جو بایدن دهان‌کجی به بنیامین نتانیاهو را کامل کرد و برای دومین بار در کمتر از یک سال، به جای او که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی (رئیس کابینه) است، رئیس حکومت را به کاخ سفید دعوت کرد. با آنکه اسحاق هرتزوگ و نتانیاهو هر ۲ از حزب لیکود هستند اما از همین حالا موج مخالفت با سفر سه‌شنبه آتی رئیس این رژیم به واشنگتن در کابینه رژیم بالا گرفته است. با وجود آنکه رسانه‌های عبری طی ماه‌های اخیر چند بار مدعی نزدیک بودن زمان سفر نتانیاهو به واشنگتن شده‌اند اما او از زمان قدرت گرفتن مجدد تاکنون هیچ دعوتنامه‌ای برای حضور در کاخ ‌سفید دریافت نکرده و اخیرا در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی گفته بود «دلایل عدم سفرم به واشنگتن را باید از بایدن بپرسید».

روزنامه  یدیعوت آحارانوت به نقل یکی از وزرای حزب لیکود  در یک جلسه خصوصی نوشت: «دولت آمریکا به نتانیاهو توهین می‌کند و این برای نتانیاهو مایه شرمساری است که برای یک ملاقات التماس کند. قطعا این یک رویداد دشوار و مشکل‌ساز است. این موضوعی است که بسیاری از افراد دولت اسرائیل به آن فکر می‌کنند اما علناً نمی‌گویند».

به این ترتیب به نظر می‌رسد حربه لیبرال‌های آمریکایی برای تشدید شکاف میان دولت ائتلافی یهودیان افراطی با سایر بخش‌های حاکمیت صهیونیست‌ها تا حدودی محقق شده است. به نظر می‌رسد سگ هار آمریکا در منطقه خاورمیانه که زمانی کانون تمرکز حمایت‌های سیاسی، نظامی، اقتصادی و تبلیغاتی واشنگتن در جهان محسوب می‌شد به طوری که حتی موجودیت دولت یهودی (اسرائیل) توسط سران هر ۲ حزب دموکرات و جمهوری‌خواه مقدم بر موجودیت ایالات متحده فرض می‌شد، حالا در روزگار افول هژمونی آمریکایی به تنها رژیمی در جهان تبدیل شده که زور سیاسی دولت بایدن به آن می‌رسد. حتی کار به جایی رسیده که دولت ایالات متحده، در واکنش به آنچه اصلاحات قضایی نتانیاهو خوانده می‌شود، به رژیم دست‌نشانده‌اش در فلسطین اشغالی اخطار دموکراسی می‌دهد. جالب‌تر اینکه در روزهایی که روابط واشنگتن و تل‌آویو وارد بی‌سابقه‌ترین بحران سیاسی از زمان موجودیت رژیم منحوس صهیونیستی شده و دولت ایالات متحده به لحاظ دیپلماتیک کابینه حاکم بر این رژیم را به رسمیت نمی‌شناسد، حس یتیم بودن بیش از پیش گریبان اسرائیلی‌ها را گرفته است. در نتیجه ژانر وحشت بر بسیاری از تحلیل‌های امنیتی و نظامی در رسانه‌های عبری جریان اصلی سایه می‌اندازد و برای نخستین بار صهیونیست‌ها مجبور می‌شوند بر توصیف تاریخی سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان صحه بگذارند که «اسرائیل را سست‌تر از لانه عنکبوت» خوانده بود. پایگاه خبری واللا نزدیک به دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی در یادداشتی به سنخیت این توصیف با شکنندگی مشهود امنیت رژیم صهیونیستی پرداخت. امیر بوحبوط، کارشناس نظامی این تارنما ماه مه سال 2000 را نقطه آشکار شدن ضعف صهیونیست‌ها در مقابل جبهه مقاومت خواند و نوشت پس از عقب‌نشینی ارتش عبری از جنوب لبنان، سیدحسن نصرالله جامعه اسرائیل را در سخنرانی مشهور خود، جامعه‌ای ضعیف توصیف و آن را به خانه عنکبوت تشبیه کرد. وی افزود: «می‌توان گفت اسرائیل امروز در نزدیک‌‌ترین نقطه به توصیف مشهوری است که (سیدحسن) نصر‌الله در مه 2000 داشت و در آن جامعه اسرائیل را به تار عنکبوت تشبیه کرد؛ در سایه این شرایط نگران‌کننده، ارتش اسرائیل هم رویکردهایی را در پیش می‌گیرد که بیشتر بیانگر آن است که تصور می‌کند (حزب‌الله) در وضعیت ضعیفی قرار دارد، برداشتی که بسیار غلط بوده و می‌تواند تبعات خطرناکی برای ما به همراه داشته باشد. امروز 23 سال بعد از این واقعه، اسرائیل به نزدیک‌‌ترین نقطه از توصیف دبیرکل حزب‌الله رسیده است که اختلافات داخلی و چند دستگی اجتماعی بر این امر صحه گذاشته و این شرایط نگران‌کننده را به وجود آورده است، این در حالی است که ارتش اسرائیل هم در برهه اخیر اشتباهات خطرناکی را مرتکب شده است که باعث شده، این ضعف در مقابل حزب‌الله و نصرالله نمود پیدا کند».

بوحبوط یادداشت خود را با یک گزارش هشداردهنده به مخاطبان اسرائیلی‌اش به پایان برد و نوشت: «اخیرا ده‌ها غیرنظامی لبنانی در منطقه مرزی تجمع کرده بودند، ارتش اسرائیل تصمیم گرفت از یک بمب غیرآسیب‌رسان علیه آنها استفاده کند، انفجار این بمب (صوتی) هیچ تاثیری در حضور غیرنظامیان در طول مرز نداشت تا ارتش اسرائیل بار دیگر ضعف و دستپاچگی خود را در نحوه تعامل با شمال (فلسطین اشغالی) نشان دهد».

قیاس رژیم صهیونیستی با تار عنکبوت اگر چه در جریان تظاهرات ضددولتی بی‌سابقه ۶ ماه اخیر توسط مخالفان تبدیل به یک ترند فرعی نسبتا پرمخاطب در شبکه‌های اجتماعی شده بود اما تبدیل این مفهوم به یک «عنوان» در رسانه‌های عبری‌زبان رسمی آن هم تحلیلی‌ترین و امنیتی‌ترین‌شان یعنی پایگاه خبری واللا (walla.co.il) می‌تواند مقدمه شکل‌گیری یک شعار ساختارشکنانه در جریان کشمکش‌های سیاسی و حتی اجتماعی در داخل فلسطین اشغالی باشد.