جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا اخیراً در شبکه اینستاگرام اعلام کرد او و همسرش در 18 سال گذشته، سوفی گرگوار ترودو، به طور مسالمت‌آمیز در حال طلاق گرفتن هستند. این پایان کار زوجی است که از نیمه دهه گذشته میلادی، سیاسی‌ترین نماد یک خانواده لیبرال تمام‌عیار در غرب بودند.

جدایی ترودو و همسرش، درست زمانی عیان شده که نخست‌وزیر کانادا با نمایشی کاملا بی‌پروا، به برجسته‌ترین رهبر غربی تبدیل شده که در صف اول مناسبت‌های خاص دگرباشان جنسی حضور می‌یابد. به عبارت دیگر او بعد از پیروزی در انتخابات فدرال 2021، تعارف را نه‌تنها با افکار عمومی بلکه با خانواده‌اش هم کنار گذاشته و طوری بی‌پروایی می‌کند که بسیاری را به این باور رسانده که او فقط یک حامی سیاسی جنبش منحرف LGBT و ویرایش‌های پیشرفته ترش LGBTQ نیست، بلکه خودش نیز یکی از آنهاست.

البته مساله امروز جامعه کانادا فقط این نیست که نخست‌وزیر صورتی – که حالا واقعا کسی نمی‌داند باید او را آقا یا چیز دیگر خطاب کند-  یک سبک زندگی کاملا صورتی را برای زندگی شخصی خود و خانواده در حال فروپاشی‌اش اختیار کرده، بلکه حتی جهان‌بینی حزب حاکم لیبرال  و دغدغه‌های سیاسی - دیپلماتیک غالب بر کابینه نیز حول موضوعات مربوط به دگرباشی دور می‌زند.

به عنوان مثال جدی‌ترین مباحثه‌ای که در ماه‌های اخیر بین دولت اتاوا و اتحادیه اروپایی در رسانه‌های آمریکای شمالی مطرح شده، بحثی بود که تقریبا 3 ماه پیش میان ترودو و همتای ایتالیایی‌اش خانم جورجیا ملونی در حاشیه اجلاس گروه 7 در هیروشیمای ژاپن درگرفت. وقتی صحنه‌های بحث این دو رسانه‌ای شد، خیلی‌ها تعجب کرده بودند از اینکه چگونه یک حاکم مذکر آمریکای شمالی که بتازگی با یک قانون امنیتی بحث‌برانگیز، وضعیت شبه‌دیکتاتوری را در کشورش حاکم کرده، به یک خانم سیاستمدار سانتی‌مانتال اروپایی تذکر می‌دهد که باید حقوق دگرباشان جنسی را در همان قالب تحمیلی LGBT به رسمیت بشناسد. قطعا کمتر کسی در جهان تصوری غیرطبیعی نسبت به مخالفت خانم ملونی از ائتلاف ملی‌گرای حاکم بر ایتالیا، به‌خاطر مخالفت با این موضوع داشت، در عوض اصرار عجیب رهبر لیبرال کانادا غیرطبیعی بود. 2 ماه بعد بود که ترودو، با وسواسی حتی بیشتر، مسلمانان و ملی‌گرایان افراطی ایالات متحده را به خاطر رعایت نکردن حقوق دگرباشان جنسی زیر سوال برد، طوری که هیچ کس تا به حال این ۲ گروه را کنار هم قرار نداده بود!

به این ترتیب به نظر می‌رسد او که تا همین اواخر بیشتر به خاطر ظاهرا جذابش برای جنس مخالف و جوراب‌های عجیب و غریبش سوژه رسانه‌ها می‌شد، حالا حتی جهت جنس مخالف را هم گم کرده و در یک سرگردانی حاد شخصیتی به سر می‌برد. 

از قدیم گفته‌اند «از کوزه همان برون تراود که در اوست»، قطعا سلایق شخصی و اجتماعی نخست‌وزیر صورتی کانادا باعث شده دولت او به لقب کابینه همجنس‌بازان مفتخر شود. 

هر چند ترودو از زمان رسیدن به قدرت همواره حضوری پرشور در راهپیمایی‌های LGBT داشته است اما به لحاظ روان‌شناختی باید آخرین حضور او با پیراهن صورتی و شور و شوقی که در رقصیدن کنار منحرفان و تکان دادن پرچم رنگین‌کمانی داشت، مورد مداقه قرار گیرد یا ذوق و شوق غیرمتعارفی که او برای مطرح کردن خود به عنوان نخستین رئیس کابینه کانادا داشت که از یک پاتوق همجنس‌بازان بازدید ‌کند.

