احمدرضا احمدی پس از مدت‌ها بیماری روز گذشته سه‌شنبه ۲۰ تیر در 83 سالگی درگذشت. احمدی، شاعر معاصر متولد ۳۰ اردیبهشت سال ۱۳۱۹ در شهر کرمان بود و سال‌ها در حوزه، ادبیات، شعر، نویسندگی و سینما فعالیت کرد. او در زمینه شعر، موسیقی، ویراستاری و ادبیات کودک و نوجوان نیز فعالیت‌های بسیاری داشت. این شاعر شناخته شده موسس و پایه‌گذار موج شعر نو و پیشگام سوررئالیسم در ادبیات کودکان بود. یکی از درخشان‌ترین آثار او کتاب «سفر در شب» است که به موضوع‌های اجتماعی، صلح، همزیستی، تحمل و همکاری اشاره می‌کند. از دیگر آثار او نیز می‌توان به «از بارانی که دیر بارید»، «میوه‌ها طعم تکراری دارند»، «هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود»، «روزی برای تو خواهم گفت» و «هزار پله به دریا مانده است» اشاره کرد. احمدی جوایز متعددی را دریافت کرد؛ از جمله این جوایز می‌توان به جایزه ملی، فرهنگی و هنری (بیژن جلالی) برای مجموعه اشعارش در سال ۱۳۸۵ اشاره کرد. اشعار او به چند زبان ترجمه شده‌ و نمایشگاه‌های نقاشی انفرادی و جمعی زیادی را در گالری‌های مختلف برگزار کرد. دومین نمایشگاه انفرادی آثار نقاشی احمدی با عنوان «لکه‌ای از عمر بر دیوار بود» شهریور سال گذشته در گالری «اُ» برپا شد. از وی که علاوه بر شاعری در عرصه‌هایی چون نمایشنامه‌نویسی، گویندگی و نقاشی نیز به فعالیت می‌پرداخت کتاب‌هایی چند‌جلدی به نام «دفترهای واپسین» و «دفترهای سالخوردگی» برجا مانده است. احمدی از کارمندان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود و کتاب‌هایی مانند «ناگهان چراغ‌ها روشن شدند»، «نشانی» و «بهار بود» را برای کودکان تألیف کرد. تدوین ردیف موسیقی ایرانی و آوازهای محمدرضا شجریان، شعرخوانی و ضبط صدای شاعران مهم معاصر (با آثاری از نیما یوشیج، نادر نادرپور، فروغ فرخزاد، یدالله رویایی و نصرت رحمانی‌) از جمله فعالیت‌های وی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به شمار می‌رود.