کد خبر: 264609تاریخ: 1402/4/17 00:00
برای پرسپولیس و استقلال و میلیون‌ها هوادار 2 تیم که در فصل نقل‌و‌انتقالات آزار می‌بینند
میلیاردرهای زاغه‌نشین
مهدی طاهرخانی، دبیر گروه ورزشی: بزرگ‌ترین ظلمی که در وضعیت موجود امکان داشت در حق سرخابی‌های پایتخت شود، ورود نصف و نیمه این ۲ تیم به دنیای شیشه‌ای بورس بود.
فارغ از اینکه هیچگاه حامی مستحکمی پشت سر آنها نبوده و نیست، اینک آنها را در یک اتاق شیشه‌ای قرار داده‌اند که ارقام قراردادهای‌شان دیر یا زود برملا می‌شود. هر کسی از هر کجای جهان می‌تواند به یک سایت برود و ببیند این ۲ تیم چقدر و در چه زمینه‌هایی خرج کرده‌اند.
هیچ‌کس با «شفافیت» مشکلی ندارد اما به شرط آنکه این «روشنگری» به همه تیم‌های لیگ برتری تعمیم یابد. مثل آن می‌ماند که شطرنج بازی کنید و تنها این حریف باشد که همه صفحه را می‌بیند!
حسین قربان‌زاده، رئیس سازمان خصوصی‌سازی ابتدای فصل گذشته صریحا مدعی شد «به همه شرکت‌ها و کارخانجات صنعتی که در حال باشگاهداری هستند فشار می‌آوریم تا همانند سرخابی‌ها افشای اطلاعات کنند».
یک سال گذشت و هیچ‌کس متوجه نشد در فلان باشگاه دقیقا چه مقدار هزینه شد. در این فصل هم آش و کاسه همان است که بود. هیچ‌کس هیچ چیز نمی‌داند اما ناگهان بالاترین فرد در ورزش ایران، وزیر ورزش و جوانان فاش می‌کند فصل قبل یک تیم غیرتهرانی ۵۶۰ میلیارد تومان هزینه کرده است. افشای اطلاعات سرخابی‌ها می‌گوید آنها در بدبینانه‌ترین حالت ممکن، رقمی بین ۳۰۰ تا ۳۶۰ میلیارد هزینه یک فصل‌شان بوده است(منهای داستان بدهی استراماچونی که باید ۲ سال قبل تسویه می‌شد).
با فرض تکرار سناریوی فصل قبل آیا می‌شود امید به رقابت برابر داشت؟
در این سو سرخابی‌ها درگیر هزار و یک مشکلند که یکی از جدیدترین‌شان، اختلاف نظر وزارت ورزش و سازمان خصوصی‌سازی است اما تیم‌های صنعتی، بی‌هیچ دغدغه‌ای تمام لیست کادر فنی را جذب می‌کنند، بدون ترس، بازیکن مازاد را بیرون می‌گذارند و در صورت لزوم بی‌آنکه کسی نگران حیف و میل پول در اردوی خارج از کشور باشد، به هر جا که بخواهند می‌روند.
هرچه باشد اسمش عدالت و شرایط برابر نیست. بر فرض محال و تکرار یک روال اشتباه، اگر قرار باشد تبعیض و استثنایی هم قائل شویم، به واسطه هواداران چندده میلیونی این ۲ تیم در تمام کشور، باید این آپشن خاص را برای آنها فعال کرد، نه تیم‌هایی که در بهترین حالت روی هم رفته بنا به چندنظرسنجی رسمی از سوی سیما، هواداران‌شان قابل قیاس با این ۲ تیم نیستند. یک جست‌وجوی ساده در فضای مجازی لازم است تا نتایج نظرسنجی‌های سیما در برنامه‌های مختلف را ببینید. این ادعایی نیست که قابل اثبات نباشد.