گل سرسبد رفتار غیرمتعارف ترودو اما همین روزهای اخیر به آب داده شد. زمانی که او با پسر کوچک‌ترش خاویر با لباس‌هایی صورتی همراه با المان‌هایی که گویی قرار بود تعمدا همجنس‌باز بودن هر دوی آنها را نشان دهد، به دیدن صورتی‌ترین فیلم تاریخ هالیوود رفت و عکس‌هایش را به طور عمومی منتشر کرد؛ فیلم «باربی»  به تهیه‌کنندگی و بازیگری توأمان «مارگو رابی». وقتی مرد(!) اول کانادا و پسرش با ظاهر و ژستی نه چندان مردگونه در سالن اکران فیلمی که اصلی‌ترین مخاطبانش نوجوانان و دگرباشان هستند آفتابی شدند و شخص نخست‌وزیر این تصاویر را توئیت کرد، با واکنش تندی از سوی هزاران تن از دنبال‌کنندگانش مواجه شد. به گزارش تارنمای سلبریتی‌محور  ایندی 100، واکنش‌ها طیف‌های متنوعی از توهین‌های جنسی و سیاسی را شامل می‌شد. بسیاری از کانادایی‌ها و انگلیسی‌زبانان اعلام نظر کردند چنین شخصی برای رهبری در جهان غرب مناسب نیست.

در عین حال تقارن انتشار این تصاویر صورتی با خبر طلاق جاستین و سوفی، زوج اول کانادا، ظن و گمان‌هایی جدی را درباره برملا شدن همجنس‌گرایی نخست‌وزیر ترودو برای همسر و خانواده‌اش به عنوان دلیل اصلی جدایی به وجود آورده است. 

حتما این موضوع باعث حسادت برخی کانادایی‌ها شده که حتی نمی‌توانند همین کار را انجام دهند، چون بلافاصله، کارخانه شایعات به کار افتاد. 

در شبکه‌های اجتماعی برخی گمانه‌زنی کرده‌اند که فروپاشی کانون خانواده ترودو مربوط به رابطه جاستین ترودو و وزیر خارجه کابینه‌اش، ملانی جولی مربوط می‌شود. اگرچه خانم جولی متاهل است اما او علنا خود را همجنس‌گرا معرفی کرده. از هفته گذشته  که عکسی بیش از حد دوستانه از ترودو و جولی در ایکس منتشر شد، کانادایی‌ها در شبکه‌های اجتماعی مدام درباره این دو حرف می‌زنند. کاش حاشیه‌های شخصیتی شخص اول دولت کانادا به همین جا ختم می‌شد، چون  روایت‌هایی دیگر و بسیار عجیب‌تر از یک رقیب عشقی دیگر که زندگی مشترک همسر سابق ترودو را به طلاق کشانده نیز وجود دارد؛ 2 مرد هندی و فرانسوی‌تبار! در فضای ایکس شایع شده جاستین و جگمیت سینگ، شریکش در ائتلاف چپ و رهبرحزب  NDP (حزب دموکراتیک جدید) اخیرا با هم زیاد وقت می‌گذرانند. مساله اینجاست که  سینگ با وجود متاهل بودن و اینکه اخیرا پدر شده، رسما خود را همجنس‌گرا می‌داند. حرف‌هایی هم پشت سر علاقه غیرمتعارف میان ترودو و همزبان فرانسوی‌اش امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه ‌زده ‌می‌شود. 

فاجعه آنجاست که درست وقتی انتظار دارید جامعه آمریکای شمالی و اتحادیه اروپایی این حرف‌ها را شایعاتی زرد درباره شخصیت‌های مهم سیاسی غرب تلقی کند، نه تنها احتمالات عجیب درباره روابط نامتعارف ترودو بسیار جدی گرفته می‌شود، بلکه مراجع فرهنگی جامعه که حالا کاملا تحت سلطه گردانندگان جنبش LGBT قرار دارند، چنین روابطی را جزو حقوق شخصی نخست‌وزیر برمی‌شمارند. 

هنوز غایت سقوط اخلاقی و فرهنگی جوامع غربی مشخص نیست اما تا همین جای کار در نظر بگیرید در منظومه رسانه‌ای لیبرال‌ها، حتی زیر سوال بردن ماهیت ارتباط عاطفی یا ازدواج رسمی نخست‌وزیر کانادا با مردانی در سطح رهبری یک حزب سیاسی این کشور یا رئیس‌جمهور یک کشور مهم اروپایی، عملی منافی حق زندگی و آزادی است!