روز خبرنگار بر چه کسی مبارک؟

هفدهم مرداد ماه روز دختر... چیز، روز خبرنگار است. اساسنامه تبریکات این روز را تقدیم می‌نماییم. این روز بر چه کسانی بادا بادا مبارک؟

1. بر همه بزرگوارانی که لالوی کمد لباس‌شان یک جلیقه خبرنگاری خاکی یا لجنی دارند. حتی اگر شوهرعمه یا مسؤول جایی هستند.

2. بر خبرنگارانی که در گزارش‌شان «اما»ی اول جمله را، دوم جمله نمی‌گذارند. نمی‌نویسند «با این حال اما...»، «مردم اما...»، «آن سوی شهر اما...»، «خناق اما...»!

3. آنهایی که در گزارش‌های میدانی بین «سلام» و «از کدوم شهر اومدی؟» بیشتر از یک حرکت دست رفت‌ و برگشت میکروفن فاصله می‌گذارند.

4. بر دبیران مربوطه‌ای که سوژه را به‌خاطر ترس از بالاشستی رد نمی‌کنند؛ یا تیتر را به سلیقه خودشان عوض نمی‌کنند. نکن برادر! دست نزن به اون تیتر لامصب.

5. آن مدیران، مسؤولان و مشهوران گرامی که عین بچه آدم وقت مصاحبه می‌دهند و عین بچه حوا بعد از مصاحبه نمی‌گویند «این صحبت‌هام منتشر نشه!» عاشق زیرپیراهنت نبوده‌اند که آمدند مصاحبه.

6. بر آلمان یا همان جرمنی؛ که خبرنگار همان‌‌جا که مستحضرید در قطر پس از تعویض پوشک، خودش را اهل جرمنی معرفی کرد. در ضمن لابد نتانیاهو هم معاون زنان آلمان است.

7. خبرنگارانی که در بایو خود نمی‌نویسند: بازتاب‌دهنده درد مردم تا ابد! و ترجیحا سراغ جملات شهید آوینی نمی‌روند.

8. بر رم.

9. آنهایی که کارکرد کارت خبرنگاری را با نماد حاکم بزرگ دایی میتی اشتباه نمی‌گیرند.

10. آنهایی که صندلی خبرنگاران در رویدادهای فرهنگی را دودستی تقدیم نشیمن نامبارک فامیل پفکو مدیر نمی‌کنند.

11. خبرنگارانی که در خبرگزاری‌ای که اسمش با «آ» تمام نمی‌شود توپ می‌زنند... خبر می‌زنند.

12. فعالان محیط‌زیست که حرفه‌شان مثل خبرنگاری بسیار جاسوس‌خیز بوده و بروبچ ام‌آی‌سیکس و موساد و سی‌آی‌ای به چشم خواهری نگاه‌شان می‌کنند (اگر اعزه ترکیب جاسوس‌خبرنگار را عین چی لوث نگردانند).

13. بر خبرنگاران رادیویی‌ای که بعد از اسم مصاحبه‌شونده می‌گویند گفت.

14. آنهایی که از بالای هلیکوفتر گزارش نمی‌گیرند. بابا ریسک‌پذیر، قبولت داریم بیا پایین مرد!

15. روابط عمومی‌های سازمان‌های صغیر و کبیر که بعد از مصاحبه خبرنگار با مسؤول ذی‌ربط، زیرآب خبرنگار را پیش داداچی سردبیرشان نمی‌زنند و بی‌مرام و خاله‌زنک و اینا نیستند.

16. بر «فرمود»، «بیان داشت»، «خاطرنشان کرد»، «با اشاره به اینکه» و «انتهای پیام» که گزارش‌نویسی بدون آنها سالادی بدون سس از کلمات است.

نهایتا و حقیقتا بر روح شجاع شهیده شیرین ابوعاقله که هنگام گزارش یورش نظامی صهیونیست‌ها تحت‌اصابت گلوله قرار گرفت تا سیده خبرنگاران باشد و سند تهاجم حشیشیان صهیون به قانون آزادی مطبوعات.