البته آنچه در تیم‌های حقیقتا خصوصی مثل نساجی، تراکتور و هوادار انجام می‌شود، مربوط به مالکیت شخصی‌شان است و هیچ‌کس نمی‌تواند گله‌مند این موضوع باشد؛ در آنجا «فرد» در حال هزینه است و ارتباطی به اموال عمومی مردم، دولت و کلا حاکمیت ندارد.
اما سوای این چند باشگاه آیا عدالت بین سایر تیم‌های تمام دولتی، با توجه به تعداد هواداران‌شان برقرار است؟ بدون شک پاسخ منفی است.
* وضعیت استقلال بغرنج‌تر از رقیب قرمز
به واسطه عملکرد بسیار نامطلوب مدیریت فصل قبل استقلال، آنها شرایط به مراتب آزاردهنده‌تری را نسبت به رقیب خود دارند. به اعتراف عضو رسمی هیات‌مدیره آبی‌ها «علیرضا خانی»، این مجموعه ۲۰۰ میلیارد تومان به بازیکنان و اعضای کادرفنی پیشین بدهکار است. چند ماه قبل برای صاف کردن بزرگ‌ترین بدهی، این باشگاه مجبور به اخذ ۱۲۰ میلیارد تومان قرض از یک بانک شد. این یعنی استقلال با دارایی منفی ۳۲۰ میلیارد تومان وارد نقل و انتقالات شده است. شاید گوش هوادار نسبت به این حرف‌ها بدهکار نباشد اما بهتر بود وزارت ورزش و سازمان خصوصی‌سازی از همان روز نخست در این مورد خاص و خطیر به یک نتیجه‌گیری واحد می‌رسیدند.
جواد نکونام می‌خواهد تیمش را از نو پایه بریزد از این رو عذر بازیکنان مهمی چون حسین حسینی و عارف غلامی را می‌خواهد. از طرفی باشگاه نسبت به فسخ یک‌طرفه و پر ابهام سعید مهری آنقدر بی‌تفاوت است که گویی خودشان هم منتظر خروج او بودند. از سوی دیگر خرید دائمی محمد محبی و مهدی قائدی با توجه به قیمت آنها سخت بود. حالا مشکلات را کنار یکدیگر بگذارید و از فاصله دور به این وضعیت نگاه کنید. حقیقتا آنها ولو با کمک یک هوادار متمول می‌توانستند ۵۰ میلیارد فقط برای یک فصل به یک گلر بدهند؟
کنار هم قرار دادن تک‌تک این اتفاقات نشان می‌دهد مدیریت آبی در حال دادن آدرس غلط به هواداران بود.
چند روزی سرشان با جذب یک نفر گرم شد، در صورتی که از ۳ هفته قبل روستوف روسیه با محبی و سانتاکلارای پرتغال به توافق رسیده بود. با بی‌مهری کامل عذر حسینی را خواستند و بی‌توجه به ۳۲۰ میلیارد بدهی، به دنبال خرید یک گلر اسپانیایی هستند.
در بهترین حالت با انتخاب یک مدیرعامل و تزریق 100 میلیارد تومان، شاید استقلال بتواند نیاز‌های اولیه‌اش را در بازار نقل و انتقالات مرتفع کند اما تکلیف نهایی این دیون چه می‌شود؟
آیا باشگاه بودجه کافی برای تسویه با بازیکنان فعلی را دارد؟ نه اینکه در پرسپولیس همه چیز عالی و رویایی باشد اما دست‌کم چنین مشکلاتی را آنجا نمی‌بینیم. آنها سیاست نخست‌شان حفظ همه بازیکنان فصل قبل است و در نهایت جذب چند بازیکن در پست‌های مورد نیاز.
با این وجود ممکن است دیر یا زود به واسطه همین مشکلات مالی، کفگیر آنها به ته دیگ بخورد اما هرگز شاهد چنین مشکلاتی برای تیم‌های صنعتی نیستیم و قسمت تلخ ماجرا دقیقا همین‌جاست. تبعیض بزرگ بین آنهایی که روی هم رفته بالای ۹۰ درصد جامعه هواداری فوتبال را تشکیل می‌دهند.
