او که رشد یافته و تربیت شده مکتب کلامی و فقهی شیخ مفید و سیدمرتضی علم‌الهدی بود، در غالب نظرات و آثارش به نشر و ترویج اندیشه‌های این ۲ استاد بزرگ شیعه پرداخته و در لابه‌لای مطالب آنها، نظرات و ابتکارات ویژه خود را نیز آورده است. گستره دانش وی در علوم اسلامی به گونه‌ای است که نظراتش بر فقه، کلام، رجال و تفسیر علمای شیعه (لااقل تا ۴ یا ۵ قرن بعد از او) سایه افکنده است، زیرا او در همه این دانش‌ها صاحب تألیف بوده و بسیاری از میراث گذشتگان را حفظ کرده است. کتاب‌های مهم «تهذیب الاحکام» و «الاستبصار» که جزو کتب اربعه شیعه محسوب می‌شود از آثار اوست. آثار شیخ طوسی در حدود 50 اثر بسیار مهم است.