروی فردای این فوتبال هستید، چشم‌مان به شماست، روسپیدمان کنید. 

***