با هر نگاهی، با هر تز اقتصادی، چه چپ چپ، چه راست افراطی، چه سرمایه‌داری لیبرال، چه تا مغز دندان نظام سوسیالیستی... با هیچ راه و روشی نباید شاهد چنین تفاوت فاحشی می‌شدیم اما شوربختانه، این قصه پردرد سرخابی‌هاست.
آنها زیر پرنورترین نورافکن‌ها هستند، آنها زیر دقیق‌ترین ذره‌بین‌ها حرکت می‌کنند، آنها با ریزترین اتفاق در دل تمرین و اردوی‌شان، مرکز حاشیه می‌شوند، همه می‌فهمند فلان بازیکن با آپشن و... دقیقا چقدر گرفته است اما رقبای مستقیم‌شان هیچ‌کدام این مشکلات را ندارند. یک کارخانه دولتی، یک شرکت کاملا حاکمیتی، رقبای صنعتی را در آغوش گرفته، بی‌آنکه در انتهای فصل، سازمان خصوصی‌سازی و سایر نهادها بیایند و یک خط در موردشان شفاف‌سازی کنند.
* گنج بزرگ یعنی هوادار
با همه این مصائب و سختی‌ها آنها گنجی دارند به نام هوادار؛ از دل آذربایجان تا سیستان‌وبلوچستان، از شمال خراسان تا غربی‌ترین خط مرزی ایران در خوزستان. کجاست که نامی از این دو نباشد؟
پرسپولیس و استقلال نام تهران را یدک می‌کشند اما ملی‌ترین و مردمی‌ترین تیم‌های ایران، بعد از تیم ملی هستند. زنده‌باد زایش قطب‌های سوم و چهارم و پنجم اما نه به بهای نابودی قطب‌های اصلی.
این صدایی است که باید شنیده شود. تعداد هوادار، پتانسیل اجتماعی و اهمیت استراتژیک این ۲ تیم حکم می‌کند اگر قرار به اجرای عدالت مالی است، این دو باید هم اندازه باقی صنعتی‌ها منتفع شوند اما میلیاردرها در زاغه می‌نشینند.
***
محبی با قراردادی 3 ساله به روستوف پیوست
رسانه‌های روسیه مدعی شدند محمد محبی با عقد قراردادی 3 ساله به روستوف پیوسته است. کار پیوستن محمد محبی به تیم فوتبال روستوف تمام شده است و حالا رسانه‌های روسیه نیز این خبر را تأیید کرده‌اند. به گزارش RB Sport، 2 تیم روستوف و سانتاکلارای پرتغال بر سر انتقال محمد محبی به توافق رسیده‌اند و این بازیکن 24 ساله قرار است یک قرارداد 3 ساله را با تیم روسی به امضا برساند. وبسایت معتبر اسپورتس روسیه نیز با انتشار این خبر نوشت محمد محبی این هفته برای انجام معاینات پزشکی به روسیه می‌رود و پس از آن قرارداد 3 ساله خود را با روستوف امضا می‌کند. رسانه sport-express روسیه نیز در گفت‌وگویی که با مدیر برنامه‌های محبی داشته، انتقال وینگر بوشهری به روستوف را تأیید کرده است. این وبسایت به نقل از ایجنت بازیکن سابق استقلال نوشته است این انتقال از قبل هماهنگ شده و محبی نیز این هفته قراردادش را در روسیه امضا می‌کند. طی روزهای اخیر حواشی زیادی پیرامون محبی و باشگاه استقلال به وجود آمد. وینگر بوشهری در مصاحبه‌ای اعلام کرد آبی‌ها برای دائمی کردن انتقال او به موقع اقدام نکرده‌اند و در سمت مقابل نیز آبی‌ها با انتشار اسنادی، مکاتبات خود با سانتاکلارا را رسانه‌ای کردند.