گروه سیاسی: رسانه‌های اصلاح‌طلب فراری از نشان دادن هر گونه تصویر منفی از جوامع غربی هستند. گویی بسیاری از این روزنامه‌ها محتوای روزانه خود را با توجه به منافع دولت‌های اروپایی و آمریکا تنظیم می‌کنند.

به گزارش «وطن امروز»، یک پسر 17ساله به ضرب گلوله پلیس فرانسه به قتل رسیده و شهرهای مختلف این کشور را تبدیل به میدانی برای اعتراضات عمومی کرده است. بالا گرفتن سطح اعتراضات و درگیری‌ها، پاریس را به استیصال رسانده، مکرون علیه شبکه‌های اجتماعی موضع گرفته و پلیس خانه به خانه به دنبال معترضان رفته و آنها را دستگیر می‌کند. آنچه در فرانسه می‌گذرد سرخط خبری بسیاری از رسانه‌های جهانی شده و برخی آن را یادآور خروش اعتراضی مردم آمریکا علیه پلیس کشورشان در جریان قتل جورج فلوید می‌دانند. با این حال سهم تمام این اخبار در صفحه نخست روزنامه‌های اصلاح‌طلب یک «هیچ» پررنگ و معنادار بود. برخی از این رسانه‌ها که سال گذشته از هر حربه و دروغی برای ملتهب کردن فضای عمومی جامعه به سمت آشوب و درگیری خیابانی استفاده کرده بودند، حالا حتی در پوشش آنچه در فرانسه می‌گذرد نیز لکنت دارند.

روزنامه‌های «شرق»، «اعتماد»، «سازندگی»، «آفتاب یزد»، «آرمان امروز» و «ستاره صبح» در صفحه نخست شماره روز گذشته‌شان حتی در میان کوتاه‌ترین تیترهای‌شان نیز هیچ اشاره‌ای به اعتراضات فرانسه و ورود پلیس برای سرکوب معترضان نکردند. روزنامه‌های «هم‌میهن» و «آرمان ملی» هم تنها در تیترهای فرعی و جانبی صفحه نخست‌شان به «موج اعتراض و خشونت در فرانسه» و «آشوب در فرانسه» اشاره کردند. با این حال 2 روزنامه «ابتکار» و «مردمسالاری» به اعتراضات فرانسه در تصویر اصلی صفحه نخست‌شان اشاره کردند.

* آبروی غرب و حیثیت غرب‌گرایان

بایکوت معنادار اعتراضات فرانسه در رسانه‌های غرب‌گرای داخلی در حالی است که در آشوب‌های خیابانی سال گذشته که با درگذشت مهسا امینی شروع شد، این جراید نقش مهمی در جا انداختن این باور غلط داشتند که وی بر اثر ضرب و شتم ماموران انتظامی کشته شده است. در چنین شرایطی این رسانه‌ها از پوشش مرگ جوانی که بدون هیچ اما و اگری به ضرب گلوله مستقیم ماموران پلیس فرانسه کشته شده است استنکاف می‌ورزند.

به نظر می‌رسد رسانه‌های اصلاح‌طلب پوشش هر خبر و تصویری را که استاندارد دوگانه غربی‌ها را عیان سازد، یک شکست سیاسی و بی‌حیثیتی برای خود می‌دانند. غرب‌گرایانی که در سال‌های گذشته همواره پا به پای دخالت دولت‌های اروپایی در امور داخلی ایران، از پایمال شدن حقوق بشر در کشورمان می‌نوشتند و هر اقدامی برای تامین امنیت عمومی را منافی آزادی می‌خواندند، اکنون بیشترین همدلی و همراهی را با پلیس سرکوبگر فرانسه دارند.

* مثل جورج فلوید!

3 سال پیش بود که مرگ دلخراش یک سیاه‌پوست آمریکایی زیر زانوان پلیس این کشور دومینویی از اعتراضات خیابانی را در شهرهای مختلف آمریکا آغاز کرد؛ اعتراضاتی که برخاسته از تبعیض نژادی حاکم بر این کشور و حقوق پایمال شده سیاه‌پوستان بود. اعتراضات در آمریکا چند ماه به درازا کشید و تبدیل به یکی از داغ‌ترین سوژه‌های خبری جهان شد. سرکوب سیستماتیک سیاه‌پوستان در آمریکا مقدمات شکل‌گیری یک موج جهانی را در همدلی با سرکوب‌شدگان فراهم کرد. در چنین موقعیتی نیز رسانه‌های اصلاح‌طلب که مخدوش شدن چهره آمریکا را به‌مثابه بی‌اعتباری خود می‌پنداشتند، سیاست بایکوت و فراموشی را در دستور کار قرار دادند. «وطن امروز» خرداد 1399 در گزارشی با عنوان «دم را بجنبان» به نوع مواجهه رسانه‌های اصلاح‌طلب درباره اعتراضات آمریکایی‌ها علیه تبعیض نژادی پرداخت. بر اساس گزارش مذکور، در یک بازه 13روزه، روزنامه «شرق» اعتراضات خیابانی مردم آمریکا را حتی در فرعی‌ترین تیترهای صفحه اول خود نیز پوشش نداد. روزنامه «اعتماد» دیگر روزنامه شناخته‌شده اصلاح‌طلب از این حادثه یک بار در تیتر اصلی و بار دیگر در یکی از تیترهای فرعی یاد کرد. 

روزنامه‌های «آرمان ملی» و «آفتاب یزد» هر کدام تنها یک بار در تیترهای صفحه نخست خود این اعتراضات را پوشش دادند که روزنامه آفتاب یزد همان یک بار را نیز در یکی از فرعی‌ترین تیترهای صفحه اول خود گنجاند. 2 روزنامه دیگر اصلاح‌طلب یعنی «ابتکار» و «سازندگی» نیز به ترتیب 4 و 3 بار اخبار اعتراضات عمومی آمریکا را وارد صفحه نخست خود کردند و هر 2 روزنامه نیز تنها یک بار این اعتراضات را تبدیل به تیتر اصلی خود کردند.